از وطن هایتان دور شوید و سفر نمایید زیرا در سفرها پنج فایده وجود دارد. یکی اینکه غم و اندوه شما را از بین می رود، موجب کسب روزی می شود و دیگر اینکه آگاهی تان بیشتر می شود و آداب یاد می گیرید و دوست خوبی پیدا می کنید.» امام علی (ع)
مطالعه و آشنایی با شهرها در معنایی امروزی رشته جدیدی می باشد، اگر چه شهر و توجه به آن از قدمت بیشتری برخوردار است. شهر نشینی یکی از مهم ترین پدیده های عصر حاضر است، تا جائی که صحبت از انقلاب شهری در دنیا می شود. پس از انقلاب صنعتی شهر در کانون توجه متفکران قرار می گیرد. با این حال شهر همیشه مشغله فکری بشر بوده و در دنیای کهن مطالعه شهر درآثار ارسطو، افلاطون و آگوستین مطرح شده است. در قرن ۱۸ شهر در تئوری اجتماعی ژان ژاک روسو بازتاب می یابد. اما هویت جامعه و شهر پس از انقلاب صنعتی است که تغییر اساسی پیدا می کند. پس از این تغییرات شهر در کانون توجهات صاحب نظران رشته های مختلف جامعه شناسی، جغرافیا، اقتصاد، برنامه ریزی و… قرار می گیرد. از دیدگاه جامعه شناسی معروف اصیل دور کیم هم گرایی در جامعه بادیه به علت ساختار اجتماعی ویژه آن، از نوع هم گرایی خود به خودی و ماشینی است که ناآگاهانه در می آیدکه دورکیم آن را هم گرایی اندامی یا ارگانیک نام می گذارد، یعنی افراد اندام هایی هستند که هر کدام کاری انجام می دهند و با هم ارتباط دارند که نتیجه کارکرد و ارتباط میان آنها همان ادامه حیات ارگانیسم است.
مطالعه و آشنایی با شهرها در معنایی امروزی رشته جدیدی می باشد، اگر چه شهر و توجه به آن از قدمت بیشتری برخوردار است. شهر نشینی یکی از مهم ترین پدیده های عصر حاضر است، تا جائی که صحبت از انقلاب شهری در دنیا می شود. پس از انقلاب صنعتی شهر در کانون توجه متفکران قرار می گیرد. با این حال شهر همیشه مشغله فکری بشر بوده و در دنیای کهن مطالعه شهر درآثار ارسطو، افلاطون و آگوستین مطرح شده است. در قرن ۱۸ شهر در تئوری اجتماعی ژان ژاک روسو بازتاب می یابد. اما هویت جامعه و شهر پس از انقلاب صنعتی است که تغییر اساسی پیدا می کند. پس از این تغییرات شهر در کانون توجهات صاحب نظران رشته های مختلف جامعه شناسی، جغرافیا، اقتصاد، برنامه ریزی و… قرار می گیرد. از دیدگاه جامعه شناسی معروف اصیل دور کیم هم گرایی در جامعه بادیه به علت ساختار اجتماعی ویژه آن، از نوع هم گرایی خود به خودی و ماشینی است که ناآگاهانه در می آیدکه دورکیم آن را هم گرایی اندامی یا ارگانیک نام می گذارد، یعنی افراد اندام هایی هستند که هر کدام کاری انجام می دهند و با هم ارتباط دارند که نتیجه کارکرد و ارتباط میان آنها همان ادامه حیات ارگانیسم است.
مطالعه شهرهای جهان به ما این فرصت را می دهد تا با آیین ها، تمدن ها و فرهنگ های مختلف آشنا شده و شهرها را به صورت یک موجود زنده و دارای روح و عواطف و خلقیات انسانی بنگریم. بعضی شهرها آرامش بخش، بعضی ترسناک، به بعضی پناه می بری و از دست بعضی دیگر فرار می کنی، بعضی خلاق و تولید کننده اند، بعضی ها فقط مصرف کننده و منشا هیچ محصول فکری و علمی و فرهنگی نیستند و بعضی فرهنگ و تمدن و هنر ایجاد می کنند.
فرانسیسکو خولیائو(۱) می نویسد: هر یک ای از ما در ذات خود دهقانیم، خواه در نیویورک زندگی کنیم یا در پاریس، یا لندن و هرگز به روستا نرفته باشیم، با نگاهی از پنجره یک آپارتمان و دیدن تک درختی بر زمینه یکنواخت شهر با طرح زمخت آسمان خراش ها، به ناگهان اندوهی در درون خود حس می کنیم، درخت خاطره اجداد ما را دهقان بوده اند به ما باز می آورد و تماشای آن، روح ما را احساسی از تبعید می کند. زیرا ما خواه ثروتمند و در جستجوی ثروت بیشتر یا فقیر و نادار و در تلاش زندگی بهتر، همه از روستا آمده ایم.
یک درخت، میان سیمان و بتون به طور ناگهانی خاطره ای از مزارعی را که در گوشه ی نامعلومی از بستر زمان پشت سر نهاده ایم در ما بیدار می کند، می توانیم کودکی، عشق و شادی را فراموش کنیم… اما اگر زمین سرسبزی زیر پای ما نباشد و در سایه درختی ننشسته باشیم همواره به یاد خواهیم داشت زمین زمین نیرومندتر از خون ماست، که در آن جریان می یابد وسیرابش می کند، زمین خود زندگی است. به همین سبب مشاهده یک درخت، آرزوی زمین را که از دست داده ایم در ما بر می انگیزد.
همه ما شهروندان یک جامعه بزرگ جهانی هستیم، جامعه ای که نقطه اشتراکمان زندگی روی کره زمین است. همه ما وابسته به تغییر و تحولات این کره خاکی هستیم آب، خاک و منابع فسیلی موجود در آن، سهمی است که خدا برای همه مخلوقات زمین قرار داده است. روزگاری انسان به دور از دیگران در شهر یا روستای خود می زیست، زندگی خلاصه می شد در اطرافیان نزدیک و کوچه و محله ای که هر روز آن می گذشتیم اما امروز انسان ها خواسته یا نا خواسته سرنوشتشان در هم گره خوره است، مرگ دلفین ها در ایران همان قدر دلخراش است که در فرانسه و اسپانیا و آرژانتین، هم چنین قتل عام مردم فلسطین یا مرگ انسان ها در اتیوپی بر اثر فقر همه مردم را نگران می کند.
ما شهروندان جامعه بزرگ جهانی هستیم زندگی در چنین جهانی بزرگی با گذشته متفاوت است، ما فرقی برای ایستادن نداریم و باید فراتر از منافع شخصی حرکت کنیم شاید در هیچ دوره ای از تاریخ به اندازه امروز به گذشت و ایثار در زندگی نیاز نداشته باشیم با داشتن روحیه ایثار می توانیم همدیگر را تحمل نموده و برای جامعه انسانی افتخار آفرین باشیم. برای درست زیستن در دنیای جدید نیازمند آموزش و شناخت هستیم. آموزش هایی که شیوه های تفکر احساس و ادراک ما را تحت تاثیر قرار داده و گاهی موثر در برقراری ارتباط صحیح بین الملل و تمدن ها براساس اصل آزادی و برابری انسان ها در استفاده از مواهب الهی باشد.