Maryam
متخصص بخش ادبیات
اگر چه خمیازه تا به امروز به عنوان نشانهای از خستگی و ملالت محسوب میشد، به گفته دانشمندان ممكن است نشانهای از داغ شدن سر هم باشد.
پژوهش انجام شده توسط اندرو گالوپ، دستیار تحقیق فوق دكتری دپارتمان بوم شناسی و زیست شناسی تکاملی دانشگاه پرینستون برای اولین بار از انسانها برای نمایش تغییرات در بسامد خمیازه كشیدن مبنی بر فصلهای مختلف استفاده كردهاست.
همچنین طبق این تحقیقات، افراد در زمانی كه دمای محیط از دمای بدن بیشتر میشود، كمتر خمیازه میكشند.
گالاپ به همراه محققان مركز علوم حشرات دانشگاه آریزونا در مجله ائی * گزارش كردهاند كه این اختلاف فصلی نشان دهنده این مطلب است كه ممكن است خمیازه به عنوان شیوهای برای تنظیم حرارت مغز كاربرد داشته باشد.
این محققان در پژوهش خود به بررسی بسامد خمیازه 160 داوطلب در زمستان و تابستان ایالت آریزونا پرداختند. آنها دریافتند كه این افراد در زمستانها بیشتر خمیازه كشیدهاند در حالی كه در تابستان، با حرارت مساوی یا بیشتر محیط از دمای بدن، این مساله كاملا عكس بود.
از این رو آنها نتیجه گرفتند كه مغز در دماهای بالاتر چارهای برای دفع گرما نداشته و بر مبنای نظریه تنظیم حرارت خمیازه، از آن برای خنك شدن با ورود هوا به مغز استفاده میكند.
به نظر میرسد تاثیر خنككننده خمیازه در پی افزایش جریان خون در مغز بوجود آمده كه در اثر كشیده شدن آرواره و همچنین تبادل حرارتی مخالف با هوای محیط در اثر نفس عمیق ایجاد میشود.
به ادعای این محققان، این اولین پژوهشی است كه به نمایش بسامد خمیازه در فصول مختلف پرداخته است. كاربرد این مطالعه نه تنها در دانش فیزیولوژیكی بلكه برای درك بهتر بیماریها و شرایطی مانند اماس و صرع بسیار جالب توجه است.
منبع : گزیده اخبار علمی