جمهوری قرقیزستان،(Киргизия, Кыргызстан) معروف به قرقیزستان، کشوری است در آسیای مرکزی. پایتخت آن بیشکک است. واژهٔ قرقیزستان از دو بخش "قرقیز" و "ستان" تشکیل شده است، که به معنای "سرزمین قرقیزها" است.
قرقیزستان در قلب آسیا واقع شده، و در سال 1991 از شوروی استقلال یافت. كشوری كوهستانی است و اقتصاد آن بر پایه كشاورزی بنا نهاده شده است. اما در سالهای اتحاد باشوروی، به تدریج رو به صنعتی شدن نهاد و هم اكنون تولید كننده عمده ماشین آلات صنعتی و برقی می باشد. تولید قهوه ـ نیشكر ـ تنباكو ـ كتان و فسفات، برای اقتصاد این كشور اهمیت فراوانی دارد. ازمعادن وذخایرطبیعی قرقیزستان، می توان از زغال سنگ ـ مس و آنتیموان نام برد.
نمایه
جمهوری قرقیزستان با ۱۹۸۵۰۰ کیلومتر مربع مساحت در قسمت شمال شرقی آسیای مرکزی واقع شده‌است. این کشور در شرق و جنوب شرقی با چین، در شمال با قزاقستان و در جنوب با تاجیکستان و از غرب با جمهوری ازبکستان همسایه و هم مرز است.
رشته کوه تیئن شان
جمعیت این کشور ۵ میلیون و پایتخت آن شهر بیشکک است که جمعیت پایتخت ۲/۱ میلیون نفر می‌باشد.
این کشور شامل ۷ استان بنامهای چوی ، ایسیق کول ، نازین ، تالاس ، باتکن ، اوش و جلال آباد است . زبان اصلی مردم روسی و قرقیزی ، مذهب آنان اسلام، ۷۵ درصد مردم مسلمان و ۲۰ درصد آنان مسیحی و ۵ درصد آنان پیرو سایر ادیان می‌باشند.
به لحاظ موقعیت آب و هوایی، این کشور دارای آب و هوای معتدل کوهستانی، بهار و تابستان معتدل و زمستانی سرد است.
تاریخ
نوشتار اصلی: تاریخ قرقیزستان ریشه‌های فرهنگی قرقیزها را در بخشهای بالایی رودینی سی(سیبری) پیدا کرده اند.بنظر می‌رسد آنان در قرن دهم میلادی، به جایی که اکنون قرقیزستان نام دارد،مهاجرت کرده اند.ترکان سلجوقی و مغولها تاثیر زیادی بر فرهنگ این منطقه گذاشته اند. قرقیزها اسلام را از سلجوقیان و اسب سواری ماهرانه را از مغولها یاد گرفتند.هنوز هم سوارکاران چابکی در این کشور یافت می‌شود.
در اوایل سدهٔ ۱۹ میلادی، قرقیزستان تحت حکومت خانات خوقند (کاکند) درآمد. در سال ۱۸۷۶ قرقیزستان به امپراتوری روسیه ضمیمه شد.
پس از انقلاب اکتبر، در سال ۱۹۲۶، جمهوری قرقیزستان (جزئی از اتحاد جماهیر شوروی) تشکیل شد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، در سال ۱۹۹۱، قرقیزستان به استقلال دست یافت.
سیاست
تا پیروزی کمونیستها در شوروی سابق ، قرقیزستان بخشی از ترکستان روسیه بود . سپس در سال ۱۹۲۶ میلادی ، یکی از جمهوری های اتحاد جماهیر شوروی شد . قرقیزستان پس از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ ، مستقل شد و عسگر آقایف ، رهبر حزب کمونیست قرقیزستان ، به ریاست جمهوری این کشور رسید ، آقایف از آغاز استقلال این کشور تا سال ۲۰۰۵ میلادی قدرت را بدست داشت و می خواست تا پایان عمر در مقام ریاست جمهوری باشد.از این رو ، مردم پایتخت شورش کردند و به کاخ ریاست جمهوری و مجلس هجوم آوردند . به این ترتیب ، عسگر آقایف به روسیه پناهنده شد و قورمان بیک باقیف به جای او به ریاست جمهوری رسی
تقسیمات کشوری
قرقیزستان دارای ۷ استان است این کشور شامل ۷ استان (ولایت) بنامهای چوی ، ایسیق کول، نازین، تالاس، باتکن، اوش و جلال آباد است. (شهر بیشکک به‌طور مستقل اداره می‌شود) :
زبان اصلی مردم روسی و قرقیزی، مذهب آنان اسلام، ۷۵ درصد مردم مسلمان و ۲۰ درصد آنان مسیحی و ۵ درصد آنان پیرو سایر ادیان می‌باشند.
