بقاياي موفق‌ترين تمدن‌ها در شهر بابيلوس كشف شده است؛ يكي از قديمي‌ترين شهرهاي فينيقيه كه از عصر نوسنگي تاكنون پيوسته مسكوني بوده و با تاريخ هزاران ساله منطقه مديترانه گره خورده است.
بابيلوس از مدعيان اصلي قديمي‌ترين شهرهاي مسكوني دنيا بوده كه برپايه آنچه در تاريخ فينيقيه آمده، به دستور «خداي الدورادو» ساخته شده است و به آن شهر عصر طلايي مي‌گويند.
اگرچه قدمت اصلي و تاريخ آغاز زندگي در اين شهر، در ميان برگ‌هاي تاريخ گم شده است، اما محققان بر اين باورند كه بابيلوس حداقل به 7 هزار سال پيش تعلق دارد؛ قدمتي كه باور اسكان امروزي آن را غيرممكن جلوه مي‌كند.
اين منطقه هزاران سال نام Gubla را به خود داشت كه پس از سال 1200 ميلادي، به علت اهميت تجارت پاپيروس در اين شهر مهم بازرگاني يوناني‌ها بابيلوس را، براي آن برگزيدند.
امروزه بابيلوس در سواحل شمال بيروت، مركزي مهم و شلوغ است، اما بقاياي قرون وسطي و جنگ‌هاي صليبي همچنان يادآور گذشته بوده و حفاري‌هاي بسيار، آن را به مهمترين منطقه باستان‌شناسي دنيا تبديل كرده است.
تاريخچه بابيلوس
حدود 7 هزار سال پيش، گروه كوچكي از ماهيگيران عهد نوسنگي در كنار سواحل بيروت ساكن شدند كه هنوز كلبه‌هاي تك اتاقه‌اي با كف‌هاي سنگي و بسياري از وسايل و اسلحه‌هاي متعلق به آن دوره در منطقه به چشم مي‌خورد.
در سال‌هاي 3 تا 4 هزار پيش از ميلاد، يعني در دوره مس، زندگي مردم بابيلوس همچون گذشته ادامه داشت، تا اينكه شيوه‌هاي جديدي در نحوه خاكسپاري مردگان ابداع شد به اين ترتيب كه ابتدا اجساد را به همراه اشيا و دارايي‌هايشان درون كوزه‌هايي سفالي قرار داده، سپس دفن مي‌كردند.
اين منطقه در اوايل عصر برنز، يعني در هزاره سوم پيش از ميلاد، به يكي از مهمترين مراكز كشتي‌هاي چوبي در شرق مديترانه تبديل شد و از آنجا كه فراعنه و پادشاهي وسيع آنها براي ساخت كشتي و مقبره‌ها و مراسم معنوي خود به چوب صنوبر و انواع ديگر الوار نياز بسيار داشتند، ارتباطات وسيع و بسيار نزديكي، با اين شهر برقرار كرد.
در ازاي آن نيز پاپيروس، طلا، طناب، كتان و سنگ رخام به بابيلوس مي‌فرستاد و اين روند قرن‌ها ادامه داشت تا اينكه قبايل آموريت از كوير به منطقه ساحلي حمله كردند و بابيلوس را به آتش كشيدند، اما پس از آنكه در آن ساكن شدند شهر را دوباره ساختند و مصر با فرستادن هدايايي گرانبها ارتباط پيشين خود را دوباره برقرار كرد. گنجينه‌هاي ارزشمند و ثروت‌هاي شاهانه مقبره‌هاي بابيلوس، نشان از ثروت سرشار اين شهر دارد.
در سال 1200 پيش از ميلاد، موجي از افراد معروف به انسان‌هاي دريايي، از شمال به شرق مديترانه روي آورده، در منطقه ساكن شدند كه امروزه آنها را به نام فينيقيه‌اي‌ها مي‌شناسيم.
