Mahdi Askari
مدير فنی
سبک اکشن اول شخص در بین گیمر های ایرانی دارای محبوبیت خاصی است و از این رو شاهد بازی های ایرانی بسیاری در این سبک هستیم.دلیل آن هم این است که سازندگان توسعه بازی در سبک های دیگر را برای خود خطری بزرگ می دانند و حاضر به تحمل کردن ریسک این کار نیستند. متاسفانه این بازی ها نتوانستند عملکرد خوبی را داشته باشند و به همین دلیل گیمر های ایرانی علت ضعف را تقلید از عناوین بزرگ خارجی مانند سری بازی های COD می دانند. صنعت گیم ایران در حال پیشرفت است و کم کم واژه تقلید در حال کناره گیری است و واژه دیگری به نام الگو برداری جایگزین آن می شود. اگر می خواهید معنای الگو برداری را به طور دقیق تر درک کنید ارتش های فرازمینی بهترین گزینه برای شماست. این بازی سعی دارد استاندارد های جهانی سبک اکشن اول شخص را در خود جای داده و دقیقا همان چیزی باشد که گیمرها می خواهند و انتظار آن را می کشند. شاید تعجب کنید که قرار دادن استاندارد های جهانی این سبک در یک بازی ایرانی کاری محال است.در جواب باید از جمله "خواستن توانستن است" استفاده کرد. درست است که سازندگان ایرانی امکانات بسیاری ندارند.اما هدفی دارند که می تواند آنها را از عرش به فرش برساند. چند سالی می شود که علاقه مندان به بازیسازی در ایران بسیار زیاد شده اند و هوش و ابتکار فراوانی دارند.از این رو می شود به بازیسازان جوان ایرانی اعتماد کرد.زیرا همیشه بزرگان نیز گفته اند که جوانان در کارهایشان موفق خواهند بود.زیرا تیزهوش و با اراده هستند.
مطمئنا در اولین نگاهی که به بازی ارتش های فرازمینی داشتید،گرافیک بازی بیشتر از ارکان دیگر آن شما را متحیر کرد. حق با شما بوده است.زیرا در این چند سالی که ساخت گیم در ایران به صورت جدی دنبال می شود، کمتر عناوینی بوده اند که گرافیک خوبی را ارائه داده باشند. برای یک تیم بازیسازی ممکن است یکی از طاقت فرساترین کارها، تغییر موتور بازی باشد که استدیو راسپینا نیز طعم این سختی را به خوبی چشیده است. موتور گرافیکی بازی در ابتداUnity بوده که بعد ها با توجه به آشنایی تیم سازنده با موتور UDK و توانایی های آن، موتور گرافیکی بازی از Unity به UDK انتقال پیدا کرد و نتیجه آن هم خلق یک گرافیک عالی شد. کیفیت تکسچر ها، نورپردازی و انیمیشن های بازی به بهترین صورت طراحی شده اند و به جرئت می توان گفت بهترین گرافیک ارائه داده شده در بین بازی های ایرانی است که توانایی رقابت با بازی های خارجی را دارد. مدلسازی های بازی با استفاده از Maya و Zbrush انجام گرفته که به بهترین صورت پیاده سازی شده است. دشمنان نسبت به اصابت گلوله به خوبی آسیب پذیری خود را نشان می دهند، همین امر باعث می شود لذت تیراندازی دو چندان شود. افکت های گرافیکی بازی هم به خوبی طراحی شده اند و همچون سایر بخش های گرافیکی بازی باعث حیرت گیمر می شوند. به جرئت می توان گفت در بین بازی های ایرانی مهم ترین نکته ضعف، کم کاری در بخش گرافیک فنی بازی بوده است.به طوری که افت فریم و باگ های بازی های ایرانی گیمر را از ادامه باز منصرف می کردند.اما با وجود این که گرافیک فنی یک موضوعی است که تا زمانی که بازی تجربه نشود نمی توان در مورد آن اظهار نظر قطعی کرد.ولی با این وجود طبق تریلر گیم پلی منتشر شده از بازی می توان درک کرد که حداقل نسبت به سایر بازی های ایرانی با یک پیشرفت روبرو هستیم. در کل گرافیک این بازی با ظرافت طراحی شده است و می تواند حتی با نمونه های معمولی خارجی برابری کند.پس منتظر دیدن یک گرافیک عالی باشید.
