مجله “روماتولوژي”((Rheumatology : مرگ بيماران مبتلا به آرتريت با مصرف بيش از ده سال دوز پايين استروييد مرتبط است
پژوهشگران می گویند:؛احتمال مرگ آن دسته از بيماران مبتلا به آرتريت روماتوئيد كه بيش از ده سال تحت درمان دوز پايين استروئيد قرار داشته‌اند، بيشتر از بيماراني است كه از اين داروها كمتر استفاده كرده‌اند.
آرتريت روماتوئيد بيماري است كه در جريان آن سيستم ايمني بدن به جدار مفصل حمله مي‌كند. اين بيماري بالقوه فلج‌كننده مي‌تواند موجب بروز درد و سفتي مفصل در دو طرف بدن شود.
درمان اين بيماري معمولا شامل مصرف داروهايي است كه درد و تورم را كاهش مي‌دهند، مانند “پريدنيسون “prednisoneكه يك نوع استروئيد رايج است.
در اين مطالعه جديد دكتر “سوزانا سيهونن” از “بيمارستان دانشگاه تامپره” در فنلاند و همكارانش ميزان مرگ و مير را در ۶۰۴بيمار مبتلا به آرتريت روماتوئيد بررسي كردند. وضعيت سلامتي، ساير بيماري‌ها و شدت آرتريت و درمان‌هاي اين بيماران، ابتدا در سال ۱۹۸۸ثبت شد و در سال ۱۹۹۹وضعيت حياتي و دليل مرگ و مير اين افراد مورد بررسي قرار گرفت.
محققان در اين مطالعه ميزان مرگ و مير را در ۲۰۹بيماري كه استروئيد دريافت نكرده بودند، ۲۷۶بيماري كه كمتر از ۱۰سال تحت درمان استروئيد قرار داشتند و ۱۱۹بيمار كه بيش از ۱۰سال تحت درمان اين دارو قرار داشتند، با هم مقايسه كردند.
در اين مطالعه ديده شد كه احتمال مرگ و مير در جريان اين پيگيري در بيماران گروه آخر بيشتر از ساير گروه‌هاست.
در مقايسه با بيماراني كه تحت درمان “گلوكوكورتيكوئيدها”
glucocorticoidsقرار نداشتند، خطر مرگ و مير با هر سال مصرف استروئيد ۱۴ درصد و با درمان بيش از ده سال، ۶۹درصد افزايش يافت.
بيماري قلبي و سكته مغزي از دلايل عمده مرگ و مير در تمامي گروه‌ها بود.
اين مطالعه در شماره سپتامبر ،2010مجله “روماتولوژي”((Rheumatology چاپ شده است.
پژوهشگران می گویند:؛احتمال مرگ آن دسته از بيماران مبتلا به آرتريت روماتوئيد كه بيش از ده سال تحت درمان دوز پايين استروئيد قرار داشته‌اند، بيشتر از بيماراني است كه از اين داروها كمتر استفاده كرده‌اند.
آرتريت روماتوئيد بيماري است كه در جريان آن سيستم ايمني بدن به جدار مفصل حمله مي‌كند. اين بيماري بالقوه فلج‌كننده مي‌تواند موجب بروز درد و سفتي مفصل در دو طرف بدن شود.
درمان اين بيماري معمولا شامل مصرف داروهايي است كه درد و تورم را كاهش مي‌دهند، مانند “پريدنيسون “prednisoneكه يك نوع استروئيد رايج است.
در اين مطالعه جديد دكتر “سوزانا سيهونن” از “بيمارستان دانشگاه تامپره” در فنلاند و همكارانش ميزان مرگ و مير را در ۶۰۴بيمار مبتلا به آرتريت روماتوئيد بررسي كردند. وضعيت سلامتي، ساير بيماري‌ها و شدت آرتريت و درمان‌هاي اين بيماران، ابتدا در سال ۱۹۸۸ثبت شد و در سال ۱۹۹۹وضعيت حياتي و دليل مرگ و مير اين افراد مورد بررسي قرار گرفت.
محققان در اين مطالعه ميزان مرگ و مير را در ۲۰۹بيماري كه استروئيد دريافت نكرده بودند، ۲۷۶بيماري كه كمتر از ۱۰سال تحت درمان استروئيد قرار داشتند و ۱۱۹بيمار كه بيش از ۱۰سال تحت درمان اين دارو قرار داشتند، با هم مقايسه كردند.
در اين مطالعه ديده شد كه احتمال مرگ و مير در جريان اين پيگيري در بيماران گروه آخر بيشتر از ساير گروه‌هاست.
در مقايسه با بيماراني كه تحت درمان “گلوكوكورتيكوئيدها”
glucocorticoidsقرار نداشتند، خطر مرگ و مير با هر سال مصرف استروئيد ۱۴ درصد و با درمان بيش از ده سال، ۶۹درصد افزايش يافت.
بيماري قلبي و سكته مغزي از دلايل عمده مرگ و مير در تمامي گروه‌ها بود.
اين مطالعه در شماره سپتامبر ،2010مجله “روماتولوژي”((Rheumatology چاپ شده است.