در اين دوره خط در بابيلوس گسترش يافت كه در واقع ريشه همان خط امروزي است؛ خطي كه در سال 800 ميلادي به يونان نيز راه يافت و سبب تغيير شيوه‌هاي ارتباطي جوامع مختلف شد.
در هزاره اول پيش از ميلاد، بابيلوس از تجارت با آشوريان و بابليان سود بسيار برد و پس از آن با ايران ارتباط برقرار كرد، به اين ترتيب در سال‌هاي نخست عصر برنز، اين شهر به يكي از سيستم‌هاي دفاعي ايرانيان در منطقه مديترانه تبديل شد.
پس از فتح منطقه توسط اسكندر مقدوني، زبان يوناني در بابيلوس رواج يافت و در عصر يوناگرايي، يعني در فاصله سال‌هاي 330 تا 64 پيش از ميلاد، فرهنگ و سنن ساكنان بابيلوس با يونانيان يكي شد.
رومي‌ها از سال 64 پيش از ميلاد تا 395 ميلادي بر بابيلوس حكومت كردند و معابد، حمام‌ها و ساختمان‌هاي دولتي بسياري را در آن بنا نهادند. در اين دوره، شهر نمايي از اسقف‌نشيني مسيحيت بود.
در سال 637 ميلادي، همزمان با سلطه عرب‌ها، بابيلوس به آرامش رسيد، اما كم‌كم اهميت خود را در طول قرن‌ها از دست داد.
شواهد و مدارك به‌جا مانده از معماري اين دوره، ناقص و ناپيوسته است. بابيلوس امروزه شهري پررونق و مدرن، با قلبي تاريخي و كهن و آميزه‌اي از ظرافت، آراستگي و سنت است. بندر قديمي آن با حفاظ‌هايي سنگي در برابر دريا مقاومت مي‌كند و در كنار آن بقايايي از حفاري‌هاي شهر باستاني به چشم مي‌خورد.
در اين ميان قلعه صليبيون، كليسا و بازار قديمي، ديوارهاي كهن قرون وسطي به همراه تعداد بي‌شماري از رستوران‌هاي متنوع، هتل‌ها و فروشگاه‌هاي رنگارنگ از هدايا
و ... نشان از آمادگي كامل شهر براي پذيرايي از گردشگران دارد.
بابيلوس از مدعيان اصلي قديمي‌ترين شهرهاي مسكوني دنيا بوده كه برپايه آنچه در تاريخ فينيقيه آمده، به دستور «خداي الدورادو» ساخته شده است و به آن شهر عصر طلايي مي‌گويند.
اگرچه قدمت اصلي و تاريخ آغاز زندگي در اين شهر، در ميان برگ‌هاي تاريخ گم شده است، اما محققان بر اين باورند كه بابيلوس حداقل به 7 هزار سال پيش تعلق دارد؛ قدمتي كه باور اسكان امروزي آن را غيرممكن جلوه مي‌كند.
اين منطقه هزاران سال نام Gubla را به خود داشت كه پس از سال 1200 ميلادي، به علت اهميت تجارت پاپيروس در اين شهر مهم بازرگاني يوناني‌ها بابيلوس را، براي آن برگزيدند.
امروزه بابيلوس در سواحل شمال بيروت، مركزي مهم و شلوغ است، اما بقاياي قرون وسطي و جنگ‌هاي صليبي همچنان يادآور گذشته بوده و حفاري‌هاي بسيار، آن را به مهمترين منطقه باستان‌شناسي دنيا تبديل كرده است.
تاريخچه بابيلوس
حدود 7 هزار سال پيش، گروه كوچكي از ماهيگيران عهد نوسنگي در كنار سواحل بيروت ساكن شدند كه هنوز كلبه‌هاي تك اتاقه‌اي با كف‌هاي سنگي و بسياري از وسايل و اسلحه‌هاي متعلق به آن دوره در منطقه به چشم مي‌خورد.