زمین به مرز نابودی کشیده شده و منابع آن رو به اتمام است. مردم آرزوی بقا را دارند. دیگر سوخت کافی برای وسایل نقلیه وجود ندارد و مقدار منابع آب نیز کاهش شگرفی را به خود دیده اند. مردم یک آخرالزمان را حس می کنند.در این بین کشورهای بسیاری سعی می کنند به سیاره های دیگر رفته و آنجا ساکن شوند.اما اغلب به خاطر عدم داشتن علم و تجهیزات، موفق نمی شوند.اما ایران و چند کشور دیگر بالاخره به سیاره های دیگر راه می یابند و زندگی جدیدی را شروع می کنند؛در حالی که از آینده خونین خود خبری ندارند. بعدها کشورهایی که از رفتن به سیارات عاجز ماندند، ارتش بزرگی را تشکیل می دهند. این ارتش که قدرت فراوانی دارد، طرد شدگان نامید می شود که خطری بسیار بزرگ برای کشور های ساکن سیارات محسوب می شود. یک جنگ بزرگ شروع می شود.جنگی که تلفات جبران ناپذیری را به دنبال خواهد داشت.
هسته اصلی داستان بازی ارتش های فرازمینی جذاب است و به خودی خود می تواند گیمر را تحریک کند تا بازی را ادامه دهد و به پایان برساند. در داستان یک بازی تنها هسته اصلی آن نیست که مهم است و ابعادی نیز هستند که در داستان بازی نقش به سزایی دارند، این ابعاد ارزشمند عبارتند از روایت داستان و شخصیت پردازی که برای درک بهتر داستان بازی اهمیت بسیار دارند.با توجه به سخنان سازندگان داستان بازی از همه جهات می تواند انتظارات یک گیمر را برآورده کند.پس می توان به داستان بازی امید داشت و آن را از داستان سایر بازی های ایرانی جدا کرد. طبق گفته سازندگان داستان بازی به نحوی است که می توان انتظار نسخه دیگر از این بازی و یا حتی نسخه فرعی را داشت اما در این بین عده ای گیمر ها به اشتباه فکر می کنندکه پایان بازی گنگ خواهد بود.اما باید در جواب به آنها گفت که پایان بازی نه تنها گنگ نخواهد بود،بلکه می تواند در بین بازی های ایرانی بهترین پایان را داشته باشد. اگر بخواهیم داستان بازی را به طور کلی وصف کنیم، باید گفت شاهد یک داستان جذاب، عالی و باورپذیر هستیم که هر گیمری را تحت تاثیر قرار می دهد.
به سومین نمایشگاه بازی های رایانه ای تهران بر می گردیم؛جایی که شاهد اولین نمایش از گیم پلی بازی ارتش های فرازمینی بودیم. اندکی بعد، این نمایش از گیم پلی بازی در فضای مجازی منتشر شد. سیل عظیمی از نظرات برای این بازی در وبسایت های گیم ایران قرار گرفت و می توانستیم این نتیجه را بگیریم که با بازخورد های خوبی همراه بوده است. اما به چه علت؟ گیم پلی بازی سریع و روان طراحی شده است و به طرز صحیح از بازی های خارجی مانندKillzone: Shadow Fall وCall of Duty الگوبرداری شده است.توجه کنید الگو برداری با تقلید تفاوت های زیادی دارد. تیم سازنده بازی دقت بیشتر خود را معطوف به بخش تیراندازی کرده است.اما طبق سخنان آن ها می توان انتظار بخش رانندگی وسایل نقلیه و بالا و پایین رفتن از کوه و یا نردبان را داشت.ولی ظاهرا بخش مخفی کاری در بازی حضور ندارد. تنوع دشمنان و اسلحه در یک بازی اکشن اول شخص بسیار مهم است که در ارتش های فرازمینی این اصل به خوبی رعایت شده است.دشمنان مختلفی در بازی اعم از جنگنده های هوایی و دشمنان معمولی وجود دارند.در کنار آن سلاح های بازی هم قدرت های مختلفی دارند و هر کدام در مواقع مخصوص خود به کار برده می شوند.