ستاره‌شناسان ژاپنی بر این باورند که برای اولین بار شکل یک ابرنواختر را در زمان پایان حیات یک ستاره شناسایی کرده‌اند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این محققان اکنون معتقدند که ستاره‌ها به شکل سه بعدی منفجر می‌شوند که این امر، یکی از اسرار بزرگ ستاره‌شناسی در مورد مرگ ستارگان را حل کرده است.
محققان از دوربین و طیف‌سنج اجسام کم نور بر روی تلسکوپ سوبارو برای این یافته‌ها استفاده کردند که با استفاده از رایانه شبیه‌سازی شده است.
ابرنواختر در زمان پایان حیات ستاره‌های سنگین‌تر از هشت جرم خورشیدی با یک انفجار چشمگیر ایجاد می‌شوند.
انفجار حاصله و تخلیه عظیم مواد شیمیایی در جهان به طور قابل توجهی ترکیبات شیمیایی جهان را غنی‌تر کرده و احتمالا به انتشار عناصر حیات کمک کرده است.
با این حال دانشمندان اطلاعات کمی در مورد چگونگی رویداد این انفجارات دارند.
بنا بر استدلال ستاره‌شناسان، ابرنواخترها به دو شیوه انفجار دوقطبی در اثر چرخش یا انفجار عجیب سه‌بعدی در اثر انتقال گرما روی می‌دهند.
پژوهش جدید محققان ژاپنی نشان داده که نظریه انفجار سه‌بعدی از صحت بیشتری برخوردار است.
این ستاره‌شناسان از یک شیوه خاص برای شناسایی شکل ابرنواختر 2009mi واقع در کهکشان IC 2151 در فاصله 100 میلیون سال نوری از زمین استفاده کردند. آنها به اندازه گیری قطبش پرداختند که اطلاعات در مورد جهت امواج مرتعش الکترومغناطیسی را از دیگر شکلهای انفجار تامین می‌کند.
محققان سپس بر اساس اطلاعات پیشین در مورد ابرنواخترها به شبیه سازی عددی انتشارات پرداخته و الگوهای قطبش کاملا متفاوتی را برای انفجارهای دو قطبی و عجیب شناسایی کردند.
محققان این قطبش را در دو ابرنواختر شناسایی کردند که به وضوح نشان داده ابرنواترها معمولا گرد نیستند. آنها همچنین دریافتند که هر ابرنواختر از زوایای قطبش متفاوت برخوردار است که با نظریه انفجار سه‌بعدی عجیب همخوانی دارد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این محققان اکنون معتقدند که ستاره‌ها به شکل سه بعدی منفجر می‌شوند که این امر، یکی از اسرار بزرگ ستاره‌شناسی در مورد مرگ ستارگان را حل کرده است.
محققان از دوربین و طیف‌سنج اجسام کم نور بر روی تلسکوپ سوبارو برای این یافته‌ها استفاده کردند که با استفاده از رایانه شبیه‌سازی شده است.
ابرنواختر در زمان پایان حیات ستاره‌های سنگین‌تر از هشت جرم خورشیدی با یک انفجار چشمگیر ایجاد می‌شوند.
انفجار حاصله و تخلیه عظیم مواد شیمیایی در جهان به طور قابل توجهی ترکیبات شیمیایی جهان را غنی‌تر کرده و احتمالا به انتشار عناصر حیات کمک کرده است.
با این حال دانشمندان اطلاعات کمی در مورد چگونگی رویداد این انفجارات دارند.
بنا بر استدلال ستاره‌شناسان، ابرنواخترها به دو شیوه انفجار دوقطبی در اثر چرخش یا انفجار عجیب سه‌بعدی در اثر انتقال گرما روی می‌دهند.
پژوهش جدید محققان ژاپنی نشان داده که نظریه انفجار سه‌بعدی از صحت بیشتری برخوردار است.
این ستاره‌شناسان از یک شیوه خاص برای شناسایی شکل ابرنواختر 2009mi واقع در کهکشان IC 2151 در فاصله 100 میلیون سال نوری از زمین استفاده کردند. آنها به اندازه گیری قطبش پرداختند که اطلاعات در مورد جهت امواج مرتعش الکترومغناطیسی را از دیگر شکلهای انفجار تامین می‌کند.
محققان سپس بر اساس اطلاعات پیشین در مورد ابرنواخترها به شبیه سازی عددی انتشارات پرداخته و الگوهای قطبش کاملا متفاوتی را برای انفجارهای دو قطبی و عجیب شناسایی کردند.
محققان این قطبش را در دو ابرنواختر شناسایی کردند که به وضوح نشان داده ابرنواترها معمولا گرد نیستند. آنها همچنین دریافتند که هر ابرنواختر از زوایای قطبش متفاوت برخوردار است که با نظریه انفجار سه‌بعدی عجیب همخوانی دارد.
ابرنواختر2009mi
مقایسه تصویر دو بعدی و سه بعدی ابرنواختر