موزه‌ها و بناهای قدیمی دهلی
بیشتر جاذبه‌های گردشگری دهلی در دهلی قدیم و دور و بر میدان کونوت واقع شده‌اند.
روزهای یک‌شنبه و ترافیک کمترشان، بازدید از بناهای تاریخی و جاذبه‌های گردشگری را راحت‌تر می‌کنند، به شرط این که اول وقت و قبل از سرازیر شدن جمعیت به آن‌جا بروید. خیلی از این بناها روزهای دوشنبه تعطیل‌اند.
بلیت ورودی اکثر جاهای دیدنی را می‌شود هم به روپیه پرداخت و هم به دلار.
قلعه‌ی سرخ
از این قلعه‌ی بزرگ، امروزه تنها بنایی متروکه و نیمه‌ویران باقی مانده. قلعه‌ی سرخ را شاه جهان از ماسه‌سنگ ساخته و می‌گویند وقتی سوار بر فیل، از دروازه‌ی قلعه وارد خیابان‌های دهلی قدیم می‌شد، عظمتی داشت که نشانه‌ی جلال و شکوه و قدرتش بود. شاه جهان، ساخت این قلعه‌ی بزرگ را در سال ١٦٣٨ آغاز کرد و در سال ١٦٤٨، این کار را به پایان رساند. البته هیچ وقت نتوانست پایتختش را به طور کامل از اگرا به این‌جا منتقل کند، چون پسر نمک‌نشناسی داشت که داد او را برکنار کنند و در قلعه‌ی آگرا زندانی‌اش کرد.
این بنا، از تالارها، ایوان‌ها و ساختمان‌های مختلف خصوصی و عمومی باشکوه و زیبا تشکیل شده است.
دروازه‌ی لاهور
دروازه‌ی اصلی دروازه‌ی قلعه است و روبه‌روی لاهور در پاکستان قرار گرفته. این دروازه، نماد قدرت دهلی مدرن است، زیرا در خلال جنگ‌های استقلال علیه ارتش بریتانیا، آرزوی مردم هند بود که افراشتن پرچم کشور خودشان را بر فراز این دروازه ببینند؛ آرزویی که در سال ١٩٤٧ تحقق یافت.
از این دروازه که وارد قلعه شوید، به دالان سرپوشیده‌ای هدایت خواهید شد که اسمش را گذاشته‌اند چاتا چوک که معنی‌اش می‌شود بازار سرپوشیده. در مغازه‌های این‌جا، زمانی جواهرات، ابریشم و طلا می‌فروختند به امید این که مورد پسند اعضای خانواده‌ی سلطنتی قرار بگیرد؛ امروزه هم دست‌فروش‌ها سوقاتی‌های ارزان‌قیمت دهلی را در آن‌جا به نمایش گذاشته‌اند.
دیوان عام و دیوان خاص، از دیگر قسمت‌های این قلعه‌اند. دیوان عام، همان‌طور که از نامش پیداست، تالاری برای بارعام پادشاه بوده و دیوان خاص، تالاری اعیانی برای برگزاری جلسات مهم و خصوصی به شمار می‌رفت.
راج پَت
راج پَت یا راه همایونی، مسیر عریضی است که توسط معمار انگلیسی ادوین لوتین ساخته شده و هر سال در روز بیست و ششم ژانویه، میزبان رژه‌های روز جمهوری است.
مقبره‌ی همایون
همایون دومین پادشاه امپراتوری گورکانیان بود که پس از پانزده سال پناهندگی در دربار ایران، توانست به کمک شاه طهماسب اول تاج و تخت خود را پس بگیرد و به هند برگشت. اما عمرش به دنیا نبود و تنها چند ماه طول کشید تا به خاطر سقوط از پله‌های کتابخانه‌اش فوت کند. این آرامگاه باشکوه به دستور همسر همایون، حمیده بانو بیگم که در ایران با معماری ایرانی آشنا شده بود ساخته شد. بنا از مقابر ایرانی و فضای چهار باغ الهام گرفته و اولین باغ به این سبک در هندوستان به شمار می‌رود.
مناره‌ی قطب
این مناره‌ی عظیم، از اولین بناهای عظیم هند و از نمونه‌های بارز معماری هندو- اسلامی است. تزئینات روی این مناره بی‌نظیر است و یک ستون مرموز از فلزی ناشناخته هم آن را جذاب‌تر کرده است. این ستون که در صحن اصلی مسجد نصب شده و مربوط به قرن پنجم میلادی است، با آلیاژ ناشناخته‌ای ساخته شده که هرگز زنگ نمی‌زند، رنگ عوض نمی‌کند و فرسوده هم نمی‌شود. هندی‌ها عقیده دارند که اگر از پشت دستتان را دور این ستون حلقه کنید، خوش‌یمن است. مناره‌ی قطب کنار مسجد قوه‌ی الاسلام و بقایای چندین بنای قدیمی دیگر واقع شده که به همراه هم، مجموعه‌ی قطب را تشکیل می‌دهد.
بنای یادبود ماهاتما گاندی
در جایی که یک هندو در سی‌ام ژانویه‌ی سال ١٩٤٨ ماهاتما گاندی را ترور کرد، بنای یادبودی به یاد این رهبر فقید هند ساخته‌اند.
موزه‌ی ملی
مجموعه‌ی بی‌نظیر این موزه، شامل اشیاء عتیقه از تمدن هاراپان، عتیقه‌های مربوط به آسیای مرکزی، دست‌نوشته‌های هندی و ماسک‌های قبیله‌های مختلف، مجسمه‌ها، ابزارآلات موسیقی، سکه‌ها و مینیاتورهای قدیمی و... است.
مسجد جامع دهلی
مسجد جامع دهلی یا مسجد جهان نما، از بزرگ‌ترین مسجدهای هندوستان و یکی از باشکوه‌ترین بناهای جهان اسلام است. این بنا که به دستور شاه جهان در سال ۱۶۵۶ میلادی ساخته شده و روبه‌روی قلعه‌ی سرخ در دهلی قدیم واقع شده، یکی از مراکز مهم مسلمانان هند به شمار می‌رود. در این مسجد، قرآنی نگه‌داری می‌شود که بر روی پوست آهو کتابت شده است.