در سال‌هاي 3 تا 4 هزار پيش از ميلاد، يعني در دوره مس، زندگي مردم بابيلوس همچون گذشته ادامه داشت، تا اينكه شيوه‌هاي جديدي در نحوه خاكسپاري مردگان ابداع شد به اين ترتيب كه ابتدا اجساد را به همراه اشيا و دارايي‌هايشان درون كوزه‌هايي سفالي قرار داده، سپس دفن مي‌كردند.
اين منطقه در اوايل عصر برنز، يعني در هزاره سوم پيش از ميلاد، به يكي از مهمترين مراكز كشتي‌هاي چوبي در شرق مديترانه تبديل شد و از آنجا كه فراعنه و پادشاهي وسيع آنها براي ساخت كشتي و مقبره‌ها و مراسم معنوي خود به چوب صنوبر و انواع ديگر الوار نياز بسيار داشتند، ارتباطات وسيع و بسيار نزديكي، با اين شهر برقرار كرد.
در ازاي آن نيز پاپيروس، طلا، طناب، كتان و سنگ رخام به بابيلوس مي‌فرستاد و اين روند قرن‌ها ادامه داشت تا اينكه قبايل آموريت از كوير به منطقه ساحلي حمله كردند و بابيلوس را به آتش كشيدند، اما پس از آنكه در آن ساكن شدند شهر را دوباره ساختند و مصر با فرستادن هدايايي گرانبها ارتباط پيشين خود را دوباره برقرار كرد. گنجينه‌هاي ارزشمند و ثروت‌هاي شاهانه مقبره‌هاي بابيلوس، نشان از ثروت سرشار اين شهر دارد.
در سال 1200 پيش از ميلاد، موجي از افراد معروف به انسان‌هاي دريايي، از شمال به شرق مديترانه روي آورده، در منطقه ساكن شدند كه امروزه آنها را به نام فينيقيه‌اي‌ها مي‌شناسيم.
در اين دوره خط در بابيلوس گسترش يافت كه در واقع ريشه همان خط امروزي است؛ خطي كه در سال 800 ميلادي به يونان نيز راه يافت و سبب تغيير شيوه‌هاي ارتباطي جوامع مختلف شد.
در هزاره اول پيش از ميلاد، بابيلوس از تجارت با آشوريان و بابليان سود بسيار برد و پس از آن با ايران ارتباط برقرار كرد، به اين ترتيب در سال‌هاي نخست عصر برنز، اين شهر به يكي از سيستم‌هاي دفاعي ايرانيان در منطقه مديترانه تبديل شد.
پس از فتح منطقه توسط اسكندر مقدوني، زبان يوناني در بابيلوس رواج يافت و در عصر يوناگرايي، يعني در فاصله سال‌هاي 330 تا 64 پيش از ميلاد، فرهنگ و سنن ساكنان بابيلوس با يونانيان يكي شد.
رومي‌ها از سال 64 پيش از ميلاد تا 395 ميلادي بر بابيلوس حكومت كردند و معابد، حمام‌ها و ساختمان‌هاي دولتي بسياري را در آن بنا نهادند. در اين دوره، شهر نمايي از اسقف‌نشيني مسيحيت بود.
در سال 637 ميلادي، همزمان با سلطه عرب‌ها، بابيلوس به آرامش رسيد، اما كم‌كم اهميت خود را در طول قرن‌ها از دست داد.
شواهد و مدارك به‌جا مانده از معماري اين دوره، ناقص و ناپيوسته است. بابيلوس امروزه شهري پررونق و مدرن، با قلبي تاريخي و كهن و آميزه‌اي از ظرافت، آراستگي و سنت است. بندر قديمي آن با حفاظ‌هايي سنگي در برابر دريا مقاومت مي‌كند و در كنار آن بقايايي از حفاري‌هاي شهر باستاني به چشم مي‌خورد.
در اين ميان قلعه صليبيون، كليسا و بازار قديمي، ديوارهاي كهن قرون وسطي به همراه تعداد بي‌شماري از رستوران‌هاي متنوع، هتل‌ها و فروشگاه‌هاي رنگارنگ از هدايا
و ... نشان از آمادگي كامل شهر براي پذيرايي از گردشگران دارد.