همین امر لذت تیراندازی را برای گیمر دو چندان می کند و می توان گفت از تکراری شدن بازی تا اندازه ای جلوگیری می کند. در بین بازی های سبک اکشن اول شخص هوش مصنوعی بسیار مهم است و بر روی ارزش گیم پلی تاثیرات فراوانی دارد. هوش مصنوعی بازی ارتش های فرازمینی طبق نمایش های گیم پلی بازی، هنوز هم جای کار دارد.زیرا اگر دقت کرده باشید دشمنان در کاورگیری آن چنان خوب عمل نمی کنند و با برنامه حمله نمی کنند.این مشکلات انتظار می رود در نسخه اصلی برطرف شود تا به این ترتیب شاهد یک عنوان خوب باشیم. اما یک بحث مهم که چیزی نیست جزء مدت زمان بازی که امروزه در بین بازی های ایرانی معنایی ندارد. ارتش های فرازمینی دارای 5 ساعت گیم پلی است که طبق آخرین مصاحبه پردیس گیم با استودیو راسپینا اعلام شده بود ممکن است به علت کمبود بودجه، مدت زمان گیم پلی بازی کاهش یابد.این مدت زمان نسبت به بازی های هم سبک خارجی همچنان کمتر است اما نسبت به سایر بازی های ایرانی گیم پلی مدت زمان بیشتری دارد.
در بین بازی های ایرانی بخش چند نفره آن چنان جا نیافتاده است و تیم سازنده بازی همیشه سعی می کنند در بخش تک نفره استعداد خود را نمایان کنند.اما حقیقت این است که بخش چند نفره نیز در درک قدرت گیم پلی بازی برای گیمر نقش به سزایی دارد. ارتش های فرازمینی دارای بخش چند نفره مهیج می باشد و می توان گفت برای یک بازی ایرانی ریسک بزرگی است.اما با این وجود گیمرهای ایرانی با تماشای تریلر بخش آنلاین بازی اعتماد خود نسبت به بخش چند نفره بازی را نمایان کردند. بدون شک شاهد یک رقابت زیبا و مهیج بین گیمر ها در بخش چند نفره می باشیم.چیزی که نبود آن در بازی های ایرانی به شدت حس می شد. لازم به ذکر است نسخه بتای بخش چند نفره بازی ارتش های فرازمینی در جام خلیج فارس حضور دارد و گیمر ها در این مسابقات به رویارویی با هم می پردازند.
گیم پلی بازی ارتش های فرازمینی دقیقا می تواند همانی باشد که خواسته شماست؛یک بازی FPS استاندارد که دست کمی از عناوین خارجی ندارد. باید این را گفت که ارتش های فرازمینی می تواند سکوی پرتاب صنعت بازیسازی ایران به آسمان گیم باشد. اما تا چه قدر ارتش های فرازمینی می تواند صنعت بازیسازی ایران را به ارتفاع برساند؟ برای پاسخ به این سوال باید صبر کرد.
فرض کنید در حال مبارزه با طردشدگان هستید، تیرباران پر هیجانی است، انتظار چه نوع موسیقی دارید؟ به طبع یک موسیقی هیجان انگیز که گیمر را به کشت و کشتار تحریک می کند. باید گفت ارتش های فرازمینی دقیقا همانیست که یک بازی اکشن نیاز دارد. موسیقی بازی با گیم پلی بازی تطابق خاصی دارد و به خوبی با آن آمیخته می شود. خب خیالتان را از بابت موسیقی راحت کردیم اما صداگذاری چه؟ باید گفت باز هم خیالتان را آسوده می کنیم. تیم دوبلاژ بازی یک تیم حرفه ای و پر سابقه هستند که افراد برجسته پرسابقه ای مانند محمد حاتمی، فریدون محرابی، نسرین صالح و سیاووش چراغی پور، در تیم دوبلاژ بازی حضور دارند. افکت های صوتی هم واقعا خوب پیاده سازی شده اند.به طور مثال صدای شلیک گلوله واقعا عالی کار شده است. باید گفت ارتش های فرازمینی در بخش موسیقی و صداگذاری نیز خوب عمل کرده است و باز هم شاهد یک پیشرفت در بازی های ایرانی هستیم.
