Ever Green
متخصص بخش پزشکی
همانطور كه مي‌دانيد پس از مصرف غذا قند در خون بالا مي‌رود ( غذا به صورت گلوكز وارد خون مي‌شود ) و براي وارد شدن قند به داخل سلولها و ايجاد انرژي ، لازم است انسولين وارد عمل شود. انسولين مانند يك كليد درب سلول را براي قند باز مي‌كند تا قند وارد سلول شود. در برخي افراد به علل مختلف( يكي از مهمترين اين علل خود چاقي است ) سلولها نسبت به انسولين مقاومت دارند يعني درب خود را براي كليد ( انسولين ) باز نمي‌كنند.
پس قند وارد سلول نمي‌شود و در خون مي‌ماند و باعث مي‌شود تا از يك طرف شخص كه سلولهايش قند را دريافت نكرده‌اند، اشتهاي شديد به قند و شيريني و غذا پيدا كند و از طرف ديگر قند موجود در خون منجر به ترشح بيشتر انسولين مي‌شود كه افت قند ايجاد كرده و منجر به ميل بيشتر به شيريني مي‌شود. انسولين كه نمي‌تواند قند را وارد سلول نمايد آن را بصورت چربي ( بخصوص در ناحيه شكم ) ذخيره مي‌كند كه اين منجر به چاقي مي‌شود و چاقي خود يك عامل مقاومت به انسولين است.
پس مي‌بينيم كه اين وقايع مرتب همديگر را تشديد مي‌كنند و شخصي كه مقاومت به انسولين دارد با افزايش ميل به شيريني و افت مكرر قند و تبديل سريع قند به چربي مرتباً چاق‌تر خواهد شد. راه حل اين مشكل چيست؟
1ـ داروهايي كه مقاومت سلولها را به انسولين مي‌شكنند.
2ـ تحرك: با يك پياده‌روي ساده باعث مي‌شويد كه سلولهاي عضلاني با نياز كمتري به انسولين قند را به داخل كشيده و مصرف كنند و شما در حقيقت اين چرخه معيوب را در محلي مي‌شكنيد.
مصرف ترشيجات و كاهش چربي خون !
يكي از جالب‌ترين و در عين حال خطرناك‌ترين عقايدي كه در بين برخي افراد جامعه رايج است همانا كاهش چربي خون با ترشيجات (نظير آب‌غوره و يا آبليمو) است. اين افراد با مصرف زياد چربيها و به دنبال آن مصرف اين نوع ترشيجات به قول معروف وجدان خود را آرام مي‌كنند.
شايد اين ترشيجات اثري بسيار كم بر روي چربيها داشته باشند( كه هيچ تحقيق مستندي وجود ندارد) ولي اولاً كاملاً موقت است و ثانياً ترشيجات با افزايش اسيدمعده منجر به اشتهاي كاذب در فرد شده و ميل به خوردن را در او افزايش مي‌دهند كه ممكن است با شدت بيشتري چربي خون را بالا ببرد. پس اگر به دنبال كاهش چربي خون هستيد راه آن در رژيم غذائي اصولي و تحرك مناسب مي‌باشد.
پس قند وارد سلول نمي‌شود و در خون مي‌ماند و باعث مي‌شود تا از يك طرف شخص كه سلولهايش قند را دريافت نكرده‌اند، اشتهاي شديد به قند و شيريني و غذا پيدا كند و از طرف ديگر قند موجود در خون منجر به ترشح بيشتر انسولين مي‌شود كه افت قند ايجاد كرده و منجر به ميل بيشتر به شيريني مي‌شود. انسولين كه نمي‌تواند قند را وارد سلول نمايد آن را بصورت چربي ( بخصوص در ناحيه شكم ) ذخيره مي‌كند كه اين منجر به چاقي مي‌شود و چاقي خود يك عامل مقاومت به انسولين است.
پس مي‌بينيم كه اين وقايع مرتب همديگر را تشديد مي‌كنند و شخصي كه مقاومت به انسولين دارد با افزايش ميل به شيريني و افت مكرر قند و تبديل سريع قند به چربي مرتباً چاق‌تر خواهد شد. راه حل اين مشكل چيست؟
1ـ داروهايي كه مقاومت سلولها را به انسولين مي‌شكنند.
2ـ تحرك: با يك پياده‌روي ساده باعث مي‌شويد كه سلولهاي عضلاني با نياز كمتري به انسولين قند را به داخل كشيده و مصرف كنند و شما در حقيقت اين چرخه معيوب را در محلي مي‌شكنيد.
مصرف ترشيجات و كاهش چربي خون !
يكي از جالب‌ترين و در عين حال خطرناك‌ترين عقايدي كه در بين برخي افراد جامعه رايج است همانا كاهش چربي خون با ترشيجات (نظير آب‌غوره و يا آبليمو) است. اين افراد با مصرف زياد چربيها و به دنبال آن مصرف اين نوع ترشيجات به قول معروف وجدان خود را آرام مي‌كنند.
شايد اين ترشيجات اثري بسيار كم بر روي چربيها داشته باشند( كه هيچ تحقيق مستندي وجود ندارد) ولي اولاً كاملاً موقت است و ثانياً ترشيجات با افزايش اسيدمعده منجر به اشتهاي كاذب در فرد شده و ميل به خوردن را در او افزايش مي‌دهند كه ممكن است با شدت بيشتري چربي خون را بالا ببرد. پس اگر به دنبال كاهش چربي خون هستيد راه آن در رژيم غذائي اصولي و تحرك مناسب مي‌باشد.