مراحل اصلی یادگیری مبتنی بر جستجوگری

[parisa]

مراحل اصلی یادگیری مبتنی بر جستجوگری

​

[h=2]یادگیری مبتنی بر جستجو گری شامل پنج بخش اصلی است:

در مرحله اول دانش آموز با یک سوال علمی، یک اتفاق یا یک پدیده درگیر می شود و در مورد آن کنجکاوی می کند.

در مرحله دوم به پیش بینی یا فرضیه سازی می پردازد و با انجام یک سری فعالیت عملی سعی می کند تا مساله را بهتر بفهمد.

در مرحله سوم به تعبیر داده ها و تجزیه و تحلیل ایده های داده شده در مورد مساله خواهد پرداخت .

در مرحله چهارم سعی می کند که از آنچه فرا گرفته، برای حل مسائل نو در یک محیط جدید استفاده کند .

در مرحله پنجم باید بتواند آنچه را یادگرفته و روش یادگیری خود را ارزیابی کند.

دانش آموزی که برای مدت طولانی تحت آموزش مبتنی بر جستجوگری قرار گرفته است قادر خواهد بود:

• نسبت به محیط اطراف خود کنجکاوی نشان دهد.
• برای درک بهتر یک پدیده به مشاهده دقیق بپردازد.
• کنجکاوی خود را به صورت یک سری سوال مطرح کند.
• سعی کند بین دانشی که فراگرفته و سوالات پیش آمده، ارتباط منطقی برقرار کند.
• برای برطرف کردن تضادهای احتمالی پیش آمده بین این سوالات و دانش قبلی خود میل به یادگیری بیشتر پیدا کند.
• برای توجیه سوالاتی که برایش پیش می آید، فرضیه سازی یا پیش بینی کند.
• بین فرضیه ساخته شده و نتیجه گیری علمی تفاوت قائل شود.
• برای آنچه مشاهده می کند، توجیه منطقی بیاورد.
• 
  برای بررسی یک پیش بینی یا سوال پژوهشی به جمع آوری داده بپردازد.
  
  
• برای توضیح یک پدیده آن را به چیزهای ساده تری تشبیه کند (یعنی مدل سازی کند)
• توضیحات خود را واضح بیان کند.
• در شرایط جدید برای حل مسائل پیش آمده، توانایی ها و دانشی را که به دست آورده، به کار گیرد .
• آنچه انجام داده را ارزیابی می کند و برای بهبود آن در کارهای بعدی راه حل ارائه می کند
• آنچه را یادگرفته است، ارزیابی کند .
• چگونگی یادگیری خود را ارزیابی کند .
• به توانایی های یادگیری خود اعتماد دارند، به عبارتی برای یادگیری منتظر معلم نمی ماند.
• به روش حل مساله خود افتخار می کنند: برای روشی که برای حل مساله بکار بردند احترام قائلند .
• از یافتن ارتباط بین چیزهای مختلف لذت می برند .
• به قضاوت خودشان در مورد یک مساله اعتماد دارند، به عبارتی منتظر نیستند که از معلم یا شخص ذی صلاحی پاسخ مساله های خود را بپرسند. بلکه برای یافتن جواب به استنتاج خود متکی اند.
• از اینکه اشتباه کنند ترسی ندارند. آنقدر در حین یافتن سوالاتشان اشتباه کرده اند که ترسشان ریخته است.
• در جواب دادن به سوالات عجله ایی ندارند.

---

[h=4]بخش پژوهش های دانش آموزی تبیان، تنظیم: نسرین صادقی

 

[parisa]

یادگیری مبتنی بر جستجو گری

جستجوگری یعنی درگیر شدن در یک موضوع برای یافتن جواب سوال هایی که در مورد آن موضوع توسط خودمان یا دیگران ایجاد شده است. جستجوگری یعنی پرسیدن سوال برای دست یابی به حقیقت، اطلاعات یا دانش. این خصوصیت از بدو تولد تا هنگام مرگ در انسان ها وجود دارد؛بچه ای که هر چیز جالب و تازه ای را به دهان می برد در حال جستجوگری است و متخصصی که در محل کارش با مساله ای کلنجار می رود هم همین کار را می کند.