خودتان قضاوت کنید.بدون شک این پیشرفت صنعت بازیسازی در ایران را به خوبی حس می کنید. ارتش های فرازمینی می تواند نقطه اوج صنعت گیم ایران باشد. تنها این ارتش های فرازمینی نیست که در رساندن بازیسازی در ایران به اوج نقش دارد و بازی های دیگری نظیر سیاوش و شبگرد هم خوش درخشیده اند. اکثر ما نبود بودجه برای بازیسازان را عامل این دیر پیشرفت کردن می دانیم.اما ما می توانیم با حمایت های خود از آثار ایرانی به سازندگان روحیه ببخشیم تا آنها با غیرت خود یک بازی ایرانی اصیل استاندارد توسعه دهند.
مطمئنا در اولین نگاهی که به بازی ارتش های فرازمینی داشتید،گرافیک بازی بیشتر از ارکان دیگر آن شما را متحیر کرد. حق با شما بوده است.زیرا در این چند سالی که ساخت گیم در ایران به صورت جدی دنبال می شود، کمتر عناوینی بوده اند که گرافیک خوبی را ارائه داده باشند. برای یک تیم بازیسازی ممکن است یکی از طاقت فرساترین کارها، تغییر موتور بازی باشد که استدیو راسپینا نیز طعم این سختی را به خوبی چشیده است. موتور گرافیکی بازی در ابتداUnity بوده که بعد ها با توجه به آشنایی تیم سازنده با موتور UDK و توانایی های آن، موتور گرافیکی بازی از Unity به UDK انتقال پیدا کرد و نتیجه آن هم خلق یک گرافیک عالی شد. کیفیت تکسچر ها، نورپردازی و انیمیشن های بازی به بهترین صورت طراحی شده اند و به جرئت می توان گفت بهترین گرافیک ارائه داده شده در بین بازی های ایرانی است که توانایی رقابت با بازی های خارجی را دارد. مدلسازی های بازی با استفاده از Maya و Zbrush انجام گرفته که به بهترین صورت پیاده سازی شده است. دشمنان نسبت به اصابت گلوله به خوبی آسیب پذیری خود را نشان می دهند، همین امر باعث می شود لذت تیراندازی دو چندان شود. افکت های گرافیکی بازی هم به خوبی طراحی شده اند و همچون سایر بخش های گرافیکی بازی باعث حیرت گیمر می شوند. به جرئت می توان گفت در بین بازی های ایرانی مهم ترین نکته ضعف، کم کاری در بخش گرافیک فنی بازی بوده است.به طوری که افت فریم و باگ های بازی های ایرانی گیمر را از ادامه باز منصرف می کردند.اما با وجود این که گرافیک فنی یک موضوعی است که تا زمانی که بازی تجربه نشود نمی توان در مورد آن اظهار نظر قطعی کرد.ولی با این وجود طبق تریلر گیم پلی منتشر شده از بازی می توان درک کرد که حداقل نسبت به سایر بازی های ایرانی با یک پیشرفت روبرو هستیم. در کل گرافیک این بازی با ظرافت طراحی شده است و می تواند حتی با نمونه های معمولی خارجی برابری کند.پس منتظر دیدن یک گرافیک عالی باشید.
زمین به مرز نابودی کشیده شده و منابع آن رو به اتمام است. مردم آرزوی بقا را دارند. دیگر سوخت کافی برای وسایل نقلیه وجود ندارد و مقدار منابع آب نیز کاهش شگرفی را به خود دیده اند. مردم یک آخرالزمان را حس می کنند.در این بین کشورهای بسیاری سعی می کنند به سیاره های دیگر رفته و آنجا ساکن شوند.اما اغلب به خاطر عدم داشتن علم و تجهیزات، موفق نمی شوند.اما ایران و چند کشور دیگر بالاخره به سیاره های دیگر راه می یابند و زندگی جدیدی را شروع می کنند؛در حالی که از آینده خونین خود خبری ندارند. بعدها کشورهایی که از رفتن به سیارات عاجز ماندند، ارتش بزرگی را تشکیل می دهند. این ارتش که قدرت فراوانی دارد، طرد شدگان نامید می شود که خطری بسیار بزرگ برای کشور های ساکن سیارات محسوب می شود. یک جنگ بزرگ شروع می شود.جنگی که تلفات جبران ناپذیری را به دنبال خواهد داشت.
