گل همیشه بهار
متخصص بخش اینترنت
رقابت انتخاباتی برای ریاست فدراسیون فوتبال میان سه کاندیدای سرشناس یعنی علی کفاشیان، حسین قریب و عزیز محمدی برگزار شد و علی کفاشیان با آن همه کارنامه درخشان (؟) دوباره بر مسند قدرت نشست!
به گزارش «تابناك»، سرانجام انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال به پایان رسید و علی کفاشیان همچنان در رأس این فدراسیون باقی ماند، تا فوتبال ایران به احتمال فراوان چهار سال تلخ دیگر را تجربه کند.
انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال همان گونه که پیش‌بینی می‌شد، در حالی برگزار شد که خیلی‌ها باور نداشتند، مجمع فدراسیون فوتبال برای آرایی که به درون صندوق می‌اندازد، استقلال دارد.
در دوره گذشته، در حقيقت كفاشيان به عنوان تنها گزينه مجمع فدراسيون پس از دوره انتقالي، در انتخاباتي برنده شد كه محمد علي‌آبادي، رييس وقت سازمان ورزش، سناريوي آن را چيده بود؛.
دوره چهار ساله رياست علي كفاشيان در فدراسيون فوتبال، بدترين دوره مديريتي اين رشته به شمار مي‌آيد. مسلما کارنامه کفاشيان موفق نبوده و گواه اين مدعا، نتايج ايران در رده‌هاي گوناگون سني است. همه انتظار داشتند، وي محترمانه انصراف بدهد و جا را براي افراد قوي‌تر باز بگذارد، ولی.. .
بنا بر شنیده‌ها و شواهد موجود، رؤسای هیأت‌ها، زیرمجموعه کفاشیان تحت تأثیر قرار گرفتند و طبیعی است برای حفظ جایگاه خود به کفاشیان رأی دادند.
آری؛ اساسنامه ایراد دارد که برگزاری چنین انتخابات در واقع انتصاب است، کسانی رأی می‌دهند که ارتباط مستقیم با رئیس فدراسیون فوتبال دارند و طبیعتا برای حفظ جایگاه خود به رئیس وقت می‌دهند و در واقع این نوع انتخاب بیشتر به نمایش شبیه است.
مجمع راه پیشکسوتان فوتبال و در واقع صاحبان اصلی این ورزش را به هر نحوی بست، با گذاشتن شرایط سنی 65 سال راه را برای مدیران فوتبالی همچوش مصطفوی بستند و... .
وقتی جلال حسینی به عنوان نماینده فوتبالیست‌ها برگزیده و نماینده مربیان منصوریان بیکار معرفی می شود و موارد اینچنینی خوب معلوم است که نتیجه انتخاب چیست!
آیا علی دایی لایقتر از منصوریان نبود؟ آری؛ دایی چون به کسی باج نمی‌دهد به درد چنین مجالسی نمی‌خورد و یا علی کریمی همانند دایی بی پرده صحبت می کند، پس باید کسی نماینده بازیکنان باشد که بچه خوبی باشد؟!
جالب این که سازمان بازرسی کل کشور دوباره بر ممنوعیت نامزدی بازنشستگان در انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال تأکید کرد؛ اصراری که می‌تواند به چالشی برای فوتبال ملی بدل شود، ولی آقایان این مورد مهم را نادیده گرفتند که جای بسی تأمل دارد.
این نامه پس از آن به وزارت ورزش فرستاده شد که فدراسیون فوتبال در پاسخ به نامه اول سازمان بازرسی، بند نخست اساسنامه را مورد استناد قرار داد و با صدور بیانیه‌ای نوشت: «اساسنامه فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران که در تاریخ 24/5/1386 پس از تصویب مجمع عمومی فدراسیون فوتبال به تأیید فدراسیون جهانی فوتبال ـ فیفا، به تصویب هیأت محترم وزیران رسیده است، بنا بر ماده یک اساسنامه مذکور به عنوان یک نهاد غیردولتی (NGO) محسوب می‌شود که دارای شخصیت حقوقی مستقل است».
فراموش نکنیم این انتخابات در تاریخ فوتبال ثبت می‌شود.
گفتنی است، پس از انقلاب دو بار به جام جهانی راه یافتیم که هر دو رئیس فدراسیون ما فوتبالی بودند؛ بار نخست سال 98 میلادی که ریاست داریوش مصطفوی، رئیس فدراسيون فوتبال بود و بار دوم، سال 2006 که دادکان ریاست این فدراسيون را بر عهده داشت.
