Amir Mohsen
متخصص بخش هواشناسی
میلیاردها سیاره قابل سکونت در راه‌شیری محاسبه تازه پژوهشگران علم نجوم از وجود میلیاردها سیاره مشابه سیاره زمین در راه شیری خبر میدهد. بر اساس این محاسبه از هر پنج ستاره مشابه خورشید، یکی دارای سیارهی قابل سکونت است.
پژوهشگران علوم نجوم مدت‌هاست بر این باورند که سیاره‌های مشابه سیاره زمین در راه شیری کم نیستند. گروهی از این پژوهشگران اکنون به این نتیجه رسیده‌اند که در راه شیری میلیاردها سیاره وجود دارند که دست‌کم اندازه آن‌ها به بزرگی کره زمین است. بسیاری از این سیاره‌ها نیز در محدوده قابل سکونت از ستاره مادر خود در گردش هستند.
این محدوده در فاصله‌ا‌ی از ستاره مادر قرار دارد که دارای دمای مناسب برای جریان آب بر سطح سیاره و به این ترتیب امکان حیات بر روی آن است.
گروهی از پژوهشگران آمریکایی اکنون با بررسی اطلاعات جمع‌آوری شده توسط تلسکوپ فضای "کپلر" به نتیجه شگفت‌‌انگیزی رسیده‌اند. این نتیجه حاکی از آن است که تقریبأ از هر پنج ستاره راه‌شیری یکی دارای سیارهی است که شرایط مشابه کره‌زمین دارد و قابل سکونت است.
سیارهی قابل سکونت در فاصله ۱۲ سال نوری
"اریک پتیگورا" یکی از این پژوهشگران، از دانشگاه برکلی کالیفرنیا می‌گوید: «نزدیک‌ترین ستاره مشابه خورشید با سیارهی به بزرگی سیاره زمین و در محدوده قابل سکونت احتمالأ تنها ۱۲ سال نوری با ما فاصله دارد. این ستاره با چشم غیرمسلح قابل دید است.»
اریک پتیگورا معتقد است که چنین فاصله‌ی شگفت‌انگیز است. یک سال نوری مسافتی است که نور در طول یک سال طی می‌کند. قطر راه‌شیری حدود ۱۰۰ هزار سال نوری است.
نزدیک‌ترین سیاره قابل سکونت تنها ۱۲ سال نوری با زمین فاصله دارد
تپتیگورا و همکاران وی نتیجه محاسبات خود را در مقاله‌ی در "مجموعه مقالات آکادمی علوم" منتشر کردند. در این مقاله شیوه ارزیابی اطلاعات جمع‌آوری شده توسط تلسکوپ کپلر شرح داده شده است.
لسکوپ کپلر سیاره‌های حدود ۱۵۰ هزار ستاره را در راه شیری رصد کرده است. رصد این سیاره به طور تصادفی و در محدودهای صورت گرفته که تلسکوپ کپلر فعال بوده است.
کپلر به طور تصادفی اطلاعات سیاره‌هایی را ثبت کرده که با حرکت در مدار ستاره مادر خود، سایه اندکی بر ستاره مادر انداخته و از زمین قابل مشاهده بودند.
پیش‌تر با استفاده از این روش سیاره دوقلوی سیاره زمین که "سیاره کپلر ۷۸ب" نامگذاری شده و همینطور یک منظومه هفت‌سیاره‌ای کشف شده بود.
ضریب محاسبه شمار سیاره‌های قابل سکونت
پژوهشگران پس از بررسی اطلاعات ۱۵۰ هزار ستاره توجه خود را به ۴۲ هزار ستاره معطوف کردند که مشابه، کمی کوچکتر یا سردتر از ستاره خورشید هستند. تلسکوپ کپلر در مدار این ستاره‌ها دست‌کم ۶۰۳ سیاره یافته بود.
از این تعداد، ده سیاره به بزرگی زمین هستند و در محدودهای با دمای مناسب برای شکل‌گیری و ادامه حیات و در مدار ستاره مادر خود گردش می‌کنند.
پژوهشگران در محاسبات خود سپس این نکته را در نظر گرفتند که تلسکوپ کپلر نمی‌توانسته تمام سیاره‌هایی را که دارای شرایط مناسب سکونت هستند رصد کرده باشد. با در نظر گرفتن این نکته، ضریبی به دست می‌آید که نشان میدهد حدود ۲۲ درصد ستار‌ه‌های مشابه خورشید سیاره‌هاِی مشابه کره‌زمین دارند.
با این ضریب می‌توان نتیجه گرفت که ۱۰۰ میلیارد ستاره مشابه خورشید در راه‌شیری، دارای میلیاردها سیاره در محدوده قابل سکونت خود هستند.
ناروشن بودن احتمال وجود حیات
پژوهشگران آمریکایی البته تأکید می‌کنند که نتیجه محاسبه تازه آن‌ها به معنای آن نیست که تمامی این سیارات برای حیات جانداران مناسب هستند.
جفری مارسی، یکی از این پژوهشگران از دانشگاه برکلی می‌گوید: «برخی از این سیاره‌ها اتمسفر فشرد‌ه‌ی دارند که موجب داغ شدن سطح آن‌ها و رسیدن به دمایی می‌شود که قابل تحمل برای ملکول‌های مشابه دی‌ان‌ای نیست.»
