حکومت :
مجمع ملی 386 نفره برای دوره ای پنج ساله با رای تمامی افراد بالغ انتخاب
می گردد. این مجمع متشکل است از 58 نفر که از فهرست ملی تحت نظام تعیین
تعداد نمایندگان به نسبت جمعیت هر منطقه انتخاب می شوند. 152 نفر که بر
اساس استان و 176 نفر از حوزه های انتخاباتی تک نماینده ای انتخاب می
گردند. رئیس جمهور - که از سوی مجمع انتخاب می شود- کابینه و نخست وزیر را
از حزب اکثریت در مجمع ملی انتصاب می کند. احزاب سیاسی مهم عبارتند از:
• سرای دموکراتیک (میانه رو با تمایل به راست)
• اتحاد دموکراتهای آزاد (لیبرال)
• حزب سوسیالیست (حزب کمونیست سابق)
• حزب خرده مالکین • حزب دموکرات مسیحی خلق
آموزش :
میزان باسوادی: تقریباً 100%
سنین تحصیل اجباری: 6 تا 14 سال
تعداد دانشگاه: 19 دانشگاه به علاوه 6 موسسه همطراز با دانشگاه
دفاع :
کل نیروهای مسلح: 86.500 (تخمین 1991)
خدمت سربازی: 12 ماه (با انتخاب برای خدمت غیر سربازی برای مخالفان جنگ)
جغرافیا :
مجارستان در غرب رود دانوب متشکل است از زمینهای پست پر فراز و نشیب که در
شمال شرق، ارتفاعات پوشیده از جنگلهای انبوه می باشد. در جنوب شرق جلگه
مسطح و بسیار وسیعی قرار دارد. رودهای مهم: دانوب (دونا)، تیسا، دراوا.
بلندترین نقطه: قله ککش، 1015 متر
آب و هوا: آب و هوا، با تابستانهای خشک طولانی و بسیار گرم و زمستانهای
سرد، متنوع است.
اقتصاد :
نزدیک به یک پنجم نیروی کار در بخش کشاورزی و دامداری اشتغال دارد.
محصولات مهم شامل غلات (ذرت، گندم، جو) چغندر قند، میوه و انگور برای شراب
است. مجارستان با وجود ذخایر سرشار زغال سنگ، بیش از نیمی از مایحتاج
انرژی خود را وارد می کند. صنایع فولاد، کود شیمیایی، داروسازی، ماشین
آلات و وسایل نقلیه دارای اهمیت است. از اوایل دهه 1980، فعالیت بازرگانی
خصوصی و سرمایه گذاری خارجی تشویق شده است و بین سالهای 1989 و 1991 بیشتر
بنگاههای بزرگ دولتی به بخش خصوصی واگذار شدند.
تاریخ معاصر :
در قرن نوزدهم انزجار مجارها از حکومت اتریش فزونی گرفت. لایوش کوسوت
(1802 تا 1894) شورش ملی گرایانه ای را بر ضد حکومت اتریش در 1848 و 1849
رهبری کرد، ولی اتریش با کمک روسیه دوباره به قدرت دست یافت و لایوش
گریخت. در 1867 اتریش با برپایی پادشاهی دوگانه امپراتوری اتریش- هنگری
خودمختاری فراوانی را به مجارستان واگذار کرد. شکست در جنگ جهانی اول منجر
به حکومت کوتاه مدت کمونیستها (1919) به رهبری بلاکون، و سپس اشغال کشور
از سوی رومانی شد. مجارستان در توافق بعد از جنگ، دو سوم خاک خود را از
دست داد. دریا سالار میلوش هورتی (1868 تا 1957) نایب السلطنه ؛ در کوشش
برای بازیافتن سرزمینهای از دست رفته در جنگ جهانی دوم با هیتلر همکاری رد
، ولی شکست در 1945 منجر به اشغال کشور از سوی ارتش سرخ و برقراری جمهوری
خلق مونیستی در 1949 شد. قیام مجارها در 1956 کوشش قهرمانانه ای برای
سرنگونی حکومت کمونیست بود ، ولی سریعاً به دست نیروهای شوروی سرکوب شد، و
رهبر آن ایمره ناگی اعدام گشت . یانوش کادار – دبیر کل حزب مونیست از 1956
تا 1988 سعی کرد با پیشرفت اقتصادی جلب حمایت کند. ولی در اواخر دهه 1980
اصلاح طلبان حزب کمونیست کنترل را در دست گرفتند ، و مذاکره با گروههای
مخالف توافق انتقال به حکومتی کاملاً دموکراتیک و چند حزبی را در پی داشت.
حزب کارگان سوسیالیست مجارستان (کمونیست ) به حزب سوسیالیست تبدیل شد ولی
در اولین انتخابات آزاد در مه 1990 شکست سنگینی خورد. در این انتخابات
احزاب محافظه کار و لیبرال بیشتر کرسیها را به دست آوردند . در 1990
سربازان شوروی از خاک مجارستان خارج شدند ، این کشور برای پیوستن به
سازمانهای اروپای غربی و استقرار اقتصاد بازار آزاد گامهای سریعی برداشته
است . وضعیت 000/000/3 مجاری که شهروند اسلوواکی و رومانی و یوگسلاوی سابق
هستند یکی از مشکلات کنونی مجارستان است.
