Reza Sharifi
مدير ارشد تالار
فيلم صبح بخیر (Good Morning) به ژاپنی : Ohayô
کارگردان : ياسوجيرو اوزو
محصول : 1959 - ژاپن
ژانر : کمدی - درام
خلاصه داستان:
مینورو و ایسامو دو برادرند که عاشق تماشای مسابقات کشتی از تلویزیون هستند اما چون در منزلشان تلویزیون ندارند برای تماشای مسابقات به خانه همسایه می روند. والدینشان آنها را از رفتن به خانه همسایه منع می کنند در نتیجه آنها از والدینشان می خواهند تا برایشان تلویزیون بخرند اما والدینشان اعتقاد دارند برنامه های تلویزیون آموزنده نیست و هرگز زیر بار این خواسته نخواهند رفت ولی مینورو و ایسامو تسلیم نمی شوند. آنها تصمیم می گیرند برای رسیدن به هدفشان شیوه غیر معمولی را پیش بگیرند...
امروز بزرگ شده ایم و خواسته هایمان به اندازه مینورو و ایسامو کوچک نیست که در داشتن تلویزیون خلاصه شود اما نمی دانم قادر هستیم مانند مینورو و ایسامو تا رسیدن به خواسته هایمان مبارزه کنیم...
ناصر ولي
كافه نقد
کارگردان : ياسوجيرو اوزو
محصول : 1959 - ژاپن
ژانر : کمدی - درام
خلاصه داستان:
مینورو و ایسامو دو برادرند که عاشق تماشای مسابقات کشتی از تلویزیون هستند اما چون در منزلشان تلویزیون ندارند برای تماشای مسابقات به خانه همسایه می روند. والدینشان آنها را از رفتن به خانه همسایه منع می کنند در نتیجه آنها از والدینشان می خواهند تا برایشان تلویزیون بخرند اما والدینشان اعتقاد دارند برنامه های تلویزیون آموزنده نیست و هرگز زیر بار این خواسته نخواهند رفت ولی مینورو و ایسامو تسلیم نمی شوند. آنها تصمیم می گیرند برای رسیدن به هدفشان شیوه غیر معمولی را پیش بگیرند...
یاسوجیرو اوزو کارگردان مطرح ژاپنی پس از مرگش به دنیا معرفی شد و تا پیش از آن او را تنها در ژاپن می شناختند. اوزو آموزگار بود و این تعلیم و اخلاق گرایی در سینمای او نیز به چشم می آید.
مهمترین عنصر سینمای اوزو خانواده است و این فیلم ماننددیگر فیلمهای او به موقعیت خانواده در مواجهه با تغییرات سریع اجتماعی میپردازد.
او روایتگر کندی و کسالت زندگی و شاعر معنای سادگی درسینماست.
شاید دانستن این نکته خالی از لطف نباشد که اوزو تا آخر عمر مجرد ماند و از مادری نگهداری می کرد که دو سال پیش از مرگ او درگذشت.
پس می توان بسیاری از فیلم های او را مانند آخر بهار و داستان توکیو الهام گرفته از زندگی شخصی کارگردان دانست.
مهمترین عنصر سینمای اوزو خانواده است و این فیلم ماننددیگر فیلمهای او به موقعیت خانواده در مواجهه با تغییرات سریع اجتماعی میپردازد.
او روایتگر کندی و کسالت زندگی و شاعر معنای سادگی درسینماست.
شاید دانستن این نکته خالی از لطف نباشد که اوزو تا آخر عمر مجرد ماند و از مادری نگهداری می کرد که دو سال پیش از مرگ او درگذشت.
پس می توان بسیاری از فیلم های او را مانند آخر بهار و داستان توکیو الهام گرفته از زندگی شخصی کارگردان دانست.
فیلم صبح بخیر در دهه شصت چندین بار از رسانه ملی پخش شد. برای والدین ما حس نوستالژی در آرزوی داشتن تلویزیون در دوره کودکیشان را به همراه داشت.
امروز که این فیلم را دوباره میینم برایم احساس مینورو و ایسامو قابل درک است چرا که ما بچه های دهه شصت در آرزوی داشتن تلویزیون رنگی بودیم . می دانستیم پلنگ صورتی.صورتی است اما آن را خاکستری می دیدیم.
دیدن این فیلم حس عجیبی به همراه دارد حس مبارزه برای رسیدن به خواسته هایمان هر قدر هم که دست نیافتنی باشند.مینورو و ایسامو با سکوتشان بر سر خواسته ی خود پا فشاری کردند تا موفق به جلب رضایت والدینشان برای داشتن تلویزیون شدند.تنها مبارزه برای رسیدن به هدفمان کافی نیست .باید مانند مینورو و ایسامو راه درست را پیش گرفت.
دیدن این فیلم حس عجیبی به همراه دارد حس مبارزه برای رسیدن به خواسته هایمان هر قدر هم که دست نیافتنی باشند.مینورو و ایسامو با سکوتشان بر سر خواسته ی خود پا فشاری کردند تا موفق به جلب رضایت والدینشان برای داشتن تلویزیون شدند.تنها مبارزه برای رسیدن به هدفمان کافی نیست .باید مانند مینورو و ایسامو راه درست را پیش گرفت.
امروز بزرگ شده ایم و خواسته هایمان به اندازه مینورو و ایسامو کوچک نیست که در داشتن تلویزیون خلاصه شود اما نمی دانم قادر هستیم مانند مینورو و ایسامو تا رسیدن به خواسته هایمان مبارزه کنیم...
ناصر ولي
كافه نقد