هسته اصلی داستان بازی ارتش های فرازمینی جذاب است و به خودی خود می تواند گیمر را تحریک کند تا بازی را ادامه دهد و به پایان برساند. در داستان یک بازی تنها هسته اصلی آن نیست که مهم است و ابعادی نیز هستند که در داستان بازی نقش به سزایی دارند، این ابعاد ارزشمند عبارتند از روایت داستان و شخصیت پردازی که برای درک بهتر داستان بازی اهمیت بسیار دارند.با توجه به سخنان سازندگان داستان بازی از همه جهات می تواند انتظارات یک گیمر را برآورده کند.پس می توان به داستان بازی امید داشت و آن را از داستان سایر بازی های ایرانی جدا کرد. طبق گفته سازندگان داستان بازی به نحوی است که می توان انتظار نسخه دیگر از این بازی و یا حتی نسخه فرعی را داشت اما در این بین عده ای گیمر ها به اشتباه فکر می کنندکه پایان بازی گنگ خواهد بود.اما باید در جواب به آنها گفت که پایان بازی نه تنها گنگ نخواهد بود،بلکه می تواند در بین بازی های ایرانی بهترین پایان را داشته باشد. اگر بخواهیم داستان بازی را به طور کلی وصف کنیم، باید گفت شاهد یک داستان جذاب، عالی و باورپذیر هستیم که هر گیمری را تحت تاثیر قرار می دهد.
به سومین نمایشگاه بازی های رایانه ای تهران بر می گردیم؛جایی که شاهد اولین نمایش از گیم پلی بازی ارتش های فرازمینی بودیم. اندکی بعد، این نمایش از گیم پلی بازی در فضای مجازی منتشر شد. سیل عظیمی از نظرات برای این بازی در وبسایت های گیم ایران قرار گرفت و می توانستیم این نتیجه را بگیریم که با بازخورد های خوبی همراه بوده است. اما به چه علت؟ گیم پلی بازی سریع و روان طراحی شده است و به طرز صحیح از بازی های خارجی مانندKillzone: Shadow Fall وCall of Duty الگوبرداری شده است.توجه کنید الگو برداری با تقلید تفاوت های زیادی دارد. تیم سازنده بازی دقت بیشتر خود را معطوف به بخش تیراندازی کرده است.اما طبق سخنان آن ها می توان انتظار بخش رانندگی وسایل نقلیه و بالا و پایین رفتن از کوه و یا نردبان را داشت.ولی ظاهرا بخش مخفی کاری در بازی حضور ندارد. تنوع دشمنان و اسلحه در یک بازی اکشن اول شخص بسیار مهم است که در ارتش های فرازمینی این اصل به خوبی رعایت شده است.دشمنان مختلفی در بازی اعم از جنگنده های هوایی و دشمنان معمولی وجود دارند.در کنار آن سلاح های بازی هم قدرت های مختلفی دارند و هر کدام در مواقع مخصوص خود به کار برده می شوند.همین امر لذت تیراندازی را برای گیمر دو چندان می کند و می توان گفت از تکراری شدن بازی تا اندازه ای جلوگیری می کند. در بین بازی های سبک اکشن اول شخص هوش مصنوعی بسیار مهم است و بر روی ارزش گیم پلی تاثیرات فراوانی دارد. هوش مصنوعی بازی ارتش های فرازمینی طبق نمایش های گیم پلی بازی، هنوز هم جای کار دارد.زیرا اگر دقت کرده باشید دشمنان در کاورگیری آن چنان خوب عمل نمی کنند و با برنامه حمله نمی کنند.این مشکلات انتظار می رود در نسخه اصلی برطرف شود تا به این ترتیب شاهد یک عنوان خوب باشیم. اما یک بحث مهم که چیزی نیست جزء مدت زمان بازی که امروزه در بین بازی های ایرانی معنایی ندارد. ارتش های فرازمینی دارای 5 ساعت گیم پلی است که طبق آخرین مصاحبه پردیس گیم با استودیو راسپینا اعلام شده بود ممکن است به علت کمبود بودجه، مدت زمان گیم پلی بازی کاهش یابد.این مدت زمان نسبت به بازی های هم سبک خارجی همچنان کمتر است اما نسبت به سایر بازی های ایرانی گیم پلی مدت زمان بیشتری دارد.
