موزهها و بناهای قدیمی جزیره ماله
ماله، بیش از آن که جذابیتهای گردشگری داشته باشد، محیط زیبایی دارد. بهترین تجربه در ماله، قدم زدن است و نه تماشای آثار دیدنی که تعدادشان در ماله زیاد هم نیست.
موزهی ملی و پارک سلطان
موزهی ملی، موزهی کوچکی است که در یک ساختمان کوچک و سهطبقه در گوشهی پارک سلطان قرار گرفته. پارک سلطان، تنها بخشی است که بعد از سال ١٩٦٨ و خراب شدن قصر سلطان، از آن باقی مانده است؛ درختها و گلهای زیبایی دارد و بهترین فضای عمومی ماله است.
موزهی ملی، مجموعه کوچکی است که در سه طبقه به نمایش گذاشته شده. بسیار از آثار موزه، اشیایی هستند که سابق بر این در اختیار سلاطین مالدیو بودهاند، مثل لباس، اسلحه، ظروف و البته تاج پادشاهی. کاسهها و سینیهای بزرگی که به رسم قدیم مالدیو کندهکاری شدهاند، عموماً تحفههایی هستند که برای سلطان میبردند.
مولیاژ و مِدهو زیارت
در کنار مسیری که به سمت مسجد قدیم جمعه میرود، ساختمان آبی و سفیدی واقع شده که دروازههای رنگارنگ دارد. این ساختمان، مولیاژ نامیده میشود و در اوایل قرن بیستم، به عنوان قصر سلطان ساخته شده. البته سلطان نتوانست پایش را در این قصر بگذارد و قبل از تمام شدنش، معزول شد. البته جانشینانش از فرصت استفاده کردند و به مدت چهل سال، از این ساختمان به عنوان دفتر ریاست جمهوری استفاده میکردند. در کنار ضلع شرقی ساختمان، دروازهی آبی و سفیدی قرار گرفته که مدهو زیارت نامیده میشود و ابو البرکات در آنجا دفن شده: کسی که در سال ١١٥٣، اسلام را به ماله آورد.
مقبرهی محمد تاکوروفانو
در حیاط مسجد کوچکی در مرکز شهر، مقبرهی قهرمان ملی مالدیو قرار گرفته؛ شخصی که کشور را از زیر سلطهی پرتقالیها آزاد کرد و از سال ١٥٧٣ تا ١٥٨٥ بر آن حکومت کرد.