وی در ادامه می‌افزاید: «اما برخی دیگر می‌توانند دارای سطحی سنگی باشند که می‌تواند نگهدارنده آب‌جاری مورد نیاز ارگانیسم‌های زنده باشد.» با این حال هنوز روشن نیست که احتمال وجود حیات بر روی یک سیاره قابل سکونت چقدر است.
پژوهشگران علوم نجوم مدت‌هاست بر این باورند که سیاره‌های مشابه سیاره زمین در راه شیری کم نیستند. گروهی از این پژوهشگران اکنون به این نتیجه رسیده‌اند که در راه شیری میلیاردها سیاره وجود دارند که دست‌کم اندازه آن‌ها به بزرگی کره زمین است. بسیاری از این سیاره‌ها نیز در محدوده قابل سکونت از ستاره مادر خود در گردش هستند.
این محدوده در فاصله‌ا‌ی از ستاره مادر قرار دارد که دارای دمای مناسب برای جریان آب بر سطح سیاره و به این ترتیب امکان حیات بر روی آن است.
گروهی از پژوهشگران آمریکایی اکنون با بررسی اطلاعات جمع‌آوری شده توسط تلسکوپ فضای "کپلر" به نتیجه شگفت‌‌انگیزی رسیده‌اند. این نتیجه حاکی از آن است که تقریبأ از هر پنج ستاره راه‌شیری یکی دارای سیارهی است که شرایط مشابه کره‌زمین دارد و قابل سکونت است.
سیارهی قابل سکونت در فاصله ۱۲ سال نوری
"اریک پتیگورا" یکی از این پژوهشگران، از دانشگاه برکلی کالیفرنیا می‌گوید: «نزدیک‌ترین ستاره مشابه خورشید با سیارهی به بزرگی سیاره زمین و در محدوده قابل سکونت احتمالأ تنها ۱۲ سال نوری با ما فاصله دارد. این ستاره با چشم غیرمسلح قابل دید است.»
اریک پتیگورا معتقد است که چنین فاصله‌ی شگفت‌انگیز است. یک سال نوری مسافتی است که نور در طول یک سال طی می‌کند. قطر راه‌شیری حدود ۱۰۰ هزار سال نوری است.
نزدیک‌ترین سیاره قابل سکونت تنها ۱۲ سال نوری با زمین فاصله دارد
تپتیگورا و همکاران وی نتیجه محاسبات خود را در مقاله‌ی در "مجموعه مقالات آکادمی علوم" منتشر کردند. در این مقاله شیوه ارزیابی اطلاعات جمع‌آوری شده توسط تلسکوپ کپلر شرح داده شده است.
لسکوپ کپلر سیاره‌های حدود ۱۵۰ هزار ستاره را در راه شیری رصد کرده است. رصد این سیاره به طور تصادفی و در محدودهای صورت گرفته که تلسکوپ کپلر فعال بوده است.
کپلر به طور تصادفی اطلاعات سیاره‌هایی را ثبت کرده که با حرکت در مدار ستاره مادر خود، سایه اندکی بر ستاره مادر انداخته و از زمین قابل مشاهده بودند.
پیش‌تر با استفاده از این روش سیاره دوقلوی سیاره زمین که "سیاره کپلر ۷۸ب" نامگذاری شده و همینطور یک منظومه هفت‌سیاره‌ای کشف شده بود.
ضریب محاسبه شمار سیاره‌های قابل سکونت
پژوهشگران پس از بررسی اطلاعات ۱۵۰ هزار ستاره توجه خود را به ۴۲ هزار ستاره معطوف کردند که مشابه، کمی کوچکتر یا سردتر از ستاره خورشید هستند. تلسکوپ کپلر در مدار این ستاره‌ها دست‌کم ۶۰۳ سیاره یافته بود.
از این تعداد، ده سیاره به بزرگی زمین هستند و در محدودهای با دمای مناسب برای شکل‌گیری و ادامه حیات و در مدار ستاره مادر خود گردش می‌کنند.
پژوهشگران در محاسبات خود سپس این نکته را در نظر گرفتند که تلسکوپ کپلر نمی‌توانسته تمام سیاره‌هایی را که دارای شرایط مناسب سکونت هستند رصد کرده باشد. با در نظر گرفتن این نکته، ضریبی به دست می‌آید که نشان میدهد حدود ۲۲ درصد ستار‌ه‌های مشابه خورشید سیاره‌هاِی مشابه کره‌زمین دارند.
با این ضریب می‌توان نتیجه گرفت که ۱۰۰ میلیارد ستاره مشابه خورشید در راه‌شیری، دارای میلیاردها سیاره در محدوده قابل سکونت خود هستند.
ناروشن بودن احتمال وجود حیات
پژوهشگران آمریکایی البته تأکید می‌کنند که نتیجه محاسبه تازه آن‌ها به معنای آن نیست که تمامی این سیارات برای حیات جانداران مناسب هستند.
جفری مارسی، یکی از این پژوهشگران از دانشگاه برکلی می‌گوید: «برخی از این سیاره‌ها اتمسفر فشرد‌ه‌ی دارند که موجب داغ شدن سطح آن‌ها و رسیدن به دمایی می‌شود که قابل تحمل برای ملکول‌های مشابه دی‌ان‌ای نیست.»
وی در ادامه می‌افزاید: «اما برخی دیگر می‌توانند دارای سطحی سنگی باشند که می‌تواند نگهدارنده آب‌جاری مورد نیاز ارگانیسم‌های زنده باشد.» با این حال هنوز روشن نیست که احتمال وجود حیات بر روی یک سیاره قابل سکونت چقدر است.
