[h=3]در حالی که محمد یعقوبی این روزها مشغول تمرین نمایش «دل سگ» که 14 سال پیش آن را در تئاتر شهر روی صحنه برده بود است،خبر می دهد این نمایش با اجرایی کاملا متفاوت در ایرانشهر به روی صحنه خواهد رفت.
به گزارش سينما خبر محمد یعقوبی که این روزها نمایش «دل سگ» را با بازیگرانی چون حبیب رضایی، نوید محمدزاده، آیدا کیخایی، اشکان جنابی، آوا شریفی، نیلوفر وهاب‌زادگان، سهیل قنادان و حامد پورزارع تمرین می‌کند درباره اجرای این نمایش و تغییرات آن در گفت‌و‌گو با ایران تئاتر گفت:« اول اینکه در اجرای قبلی نمایش دل سگ 13 یا 14 بازیگر حضور داشتند اما در حال حاضر با 8 بازیگر داریم کار را به اجرا می‌رسانیم. در آن اجرا نمایش با نمایشنامه‌خوانی آغاز می‌شد و بعد یک نقش مشترک را ابتدا رحیم نوروزی و بعد امیرکاوه آهن جان و سپس امیر جعفری بازی می‌کردند . نوعی میل به تجربه‌گرایی در آن کار بود ولی الان دیگر به سمت آن نوع اجرا نرفتم و مانند یک متن طبیعی با آن برخورد کردم.»
وی ادامه داد: «الان دیگر احساس می‌کنم بعد از اینهمه مدت کار کردن دیگر لازم نیست نشان بدهم شگردهای دیگر را هم بلد هستم. البته اجرای نمایش« هیولاخوانی» که این روزها در حال اجراست در اینکه «دل سگ» را طبیعی اجرا کنم موثر بود. شاید اگر این نمایش را این شکل اجرا نمی‌کردم «دل سگ» را هم نزدیک به ساختار 14 سال پیش اجرا می‌کردم.»
یعقوبی درباره اینکه چرا در این برهه از زمان سراغ باز تولید نمایش «دل سگ» رفته است نیز گفت: «من دوست دارم همه کارهایم را دوباره اجرا کنم اما برای اینکه در این زمان سراغ نمایش «دل سگ» رفتم دلیل محتوایی نمی‌توانم ذکر کنم. می‌خواستم نمایشنامه «نوشتن در تاریکی» را اجرا کنم و مجوزش را هم به من دادند اما مجموعه ایرانشهر تمایل نداشت آن کار اجرا شود و من به اجرای این نمایشنامه فکر کردم.»
او در پاسخ به این سوال که آیا به نظرش بهتر است در بازتولید آثار تغییراتی در اجرای نخستین داده شود یا نه نیز گفت:« لزوما دلیلی ندارد تغییراتی در بازتولید آثار داده شود. بستگی به زمان اجرا و متن و اجرای اولیه دارد. اما این را باید بدانیم که ذات تئاتر تکرار ناپذیر است یعنی من «زمستان 66» را تقریبا نزدیک به همان اجرای گذشته باز اجرا کردم . البته متن تغییراتی کرد و بازیگران عوض شدند و طراحی صحنه و... همه اینها یعنی اینکه نمایش خود به خود نسبت به قبل تغییر کرده است. در ذات تئاتر عناصری وجود دارد که نمی گذارد یک اثر تکراری شود. بنابراین حتی اگر کاری دو سال پیش اجرا شده باشد، می تواند دوباره اجرا شود و تازه باشد.»
یعقوبی در پایان درباره مزیت‌های اجرای رپرتوار نیز گفت:« رپرتوار تئاتر ما را حرفه‌ای می‌کند . این پیام را در دل خود دارد که متن‌های ایرانی ارزش این را که بیش از یک بار اجرا شوند دارد. تئاتر سینما نیست که قابلیت تکثیر داشته باشد پس کسانیکه 14 سال پیش یک تئاتری را ندیدند یا حتی پارسال، حق دارند اجرای آن را ببینند. اینکه یک نمایش فقط یک بار در 30 شب اجرا شود اتلاف سرمایه هنری است. اگر ما امروز چخوف را می‌شناسیم برای این است که بارها در همه جای جهان اجرا شد و به جهان معرفی شد. نگران این نباشیم که رپرتوار ممکن است باعث شود متن جدید تولید نشود چون تکرار شکسپیر هیچ وقت باعث نشد آلبی یا پینتری به وجود نیاید.»
وی ادامه داد: «الان دیگر احساس می‌کنم بعد از اینهمه مدت کار کردن دیگر لازم نیست نشان بدهم شگردهای دیگر را هم بلد هستم. البته اجرای نمایش« هیولاخوانی» که این روزها در حال اجراست در اینکه «دل سگ» را طبیعی اجرا کنم موثر بود. شاید اگر این نمایش را این شکل اجرا نمی‌کردم «دل سگ» را هم نزدیک به ساختار 14 سال پیش اجرا می‌کردم.»
یعقوبی درباره اینکه چرا در این برهه از زمان سراغ باز تولید نمایش «دل سگ» رفته است نیز گفت: «من دوست دارم همه کارهایم را دوباره اجرا کنم اما برای اینکه در این زمان سراغ نمایش «دل سگ» رفتم دلیل محتوایی نمی‌توانم ذکر کنم. می‌خواستم نمایشنامه «نوشتن در تاریکی» را اجرا کنم و مجوزش را هم به من دادند اما مجموعه ایرانشهر تمایل نداشت آن کار اجرا شود و من به اجرای این نمایشنامه فکر کردم.»
او در پاسخ به این سوال که آیا به نظرش بهتر است در بازتولید آثار تغییراتی در اجرای نخستین داده شود یا نه نیز گفت:« لزوما دلیلی ندارد تغییراتی در بازتولید آثار داده شود. بستگی به زمان اجرا و متن و اجرای اولیه دارد. اما این را باید بدانیم که ذات تئاتر تکرار ناپذیر است یعنی من «زمستان 66» را تقریبا نزدیک به همان اجرای گذشته باز اجرا کردم . البته متن تغییراتی کرد و بازیگران عوض شدند و طراحی صحنه و... همه اینها یعنی اینکه نمایش خود به خود نسبت به قبل تغییر کرده است. در ذات تئاتر عناصری وجود دارد که نمی گذارد یک اثر تکراری شود. بنابراین حتی اگر کاری دو سال پیش اجرا شده باشد، می تواند دوباره اجرا شود و تازه باشد.»
یعقوبی در پایان درباره مزیت‌های اجرای رپرتوار نیز گفت:« رپرتوار تئاتر ما را حرفه‌ای می‌کند . این پیام را در دل خود دارد که متن‌های ایرانی ارزش این را که بیش از یک بار اجرا شوند دارد. تئاتر سینما نیست که قابلیت تکثیر داشته باشد پس کسانیکه 14 سال پیش یک تئاتری را ندیدند یا حتی پارسال، حق دارند اجرای آن را ببینند. اینکه یک نمایش فقط یک بار در 30 شب اجرا شود اتلاف سرمایه هنری است. اگر ما امروز چخوف را می‌شناسیم برای این است که بارها در همه جای جهان اجرا شد و به جهان معرفی شد. نگران این نباشیم که رپرتوار ممکن است باعث شود متن جدید تولید نشود چون تکرار شکسپیر هیچ وقت باعث نشد آلبی یا پینتری به وجود نیاید.»