چندی پیش در بخشی از روسیه با وارد شدن شهاب سنگی به جو زمین صدمات بسیاری به خانه های مردم وارد شد و حدود ۱۲۰۰ نفر نیز زخمی شدند.
اکنون با توجه به این موضوع پرسش اصلی که بخصوص در جامعه روسیه مطرح شده این است که آیا راهی برای مقابله با برخورد شهاب سنگ به زمین وجود دارد؟ آیا این راه عملی است یا تنها به شکل فرضیه وجود دارد.
هر چند در طول سال های اخیر در دنیای سرگرمی آثار متعددی با این مضمون ساخته شده و به شکلی جدی نیز مورد توجه مخاطب ها قرار گرفته است، اما باید به این موضوع توجه داشت تمام فرضیه ها و روش های به وجود آمده در دنیای سرگرمی یا در حال حاضر عملی نیست یا به قدری دور از ذهن است که تنها در قلمرو آثار علمی ـ تخیلی قادر به مطرح کردن خود خواهد بود.
روش هایی همچون فرستادن و اصابت فضاپیما با شهاب سنگ، تبخیر آنها با نور خورشید یا منفجر کردن شهاب سنگ به وسیله بمب اتمی از جمله مواردی است که به ذهن هر کسی خطور می کند، اما آیا در دنیای علم و فناوری جایی دارد؟
اتحاد در مقابله با آسمان
بارش شهاب سنگ در هفته گذشته باعث شد بسیاری از مسئولان عالی رتبه روسیه به فکر ساخت و راه اندازی سیستمی برای پیش بینی مسیر حرکتی شهاب سنگ و از بین بردن آن باشند. در همین ارتباط دیمیتری روگوزین، معاون اول وزیر دفاع و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به صورت جداگانه اعلام کردند ساخت سامانه یا دستگاهی برای دفاع از زمین در مقابل چنین اتفاقاتی باید در اولویت کاری تمامی کشور ها قرار گیرد.
کنفرانسی در همین رابطه به میزبانی وین برگزار شد که محوریت بحث های مطرح شده در این موضوع قرار داشت که آیا در حال حاضر راهی برای مقابله با تهدید اصابت شهاب سنگ های بزرگ تر به زمین وجود دارد یا خیر. در همین خصوص، NEO به عنوان ائتلافی که از سوی اروپا تشکیل شده مامور شد راه های احتمالی را بررسی کند.
این ائتلاف تا کنون روش های مختلفی را برای مقابله با این امر بررسی کرده است. از جمله این روش ها می توان به کینتیک ایمپکتور (برخوردگر جنبشی) و گرویتی ترکتور (بارکش گرانشی) اشاره کرد.
در هر دو روش ذکر شده، دستگاه خاصی به یک فضاپیما متصل می شود که به ترتیب، قابلیت دور کردن و ایجاد جاذبه مصنوعی را در اختیار دارد.
محققان معتقدند با این دو روش می توان شهاب سنگ ها را از مسیر اصلی خود خارج کرد و احتمال اصابت با زمین را کاهش داد.
در ادامه، ائتلاف دفاعی تشکیل شده از سوی اروپا وظیفه پیدا کرده با همکاری نهاد های دیگر به بررسی دقیق تر روند حرکتی شهاب سنگ ها در آینده بپردازد.
در همین ارتباط قرار بر این شد تیموتی اسپار به عنوان رئیس مرکز سیاره های کوچک در رصدخانه اسمیتسونیان حداکثر ظرفیت بررسی و جستجوی فضا به وسیله اشعه مادون قرمز را به کار گیرد.
طبیعت؛ آخرین راه حل
از سوی دیگر، تعدادی از دانشمند ان در کالیفرنیا روی سیستمی مشغول به کار هستند که قابلیت دریافت نور خورشید و تبدیل آن به اشعه لیزر را در اختیار دارد.
طبق گفته این دانشمند ان، سیستم ذکر شده در حال حاضر وجود دارد، اما اندازه و قدرت آن به حدی نیست که توان منحرف کردن یا نابودی شهاب سنگ را در اختیار داشته باشد.
طبق گفته آنها، اصلی ترین و چالش بر انگیز ترین بخش این تحقیقات افزایش قدرت دستگاه مورد نظر است. جالب است بدانید در سری فیلم های سفر فضایی چنین دستگاهی ساخته و برای نابودی شهاب سنگ مورد استفاده قرار گرفته بود. بعد از این روش، نوبت به راه حل های پیشگیری می رسد.
محققان حاضر در دانشگاه هاوایی در حال ساخت سامانه با تلسکوپی کوچک هستند که اطلس نام دارد. این سامانه قادر به تشخیص شهاب سنگ هایی است که به احتمال فراوان با زمین برخورد می کنند.
طبق اطلاعات منتشر شده از سوی تیم نجوم دانشگاه هاوایی، اطلس این امکان را به آنها می دهد شهاب سنگ هایی با قطر ۴۵ متر (قادر به نابودی یک شهر) را یک هفته قبل از اصابت و شهاب سنگ هایی با قطر ۱۳۷ متر (قادر به نابودی کشور) را سه هفته قبل از اصابت با زمین شناسایی کنند.
طبق گفته این محققان، زمان پیش بینی شده این امکان را در اختیار مسئولان قرار می دهد که محیط مورد نظر (شهر یا کشور) را تخلیه کنند.
با این حال، نباید از یاد برد طبق نظر مسئولان روسیه ساخت پروژه های ذکر شده بیش از دو میلیارد دلار هزینه در بر خواهد داشت. سوال اصلی اینجاست که آیا صرف چنین هزینه هایی برای وقایعی که هر چندصد سال یکبار رخ می دهد، عاقلانه است؟