آبدَره یا فیورد (Fjord) شاخابهٔ باریک و ژرفی از دریاست که در خشکی پیش رفته باشد و معمولاً دارای دیواره‌های پرشیب و تندی است. این دیواره‌ها در پی زیر آب رفتن دامنه‌های کوه‌ها یا ادامه فرسایش یخچالی زیاد و عمیق شدن یک دره ساحلی تشکیل یافته است. آبدره زمانی تشکیل می‌شود که یک یخچال طبیعی به دریا رسیده و آب شود. یخچال‌ها معمولاً دره‌های U شکل ویژه خود را پرمی‌کنند. این آب شدن یخچال، دره‌ای پرشیب و باریک برجا میگذارد که آب دریا در آن می‌ریزد. این ریزش دریاچه ای ژرف و باریک پدید می‌آورد (گاه تا ژرفای ۱۳۰۰ متر) که به دریا پیوند دارد.
در این رابطه جا دارد به پدیده آبدره در کرانه‌های نروژ اشاره کرد. از جمله آبدره ی سوگنه که با طولی حدود 203 کیلومتر و حداکثر عمق 1300 متر بزرگترین آبدره ی نروژ و دومین آبدره ی بزرگ جهان است. علت نامگذاری این آبدره منطقه ی سنتی و قدیمی سوگنه در نروژ است.
