اختراع تلویزیون به وسیله ی تنها یک نفر انجام نگرفت ولی ان کس که این اختراع را کامل کردو قابل استفاده کرد شخصی به نام جان لاجی برد بود. جان لاجی برد روز سیزدهم اوت ۱۸۸۸ در هلنسبرگ واقع در نزدیکی کلاسگو به دنیا امد. پدر او یک کشیش تحصیل کرده بود ولی در فقر به سر می برد. لاجی دی هنگام تحصیل در مدرسه به حدی از خود هوش نشان داد که حتی در ۱۲ سالگی به کمک همکلاسانش یک خط تلفن به وجود اورد.
او پس از پایان تحصیلات متوسطه در دانشگاه کلاسگو مشغول تحصیل گردید و علی رغم انکه از سلامتیبرخود دار نبودکمک مهندس شد و در ۱۶ سالگی با حقوق ۳۰ شیلینگ در هفته در یک شرکت الکترونیک مشغول کار گردید. پس پایان جنگ جهانی اول او شروع به تولید جوراب نمود و از این راه حدود ۱۶۰۰۰ پوند تحصیل می کرد.بعد از ان او کار گاه کوچکی برای تولید مربا و سس افتتاح کرد ولی به علت انکه این اقلام زیاد مصرف نداشت کارگاه خود را تعطیل کرد.
به سال ۱۹۲۳ در موقعی که از عمرش ۳۴ سال می گذشت او به لندن مراجعت کرد و تصمیم گرفت به هر قیمیت که شده اختراع تلویزیون خود را تکمیل کند . برای این منظور او یک قفسه ی قدیمی چای را که یک جعبه ی مقوایی مخصوص بسته بندی کلاه در ان بود تهیه کرد و یک دیسک مدور در ان ایجاد نمود. سپس از یک سمساری یک موتور الکتریکی خرید و دیسک مدور را که جندین سوراخ در ان ایجاد کرده بود در ان نصب کرد. وقتی که دیسک را به گردش در اورد اشایی که به ان نور می تابیدند به صورت نقطه های نورانی ظاهر گشتاو انواع و اقسام وسایل دیگر از قبیل لامپ پرتو افکنی و سلول سلینیوم و لامپ نئون و سوپاپ های رادیو و…..را به کار گرفت و برای دریافت انتقال علائم به تعدیلات زیادی دست زد . سرانجام تلاش های مستمر او در بهار ۱۹۲۴ ثمر داد و او توانست سایه صلیب مالتیس را تا قاصله سه یارد منعکس کند.
متاسفانه در این زمان برد پول کافی برای ادامه دادن به ازمایش های خود را در اختیار نداشت. برای دریافت کمک در روزنامه اعلانی چاپ کرد. در نتیجه ی این اعلانات او توانست مقداری پول فراهم اورد . به سال ۱۹۲۵ پسر یک مغازه دار به نام گوردون سلفریتس به ملاقاتش آمد و مقداری پول به او داد. برد تلویزیون خود را برای او به کار انداخت . تصاویر درهم و برهم به روی پرده ظاهر گشت. در دوم اکتبر ۱۹۲۵ برد برای انتقال تصاویر روی پرده دستگاه دیگری ساخت. وقتی که اپارات را به کار انداخت از نتیجه ای که حاصل شد تعجب کرد زیرا حالا دیگر تمامی تصاویر به طور کامل و بدون نقص به روی پرده ظاهر گشتند. در ژانویه ۱۹۲۵ برد با موفقیت نخستین نمایش تلویزیونی خود را نشان داد.
برد تحقیقات مربوط به تلویزیون را در سراسر زندگی خود ادامه داد و علی رغم انکه بیمار بود و از بی پولی رنج می برد او تلاش خود را روی تلویزیون رنگی خود حتی تا سال ۱۹۴۵ ادامه داد. مخترع فلک زده سر انجام بی این که از نظر مادی از تلاش های مستمر خود سودی ببرد در سال ۱۹۴۶ در اثر انفولانزای شدید در گذشت . اگر چه بعد از مرگ از او تجلیل های زیادی به عمل امد ولی چه فایده که او در طول عمر خود در فقر زیست و تا زنده بود کسی قدر کار مهمی که ه انجام داده بود اعتنایی نکرد.
او پس از پایان تحصیلات متوسطه در دانشگاه کلاسگو مشغول تحصیل گردید و علی رغم انکه از سلامتیبرخود دار نبودکمک مهندس شد و در ۱۶ سالگی با حقوق ۳۰ شیلینگ در هفته در یک شرکت الکترونیک مشغول کار گردید. پس پایان جنگ جهانی اول او شروع به تولید جوراب نمود و از این راه حدود ۱۶۰۰۰ پوند تحصیل می کرد.بعد از ان او کار گاه کوچکی برای تولید مربا و سس افتتاح کرد ولی به علت انکه این اقلام زیاد مصرف نداشت کارگاه خود را تعطیل کرد.
به سال ۱۹۲۳ در موقعی که از عمرش ۳۴ سال می گذشت او به لندن مراجعت کرد و تصمیم گرفت به هر قیمیت که شده اختراع تلویزیون خود را تکمیل کند . برای این منظور او یک قفسه ی قدیمی چای را که یک جعبه ی مقوایی مخصوص بسته بندی کلاه در ان بود تهیه کرد و یک دیسک مدور در ان ایجاد نمود. سپس از یک سمساری یک موتور الکتریکی خرید و دیسک مدور را که جندین سوراخ در ان ایجاد کرده بود در ان نصب کرد. وقتی که دیسک را به گردش در اورد اشایی که به ان نور می تابیدند به صورت نقطه های نورانی ظاهر گشتاو انواع و اقسام وسایل دیگر از قبیل لامپ پرتو افکنی و سلول سلینیوم و لامپ نئون و سوپاپ های رادیو و…..را به کار گرفت و برای دریافت انتقال علائم به تعدیلات زیادی دست زد . سرانجام تلاش های مستمر او در بهار ۱۹۲۴ ثمر داد و او توانست سایه صلیب مالتیس را تا قاصله سه یارد منعکس کند.
برد تحقیقات مربوط به تلویزیون را در سراسر زندگی خود ادامه داد و علی رغم انکه بیمار بود و از بی پولی رنج می برد او تلاش خود را روی تلویزیون رنگی خود حتی تا سال ۱۹۴۵ ادامه داد. مخترع فلک زده سر انجام بی این که از نظر مادی از تلاش های مستمر خود سودی ببرد در سال ۱۹۴۶ در اثر انفولانزای شدید در گذشت . اگر چه بعد از مرگ از او تجلیل های زیادی به عمل امد ولی چه فایده که او در طول عمر خود در فقر زیست و تا زنده بود کسی قدر کار مهمی که ه انجام داده بود اعتنایی نکرد.
گردآوری: مجله اینترنتی هفته پارسی