​

ارتباط بسیار نزدیکی بین شیوه کار یک پژوهش گر حرفه ایی و شیوه آموزش بر مبنای جستجو گری و جود دارد. دانش آموزان در این سبک از آموزش دقیقاً همان کاری را انجام می دهند که یک پژوهش گر علمی انجام می دهد با این تفاوت که مساله ایی که آنها سعی می کنند حل کنند نسبت به مساله ایی که یک پژوهش گر حرفه ایی حل می کند ساده تر است و به دانش ساده تری نیاز دارد. این نکته به این معنی است که باید محیطی فراهم شود که دانش آموزان در آن محیط به یک کار پژوهشی ساده بپردازند که در آن نقش معلم ،نقش یک استاد راهنما باشد که به موقع و در صورت لزوم به دانش آموزان مشاوره می دهد و آن ها را راهنمایی می کند.

یادگیری مبتنی بر جستجوگری الگویی است که یادگیری را بر محور پروژه ها سازماندهی می کند. بر اساس تعریفی که در راهنمای این روش برای معلمین مطرح شده است، پروژه ها فعالیت های پیچیده ای هستند که بر اساس سوالات یا مسائل چالش برانگیز، دانش آموزان را درگیر کار طراحی، حل مسئله، تصمیم گیری، و فعالیت های تحقیقی می کنند.

در این نوع آموزش دانش آموزان تشویق می شوند که سوال بپرسند و وظیفه معلم هم این نیست که به سوالات پاسخ گوید بلکه وظیفه او این است که دانش آموزان را تشویق کند که " دانش آموزان عزیز من اول از همه سعی کنید که سوال بپرسید و از آن مهم تر سعی کنید به کمک همدیگر و با کمک روش های علمی برای سوالات خود پاسخ پیدا کنید" معلمان سعی می کنند که بعد از اجرای یک دوره درسی دانش آموزانشان بتوانند تشخیص دهند که حفظ کردن جواب سوالات که توسط معلم داده شده ارزش زیادی ندارد آنچه مهم است پرسیدن سوال است و نحوه برخورد آن ها برای یافتن پاسخ آن. در این روش بجای اینکه بر حفظ کردن جواب آخر سوالات تمرکز داشته باشیم بر فرایند ایجاد پرسش، فرایند نحوه برخورد با پرسش و فرایند علمی حل آن تمرکز می شود.معلمان به دانش آموزان می گویند" این که چه پرسیده اید مهم نیست اینکه بپرسید مهم است. اینکه جواب پرسش شما چیست مهم نیست اینکه چگونه سعی می کنید برای پرسش خود پاسخ منطقی پیدا کنید مهم است".

انتظار می رود که دانش آموزان بعد از طی یک دوره چند ماهه و انجام فعالیت های کوچک پژوهشی و در گیر شدن در یک پروژه بلند مدت دانش آموزی حداقل توانایی های لازم برای انجام یک جستجو گری علمی را فرا بگیرند؛ و همچنین بتوانند کار خود را تحلیل کنند و توضیح دهند. منظور از این توضیح دادن آن است که بچه ها بتوانند بگویند که در هر مرحله از کار آن ها چه اتفاقی افتاده است و چگونه می توان پروژه بعدی را با کیفیت بهتر و در زمان کمتری به نتیجه مطلوب رساند.

[h=2]بنابراین دو هدف عمده از چنین آموزشی دنبال می شود:

کسب توانایی های لازم برای انجام جستجوگری علمی.

درک بخش های اصلی جستجوگری علمی و تحلیل اتفاقاتی که در هر مرحله رخ می دهد.

---

[h=4]بخش پژوهش های دانش آموزی تبیان، تنظیم: نسرین صادقی