عکسهایی از آداب ماه رمضان در جای جای جهان؛
عکسهای جهانی از رمضان؛ ماه تبلور اجتماعی توحید
خبرگزاری تسنیم: وقتی فرا میرسد، رنگها و روها، حتی روحها تغییر میکند، زمان شرافت مییابد و اصلاً فرقی نمیکند در کجا هستی، هرجا که باشی «آسمان مال تو ست»، حتی فرقی نمیکند متعلق به کدام ملتی، باز هم آسمان است و تو، و «خدایی که در این نزدیکی است».
گروه فرهنگی خبرگزاری تسنیم؛ وقتی فرا میرسد، رنگها و روها، حتی روحها تغییر میکند، زمان شرافت مییابد و اصلاً فرقی نمیکند در کجا هستی، هرجا که باشی «آسمان مال توست». آری، رمضان که میآید همهجا نشان از بغضی فروخفته میگیرد تا باز قصه فراق عبد و معبود را به یادمان آورد، رمضان یادآور داستان هبوط انسان است و فرصتی برای صعود؛ زمانی برای اینکه یادمان نرود خدایی هست که سخت منتظر بازگشت ماست؛ یادمان نرود از کجاییم و به کجا بازمیگردیم؛ که «انّا للّه و انّا الیه راجعون». "مرغ باغ ملکوتم نیام از عالم خاک / چند روزی قفسی ساختهاند از بدنم"
حتی فرقی نمیکند متعلق به کدام ملتی، باز هم آسمان است و تو، و «خدایی که در این نزدیکی است»؛ چه تفاوتی دارد از کجای زمین و از کدام قومیت و ملیت آواز میکنی؟ تنها این مهم است که آواز عشقت ماندگارترین ندای جهان خواهد بود، زیرا آن که میشنود، ماندگارترین شنوای عالم است؛ «و هو السمیع العلیم».
فارغ از همه زیباییهای این ماه که هرگز در وصف نمیگنجد، رمضان شاید کارکردی اجتماعی داشته باشد که ما طبق عادت مألوف از آن غافلیم، اگر سرزمین وحی و بیت الله الحرام "مکانی" است که بیش از هر جای دیگر میتواند مکان وحدت مسلمین باشد، ماه رمضان، این اشرف ماهها "زمانی" است که بیش از هر زمان دیگری در سال میتواند محمل وحدت میان مسلمانان باشد. و مگر نه این است که رمضان ماه توحید محض است و تبلور اجتماعی این توحید، وحدت بندگان آن یگانه، بهسوی مقصدی واحد (او)؛ و رمضان بهترین تمرین وحدت مسلمانان در گستره زمان ابدی خداوند است.
اینک عکسهایی از آداب ماه رمضان در جای جای جهان؛