محققان آمریکایی نانومیله‌هایی ابداع کرده‌اند که از تار موی انسان باریک‌تر بوده و با کارایی مانند یک مونوریل، می‌توانند تومورهای سرطانی را کوچکتر کرده و یا به موقعیتی متفاوت از بدن انتقال دهند.
براساس گزارش BBC، محققان موسسه تکنولوژی جورجیا موفق به ایجاد درمانی جدید برای تومورهای سرطانی شده‌اند، نانومیله‌هایی که با ورود به درون تومور آنها را کوچکتر کرده و به تدریج از بین ببرد.محققان در این مطالعه تمرکز خود را روی ناعلاج‌ترین نوع سرطان مغز، یعنی گلیوبلاستوما قرار دادند، سرطانی که تمایل زیادی به پراکنده شدن درون مغز دارد.
در این بیماری سلول‌های سرطانی در طول رشته‌های عصبی و عروق خونی حرکت کرده و درون مغز پراکنده می‌شوند.اکنون نانوفیبرهای جدید مانند ریل مونوریل‌ها می‌توانند مسیر حرکت سلول‌های سرطانی را درون تومورها تغییر داده و آنها را به مسیر مورد نظر خود انتقال دهند. راوی بلامکندا یکی از محققان این پروژه می‌گوید سلول‌های سرطانی معمولا روی این ساختارهای طبیعی، یعنی رشته‌های اعصاب و عروق خونی، قفل شده و مانند یک مونوریل روی آنها حرکت می‌کنند تا به بخشهای مختلف مغز برسند. با ایجاد جایگزینی مناسب برای این ساختارهای طبیعی می‌توان تومورها را در مسیری متفاوت و مورد نظر پزشکان هدایت کرد.
آزمایش‌هایی که تاکنون روی حیوانات انجام شده نشان می‌دهند تومورها در سرطان‌های متفاوتی را می‌توان با کمک این مونوریل‌های نانویی تضعیف و کوچک و از مغز خارج کرد.همچنین آزمایش‌ها نشان می‌دهند ابعاد تومورهای مغزی در مغز حیواناتی که به این شیوه درمان شده‌اند 93 درصد کوچکتر از تومور مغزی در موشهایی است که درمان نشده‌اند.
به گفته محققان با کمک این شیوه می‌توان به‌جای انتقال دادن داروها به درون تومور، تومور را به سوی دارو هدایت کرد. محققان امیدوارند با کنترل کردن رشد تومورها بتوان بیماری مرگبار سرطان را به شیوه‌ای تحت کنترل درآورد که بتوان مانند بیماری دیابت که درمان ندارد، با آن زندگی کرد.از سویی دیگر این شیوه می‌تواند جراحی بیماری سرطان را ساده‌تر سازد، زیرا جراحی در سرطان مستلزم برداشتن تومور به همراه بافت نزدیک به آن است که این جراحی در مغز که آسیب‌دیدن کوچکترین بافت سالم آن می‌تواند عواقبی دردناک به همراه داشته باشد، بسیار دشوار است. از این رو به این شیوه می‌توان تومور را به بخشی از مغز هدایت کرد که جراحی آن از خطر کمتری برخوردار است.
باوجود موفقیت‌هایی که در این تحقیق و آزمایش‌های مرتبط به آن به دست آمده، محققان آن را در مراحل بسیار ابتدایی می‌دانند که تا پیش از آغاز آزمایش‌های انسانی، نیازمند آزمایش‌های حیوانی متعددی است.
منبع: همشهری آنلاین
براساس گزارش BBC، محققان موسسه تکنولوژی جورجیا موفق به ایجاد درمانی جدید برای تومورهای سرطانی شده‌اند، نانومیله‌هایی که با ورود به درون تومور آنها را کوچکتر کرده و به تدریج از بین ببرد.محققان در این مطالعه تمرکز خود را روی ناعلاج‌ترین نوع سرطان مغز، یعنی گلیوبلاستوما قرار دادند، سرطانی که تمایل زیادی به پراکنده شدن درون مغز دارد.
در این بیماری سلول‌های سرطانی در طول رشته‌های عصبی و عروق خونی حرکت کرده و درون مغز پراکنده می‌شوند.اکنون نانوفیبرهای جدید مانند ریل مونوریل‌ها می‌توانند مسیر حرکت سلول‌های سرطانی را درون تومورها تغییر داده و آنها را به مسیر مورد نظر خود انتقال دهند. راوی بلامکندا یکی از محققان این پروژه می‌گوید سلول‌های سرطانی معمولا روی این ساختارهای طبیعی، یعنی رشته‌های اعصاب و عروق خونی، قفل شده و مانند یک مونوریل روی آنها حرکت می‌کنند تا به بخشهای مختلف مغز برسند. با ایجاد جایگزینی مناسب برای این ساختارهای طبیعی می‌توان تومورها را در مسیری متفاوت و مورد نظر پزشکان هدایت کرد.
آزمایش‌هایی که تاکنون روی حیوانات انجام شده نشان می‌دهند تومورها در سرطان‌های متفاوتی را می‌توان با کمک این مونوریل‌های نانویی تضعیف و کوچک و از مغز خارج کرد.همچنین آزمایش‌ها نشان می‌دهند ابعاد تومورهای مغزی در مغز حیواناتی که به این شیوه درمان شده‌اند 93 درصد کوچکتر از تومور مغزی در موشهایی است که درمان نشده‌اند.
به گفته محققان با کمک این شیوه می‌توان به‌جای انتقال دادن داروها به درون تومور، تومور را به سوی دارو هدایت کرد. محققان امیدوارند با کنترل کردن رشد تومورها بتوان بیماری مرگبار سرطان را به شیوه‌ای تحت کنترل درآورد که بتوان مانند بیماری دیابت که درمان ندارد، با آن زندگی کرد.از سویی دیگر این شیوه می‌تواند جراحی بیماری سرطان را ساده‌تر سازد، زیرا جراحی در سرطان مستلزم برداشتن تومور به همراه بافت نزدیک به آن است که این جراحی در مغز که آسیب‌دیدن کوچکترین بافت سالم آن می‌تواند عواقبی دردناک به همراه داشته باشد، بسیار دشوار است. از این رو به این شیوه می‌توان تومور را به بخشی از مغز هدایت کرد که جراحی آن از خطر کمتری برخوردار است.
باوجود موفقیت‌هایی که در این تحقیق و آزمایش‌های مرتبط به آن به دست آمده، محققان آن را در مراحل بسیار ابتدایی می‌دانند که تا پیش از آغاز آزمایش‌های انسانی، نیازمند آزمایش‌های حیوانی متعددی است.
منبع: همشهری آنلاین