در بین بازی های ایرانی بخش چند نفره آن چنان جا نیافتاده است و تیم سازنده بازی همیشه سعی می کنند در بخش تک نفره استعداد خود را نمایان کنند.اما حقیقت این است که بخش چند نفره نیز در درک قدرت گیم پلی بازی برای گیمر نقش به سزایی دارد. ارتش های فرازمینی دارای بخش چند نفره مهیج می باشد و می توان گفت برای یک بازی ایرانی ریسک بزرگی است.اما با این وجود گیمرهای ایرانی با تماشای تریلر بخش آنلاین بازی اعتماد خود نسبت به بخش چند نفره بازی را نمایان کردند. بدون شک شاهد یک رقابت زیبا و مهیج بین گیمر ها در بخش چند نفره می باشیم.چیزی که نبود آن در بازی های ایرانی به شدت حس می شد. لازم به ذکر است نسخه بتای بخش چند نفره بازی ارتش های فرازمینی در جام خلیج فارس حضور دارد و گیمر ها در این مسابقات به رویارویی با هم می پردازند.
گیم پلی بازی ارتش های فرازمینی دقیقا می تواند همانی باشد که خواسته شماست؛یک بازی FPS استاندارد که دست کمی از عناوین خارجی ندارد. باید این را گفت که ارتش های فرازمینی می تواند سکوی پرتاب صنعت بازیسازی ایران به آسمان گیم باشد. اما تا چه قدر ارتش های فرازمینی می تواند صنعت بازیسازی ایران را به ارتفاع برساند؟ برای پاسخ به این سوال باید صبر کرد.
فرض کنید در حال مبارزه با طردشدگان هستید، تیرباران پر هیجانی است، انتظار چه نوع موسیقی دارید؟ به طبع یک موسیقی هیجان انگیز که گیمر را به کشت و کشتار تحریک می کند. باید گفت ارتش های فرازمینی دقیقا همانیست که یک بازی اکشن نیاز دارد. موسیقی بازی با گیم پلی بازی تطابق خاصی دارد و به خوبی با آن آمیخته می شود. خب خیالتان را از بابت موسیقی راحت کردیم اما صداگذاری چه؟ باید گفت باز هم خیالتان را آسوده می کنیم. تیم دوبلاژ بازی یک تیم حرفه ای و پر سابقه هستند که افراد برجسته پرسابقه ای مانند محمد حاتمی، فریدون محرابی، نسرین صالح و سیاووش چراغی پور، در تیم دوبلاژ بازی حضور دارند. افکت های صوتی هم واقعا خوب پیاده سازی شده اند.به طور مثال صدای شلیک گلوله واقعا عالی کار شده است. باید گفت ارتش های فرازمینی در بخش موسیقی و صداگذاری نیز خوب عمل کرده است و باز هم شاهد یک پیشرفت در بازی های ایرانی هستیم.
خودتان قضاوت کنید.بدون شک این پیشرفت صنعت بازیسازی در ایران را به خوبی حس می کنید. ارتش های فرازمینی می تواند نقطه اوج صنعت گیم ایران باشد. تنها این ارتش های فرازمینی نیست که در رساندن بازیسازی در ایران به اوج نقش دارد و بازی های دیگری نظیر سیاوش و شبگرد هم خوش درخشیده اند. اکثر ما نبود بودجه برای بازیسازان را عامل این دیر پیشرفت کردن می دانیم.اما ما می توانیم با حمایت های خود از آثار ایرانی به سازندگان روحیه ببخشیم تا آنها با غیرت خود یک بازی ایرانی اصیل استاندارد توسعه دهند.