مناطق حفاظت شده ملی محیط زیست در ملایر(آق گل-گلپرآباد-لشگردر)

[زینب]

مناطق حفاظت شده ملی محیط زیست در ملایر(آق گل-گلپرآباد-لشگردر)

حضور 46 گونه از پرندگان ایران در آق گل -266 گونه گیاهی و 18 گونه پستاندار و 75 گونه پرنده در لشکردر از ویژگی های بارز این مناطق است…..​ 1-تالاب آق گل:​ تالاب طبیعی و فصلی آق گل در حد فاصل استان های مرکزی و همدان در فاصله 20 کیلومتری شمال شرقی ملایر قرار دارد و آب این تالاب از حوضه آبریز رودخانه قره چای در جنوب دشت کمیجان تامین می شود و فصول آبگیری تالاب از اواخر آذر ماه آغاز و تا اواسط خرداد ماه هر سال پایان می پذیرد.​ حوضه آبریز این منطقه با میزان بارندگی سالانه ارتباط مستقیم دارد، به طوری که عمق آب تالاب از صفر تا 1 متر متغیر است و وسعت آن در ماه های پر آبی به 15 کیلومتر مربع می رسد و با پیشروی آب در قسمت های میانی، جزیره هایی به ارتفاع شش متر ظاهر می شود.​ این تالاب در اواخر فصل بهار خشک می شود ولی در طول پاییز و زمستان آبدار است و در فصل بهار از میزان آب کاسته می شود.​ حضور 46 گونه از پرندگان ایران در آق گل ​ بررسی ها نشان دهنده حضور 46 گونه از پرندگان ایران در آق گل است و این تنوع اکولوژیک بالا، جایی برای تردید باقی نمی گذارد که تالاب آق گل نیاز اساسی به برنامه های حفاظتی و مدیریت مناسب دارد.​ مجموع این فاکتورها نشان دهنده اهمیت و جایگاه ارزشمند تالاب آق گل برای پرندگان آبزی و به طور خاص برای تولید مثل گونه های مثل آووست و چوب پا است.​ از جمله پرندگان آبزی و کنارآبزی منطقه می توان به کشیم کوچک، باکلان بزرگ، کشیم بزرگ، اگرت بزرگ، باکلان کوچک، فلامینگوی بزرگ، بوتیمار کوچک، حواصیل زرد، خوتکا، آبچلیک پا سرخ، چوب پا، چنگر نوک سرخ، کاکایی سرسیاه، زرده پره تالابی، پرستودریایی نوک‌کاکایی، اردک بلوطی اشاره کرد.​ تالاب آق گل از سال 88 به مدت پنج سال از سوی شورای عالی حفاظت محیط زیست به عنوان منطقه شکار ممنوع معرفی شد.​ 2-منطقه حفاظت شده گلپرآباد ​ منطقه حفاظت شده گلپرآباد با وسعتی حدود 8326 هکتار، در فاصله حدود 40 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان ملایر واقع شده که شامل تپه ماهورها و قسمتهای صخره ای و در پایین دست مناطق دشتی است و در مجموع دارای سیمای کوهستانی است.​ در این منطقه تعداد شش چشمه شناسایی شده که پراکنش مناسبی دارند و در تامین آب وحوش بسیار مهم و حیاتی هستند.​ این منطقه به رغم کم بودن میزان نزولات جوی و محدودیت منابع آبی و استقرار در اکوسیستم سرد وخشک، از تنوع حیاتی به ویژه پوشش گیاهی بسیار غنی برخوردار و رشد و تکثیر حیات وحش آن در خور توجه است.​ براین اساس منطقه حفاظت شده گلپرآباد در سال 1385 به عنوان منطقه شکار ممنوع معرفی و سپس به دلیل داشتن شرایط مساعد زیستی و تنوع گونه ای مناسب در سال 1386 به عنوان منطقه حفاظت شده ارتقاء سطح یافت.​ تیپ پوشش گیاهی غالب در مناطق دشتی مرتعی و در تپه ماهورها به صورت بوته ای و در ارتفاعات درختچه ها هستند که از گونه های گیاهی این منطقه می توان ورک، سنجد، بادام کوهی، زالزالک، آلبالو وحشی، کنگر، گون، شکر تیغال، گراس، جو وحشی، بله گوش، جگن، جاروکوهی، آویشن، چای کوهی و بومادران را می توان نام برد.​ این منطقه زیستگاه گونه حمایت شده قوچ و میش ارمنی است و از دیگر پستانداران منطقه گرگ، کفتار،شغال، تشی، رودک، روباه و از پرندگان این منطقه کبک، تیهو،انواع گنجشک سانان، کمر کولی، سار، پری شاهرخ، عقاب طلایی و دلیجه را می توان نام برد.​ 3-منطقه حفاظت شده “لشگردر” ​ منطقه حفاظت شده لشگردر با وسعتی در حدود 15550 هکتار در مجاورت شرق و جنوب شرقی ملایر قرار دارد​ دارای 11 چشمه دائمی است.​ تعداد 16 روستا در اطراف این منطقه وجود دارد که همه این روستاها در محدوده مرزی منطقه قرار گرفته اند.​ این منطقه به علت برخوردار بودن از شرایط لازم ابتدا در سال 1363 به عنوان منطقه شکار ممنوع و سپس به دلیل بهبود شرایط اکولوژیکی و خصوصا زیستی در اسفندماه سال 1369عنوان منطقه حفاظت شده را از آن خود کرد.​ 266 گونه گیاهی در منطقه حفاظت شده لشگردر ​ براساس مطالعه منطقه، تاکنون 266 گونه گیاهی متعلق به 184 جنس و 43 خانواده شناسایی شده اند و از این تعداد 28 گونه اندمیک ایران است.​ منطقه لشگردر با دارا بودن آب و هوای سرد وکوهستانی، گیاهان علفی و بوته ای پوشش گیاهی غالب منطقه را تشکیل می دهند اما تک درختچه هایی نیز در ارتفاعات میانی منطقه به صورت پراکنده دیده می شوند از درختچه های مهم منطقه گونه های زالزالک، انجیر، بنه، سماق، زرشک و بادام کوهی را می توان نام برد.​ گونه های بوته ای و علفی منطقه نیز شامل کلاه میر حسن، انواع گون، علف بادبزنی، نخود وحشی، کنگ، علف چای، زنبق وحشی، اسپند، شکر تیغال، لاله واژگون، ریواس، کاروان کش، بومادران و آویشن را نام برد.​ 18 گونه پستاندار و 75 گونه پرنده در منطقه حفاظت شده لشگردر زندگی می کنند​ در منطقه حفاظت شده لشگردر 18 گونه پستاندار از 11 خانواده و پنج راسته و 75 گونه پرنده از 23 خانواده و هفت راسته زیست می کنند.​ این منطقه به لحاظ موقعیت طبیعی و توپوگرافی دارای سه وضعیت کوهستانی، تپه ماهوری و دشتی است و مناطق کوهستانی زیستگاه کل و بز و مناطق تپه ماهوری زیستگاه گونه حمایت شده قوچ و میش ارمنی و مناطق دشتی نیز به سبب تغییر نوع کاربری زمین از جانب روستائیان به صورت کشت باغ انگور درآمده است.​ از پستانداران منطقه می توان کل وبز، قوچ ومیش، گرگ، شغال، روباه، تشی، خرگوش، گورکن، کفتار و رودک و از پرندگان کبک، تیهو، باقرقره، عقاب طلایی، قرقی، فاخته، دلیجه، کمر کلی، پری شاهرخ، چیچک، و از خزندگان انواع مار را می توان نام برد .​