تابناک
به گزارش «تابناك»، سرانجام انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال به پایان رسید و علی کفاشیان همچنان در رأس این فدراسیون باقی ماند، تا فوتبال ایران به احتمال فراوان چهار سال تلخ دیگر را تجربه کند.
انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال همان گونه که پیش‌بینی می‌شد، در حالی برگزار شد که خیلی‌ها باور نداشتند، مجمع فدراسیون فوتبال برای آرایی که به درون صندوق می‌اندازد، استقلال دارد.
در دوره گذشته، در حقيقت كفاشيان به عنوان تنها گزينه مجمع فدراسيون پس از دوره انتقالي، در انتخاباتي برنده شد كه محمد علي‌آبادي، رييس وقت سازمان ورزش، سناريوي آن را چيده بود؛.
دوره چهار ساله رياست علي كفاشيان در فدراسيون فوتبال، بدترين دوره مديريتي اين رشته به شمار مي‌آيد. مسلما کارنامه کفاشيان موفق نبوده و گواه اين مدعا، نتايج ايران در رده‌هاي گوناگون سني است. همه انتظار داشتند، وي محترمانه انصراف بدهد و جا را براي افراد قوي‌تر باز بگذارد، ولی.. .
بنا بر شنیده‌ها و شواهد موجود، رؤسای هیأت‌ها، زیرمجموعه کفاشیان تحت تأثیر قرار گرفتند و طبیعی است برای حفظ جایگاه خود به کفاشیان رأی دادند.
آری؛ اساسنامه ایراد دارد که برگزاری چنین انتخابات در واقع انتصاب است، کسانی رأی می‌دهند که ارتباط مستقیم با رئیس فدراسیون فوتبال دارند و طبیعتا برای حفظ جایگاه خود به رئیس وقت می‌دهند و در واقع این نوع انتخاب بیشتر به نمایش شبیه است.
مجمع راه پیشکسوتان فوتبال و در واقع صاحبان اصلی این ورزش را به هر نحوی بست، با گذاشتن شرایط سنی 65 سال راه را برای مدیران فوتبالی همچوش مصطفوی بستند و... .
وقتی جلال حسینی به عنوان نماینده فوتبالیست‌ها برگزیده و نماینده مربیان منصوریان بیکار معرفی می شود و موارد اینچنینی خوب معلوم است که نتیجه انتخاب چیست!
آیا علی دایی لایقتر از منصوریان نبود؟ آری؛ دایی چون به کسی باج نمی‌دهد به درد چنین مجالسی نمی‌خورد و یا علی کریمی همانند دایی بی پرده صحبت می کند، پس باید کسی نماینده بازیکنان باشد که بچه خوبی باشد؟!
جالب این که سازمان بازرسی کل کشور دوباره بر ممنوعیت نامزدی بازنشستگان در انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال تأکید کرد؛ اصراری که می‌تواند به چالشی برای فوتبال ملی بدل شود، ولی آقایان این مورد مهم را نادیده گرفتند که جای بسی تأمل دارد.
این نامه پس از آن به وزارت ورزش فرستاده شد که فدراسیون فوتبال در پاسخ به نامه اول سازمان بازرسی، بند نخست اساسنامه را مورد استناد قرار داد و با صدور بیانیه‌ای نوشت: «اساسنامه فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران که در تاریخ 24/5/1386 پس از تصویب مجمع عمومی فدراسیون فوتبال به تأیید فدراسیون جهانی فوتبال ـ فیفا، به تصویب هیأت محترم وزیران رسیده است، بنا بر ماده یک اساسنامه مذکور به عنوان یک نهاد غیردولتی (NGO) محسوب می‌شود که دارای شخصیت حقوقی مستقل است».
فراموش نکنیم این انتخابات در تاریخ فوتبال ثبت می‌شود.
گفتنی است، پس از انقلاب دو بار به جام جهانی راه یافتیم که هر دو رئیس فدراسیون ما فوتبالی بودند؛ بار نخست سال 98 میلادی که ریاست داریوش مصطفوی، رئیس فدراسيون فوتبال بود و بار دوم، سال 2006 که دادکان ریاست این فدراسيون را بر عهده داشت.
تابناک