جغرافیا
قرقیزستان با چین ، تاجیکستان ، ازبکستان و قزاقستان همسایه‌است . قرقیزستان ۱۹۸،۵۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۵،۱۴۶،۰۰۰ تن جمعیت دارد (منبع: آمار سیا).
قرقیزستان در قلب آسیا واقع شده، و در سال 1991 از شوروی استقلال یافت. كشوری كوهستانی است و اقتصاد آن بر پایه كشاورزی بنا نهاده شده است. اما در سالهای اتحاد باشوروی، به تدریج رو به صنعتی شدن نهاد و هم اكنون تولید كننده عمده ماشین آلات صنعتی و برقی می باشد. تولید قهوه ـ نیشكر ـ تنباكو ـ كتان و فسفات، برای اقتصاد این كشور اهمیت فراوانی دارد. ازمعادن وذخایرطبیعی قرقیزستان، می توان از زغال سنگ ـ مس و آنتیموان نام برد.
نمایه
جمهوری قرقیزستان با ۱۹۸۵۰۰ کیلومتر مربع مساحت در قسمت شمال شرقی آسیای مرکزی واقع شده‌است. این کشور در شرق و جنوب شرقی با چین، در شمال با قزاقستان و در جنوب با تاجیکستان و از غرب با جمهوری ازبکستان همسایه و هم مرز است.
رشته کوه تیئن شان
جمعیت این کشور ۵ میلیون و پایتخت آن شهر بیشکک است که جمعیت پایتخت ۲/۱ میلیون نفر می‌باشد.
این کشور شامل ۷ استان بنامهای چوی ، ایسیق کول ، نازین ، تالاس ، باتکن ، اوش و جلال آباد است . زبان اصلی مردم روسی و قرقیزی ، مذهب آنان اسلام، ۷۵ درصد مردم مسلمان و ۲۰ درصد آنان مسیحی و ۵ درصد آنان پیرو سایر ادیان می‌باشند.
به لحاظ موقعیت آب و هوایی، این کشور دارای آب و هوای معتدل کوهستانی، بهار و تابستان معتدل و زمستانی سرد است.
تاریخ
نوشتار اصلی: تاریخ قرقیزستان ریشه‌های فرهنگی قرقیزها را در بخشهای بالایی رودینی سی(سیبری) پیدا کرده اند.بنظر می‌رسد آنان در قرن دهم میلادی، به جایی که اکنون قرقیزستان نام دارد،مهاجرت کرده اند.ترکان سلجوقی و مغولها تاثیر زیادی بر فرهنگ این منطقه گذاشته اند. قرقیزها اسلام را از سلجوقیان و اسب سواری ماهرانه را از مغولها یاد گرفتند.هنوز هم سوارکاران چابکی در این کشور یافت می‌شود.
در اوایل سدهٔ ۱۹ میلادی، قرقیزستان تحت حکومت خانات خوقند (کاکند) درآمد. در سال ۱۸۷۶ قرقیزستان به امپراتوری روسیه ضمیمه شد.
پس از انقلاب اکتبر، در سال ۱۹۲۶، جمهوری قرقیزستان (جزئی از اتحاد جماهیر شوروی) تشکیل شد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، در سال ۱۹۹۱، قرقیزستان به استقلال دست یافت.
سیاست
تا پیروزی کمونیستها در شوروی سابق ، قرقیزستان بخشی از ترکستان روسیه بود . سپس در سال ۱۹۲۶ میلادی ، یکی از جمهوری های اتحاد جماهیر شوروی شد . قرقیزستان پس از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ ، مستقل شد و عسگر آقایف ، رهبر حزب کمونیست قرقیزستان ، به ریاست جمهوری این کشور رسید ، آقایف از آغاز استقلال این کشور تا سال ۲۰۰۵ میلادی قدرت را بدست داشت و می خواست تا پایان عمر در مقام ریاست جمهوری باشد.از این رو ، مردم پایتخت شورش کردند و به کاخ ریاست جمهوری و مجلس هجوم آوردند . به این ترتیب ، عسگر آقایف به روسیه پناهنده شد و قورمان بیک باقیف به جای او به ریاست جمهوری رسی
تقسیمات کشوری
قرقیزستان دارای ۷ استان است این کشور شامل ۷ استان (ولایت) بنامهای چوی ، ایسیق کول، نازین، تالاس، باتکن، اوش و جلال آباد است. (شهر بیشکک به‌طور مستقل اداره می‌شود) :
زبان اصلی مردم روسی و قرقیزی، مذهب آنان اسلام، ۷۵ درصد مردم مسلمان و ۲۰ درصد آنان مسیحی و ۵ درصد آنان پیرو سایر ادیان می‌باشند.
جغرافیا
قرقیزستان با چین ، تاجیکستان ، ازبکستان و قزاقستان همسایه‌است . قرقیزستان ۱۹۸،۵۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۵،۱۴۶،۰۰۰ تن جمعیت دارد (منبع: آمار سیا).
