اضلاع يك چهاروجهي يك مدار RLCهمانند شكل 1 تشكيل مي‌دهند. به‌گونه‌اي دو ضلع مقابل مقاومت (R)، دو ضلع روبه‌رو «خازن»(C)و دو ضلع مقابل ديگر «القاگر الكتريكي» (سلف) (L)هستند. ولتاژي متناوبي با شدت
به مداري در انتهاي يكي از مقاومت‌ها اعمال مي‌شود. اگر فركانس جريان در مقاومت‌ها از رابطهي ذيل محاسبه شود، شدت جريان كلي مدار را محاسبه كنيد:
فرض مي‌كنيم چهاروجهي مذكور يك مدار مسطح است (شكل 2). در اين‌صورت شبيه به يك نمودار سه‌بعدي خواهد بود. به چهار جريان حلقه‌اي نشان داده شده توجه فرماييد. همان‌طور كه مي‌دانيم:
(رابطهي 6)رابطه‌هاي مربوط به حلقه‌ها بيانگر اين مطلب است كه افت ولتاژ در اطراف هر حلقه برابر «صفر» است. لذا داريم:
(رابطهي 7)
(رابطهي 8)رابطه‌هاي 7 و 8 معادل هستند؛ بنابراين تنها سه رابطه براي چهار متغير «شدت جريان» داريم. با توجه به نكته‌ي ذيل متغيرهاي شدت جريان بيش‌تر نيز هستند. با ضرب طرفين رابطهي 7 در و اضافه كردن طرفين رابطهي 6 به آن خواهيم داشت:
(رابطهي 9)با مقايسه‌ي رابطه‌هاي 8 و 9 شدت جريان كلي در اين مدار از رابطهي ذيل به‌دست خواهد آمد:
به‌دست خواهد آمد. در نتيجه خطوط پنج‌گانه‌ي بالا در شكل 2 به‌طور مؤثر مانند يك مقاومت به‌ميزان R به‌طور موازي با مقاومت پاييني عمل مي‌كنند.
ياداوري
روابط 6، 7، 8 و 10 بيانگر آن هستند كه ميزان
برابر با
است اما مقادير
و
را به‌تنهايي نمي‌تواند تعيين كند.
و
مي‌توانند هر مقداري باشند ولي تفاوت آن‌ها حتماً برابر
است.هر افزايش معادل در مقادير
و
به‌سادگي منجر به افزايش جريان در دو حلقه‌ي بالايي (حلقه‌هاي 2 و 3) مي‌شود. همان‌طور كه مي‌دانيم حلقه‌هاي بالايي از دو سلف و دو خازن در تشديد تشكيل شده‌اند (به‌خاطر آن‌كه
به‌دست خواهد آمد. 
برابر با
است اما مقادير
و
را به‌تنهايي نمي‌تواند تعيين كند.
است).