از دل شهر شیراز رودخانه ای میگذره که به رودخانه خشک معروف هست.
دلیل این نامگذاری هم مشخصه.همیشه این رودخانه خشک و بی آب هست و به ندرت
که بارندگی زیادی بشه آبی به خودش میبینه و شکل رودخانه پیدا میکنه.چند
سالی میشه که شهرداری از حاشیه های این رودخانه به عنوان کنار گذر و زیر
گذر استفاده میکنه و خیابان سازی میکنه و وای به روزی که بارندگی بشه
.تمام این کنار گذر ها رو آب میگیره و فیلمی درست میشه دیدنی!
قسمتی
از این رودخانه از حاشیه بلوار چمران میگذره که از نظر فنی این بلوار
بزرگترین پارک حاشیه ای خاورمیانه به حساب میاد.بلواری که تقریبا ده
کیلومتر طول داره و صبح های جمعه شیرازی های زرنگ رو برای ورزش و پیاده
روی دور هم جمع میکنه! عکس زیر بلوار چمران هست که رودخانه خشک در حاشیه
این بلوار کاملا مشخصه.
همه این مقدمه ها رو گفتم تا از مرغ های دریایی وفاداری بگم که به این
رودخانه خشک و شیراز وفادار موندند و نمیدونم دلشون رو به چی خوش کرده
اند؟ به آب نداشته ؟ یا اینهمه سر و صدای هر روزه بلوار کنار
رودخانه؟اداره آتش نشانی سد خاکی کوچکی در مسیر رودخانه درست کرده و از
نیمچه دریاچه پشت سد به عنوان محیط آموزشی استفاده میکنه. مرغ های دریایی
بیچاره هم همیشه حوالی این دریاچه مصنوعی پر از آشغال در حال چرخیدن
هستند. همیشه دوست داشتم سری به این پرنده های زیبا بزنم و ازشون عکاسی
کنم تا اینکه امروز این فرصت پیش اومد.در عکس های زیر نمایی از زیبایی این
پرنده ها و زشتی هایی که ما در محیط زیست درست کرده ایم رو
میبینید.امیدوارم که مسئولی پیدا بشه و فکری به حال محیط زندگی این پرنده
ها کنه که از زیبایی های طبیعی شیراز هستند.
و اما زشتی های ماجرای مرغ های دریایی شیراز
دلیل این نامگذاری هم مشخصه.همیشه این رودخانه خشک و بی آب هست و به ندرت
که بارندگی زیادی بشه آبی به خودش میبینه و شکل رودخانه پیدا میکنه.چند
سالی میشه که شهرداری از حاشیه های این رودخانه به عنوان کنار گذر و زیر
گذر استفاده میکنه و خیابان سازی میکنه و وای به روزی که بارندگی بشه
.تمام این کنار گذر ها رو آب میگیره و فیلمی درست میشه دیدنی!
قسمتی
از این رودخانه از حاشیه بلوار چمران میگذره که از نظر فنی این بلوار
بزرگترین پارک حاشیه ای خاورمیانه به حساب میاد.بلواری که تقریبا ده
کیلومتر طول داره و صبح های جمعه شیرازی های زرنگ رو برای ورزش و پیاده
روی دور هم جمع میکنه! عکس زیر بلوار چمران هست که رودخانه خشک در حاشیه
این بلوار کاملا مشخصه.
همه این مقدمه ها رو گفتم تا از مرغ های دریایی وفاداری بگم که به این
رودخانه خشک و شیراز وفادار موندند و نمیدونم دلشون رو به چی خوش کرده
اند؟ به آب نداشته ؟ یا اینهمه سر و صدای هر روزه بلوار کنار
رودخانه؟اداره آتش نشانی سد خاکی کوچکی در مسیر رودخانه درست کرده و از
نیمچه دریاچه پشت سد به عنوان محیط آموزشی استفاده میکنه. مرغ های دریایی
بیچاره هم همیشه حوالی این دریاچه مصنوعی پر از آشغال در حال چرخیدن
هستند. همیشه دوست داشتم سری به این پرنده های زیبا بزنم و ازشون عکاسی
کنم تا اینکه امروز این فرصت پیش اومد.در عکس های زیر نمایی از زیبایی این
پرنده ها و زشتی هایی که ما در محیط زیست درست کرده ایم رو
میبینید.امیدوارم که مسئولی پیدا بشه و فکری به حال محیط زندگی این پرنده
ها کنه که از زیبایی های طبیعی شیراز هستند.
و اما زشتی های ماجرای مرغ های دریایی شیراز