پس از انفجار بزرگ، در هنگامی که مراحل اولیه تشکیل یک ستاره، در حال پیشرویست
دمای آن بیشتر و بیشتر می شود و پیش از آنکه یک ستاره شود، از بین می رود.
اما در حقیقت چنین اتفاقی نیفتاده است، زیرا در هنگام شکل گیری، ساختار ستاره
به آرامی خنک شده. این عامل بسیار مهمی است. برای نمونه GMC ها با دمای 10 کلوین
به اندازه ی کافی سرد هستند تا مکانی مناسب برای تشکیل ستاره ها باشند.
مولکول ساده +H3، به احتمال زیاد این نقش کلیدی را در پایین آوردن دمای ستاره های اولیه
داشته است. می دانیم که بیشتر جهان شامل هیدروژن، در شکل های مختلف آن است.
اما یون +H3 در فضای میان ستاره ای بسیار متداولتر است.
در جهان اولیه، مولکول های زیادی نمی توانستند این کار را انجام داده باشند. زیرا مقدار بسیار کمی
مولکول در آن لحظات وجود داشت. و ستاره شناسان فکر می کنند تنها مولکولی که می توانست
دمای ستاره را در طی یک زمان خاص از تشکیل آن پایین بیاورد، +H3 است.
این مولکول شامل سه هیدروژن و دو الکترون و به شکل سه گوش است.
از آنجا که این مولکول می تواند انرژی زیادی بدست آورد، در هنگام برانگیخته شدن به شیوه های
مختلفی نوسان می کند. و در این حالت، تقارن (Symmetry) خود را از دست می دهد و الکترون های
آن فقط میان دو هیدروژن تقسیم می شوند.
عدم تقارن بوجود آمده به مولکول اجازه می دهد تا از خود انرژی ساطع کرده و دمای ستاره را به تدریج
پایین بیاورد.
دمای آن بیشتر و بیشتر می شود و پیش از آنکه یک ستاره شود، از بین می رود.
اما در حقیقت چنین اتفاقی نیفتاده است، زیرا در هنگام شکل گیری، ساختار ستاره
به آرامی خنک شده. این عامل بسیار مهمی است. برای نمونه GMC ها با دمای 10 کلوین
به اندازه ی کافی سرد هستند تا مکانی مناسب برای تشکیل ستاره ها باشند.
مولکول ساده +H3، به احتمال زیاد این نقش کلیدی را در پایین آوردن دمای ستاره های اولیه
داشته است. می دانیم که بیشتر جهان شامل هیدروژن، در شکل های مختلف آن است.
اما یون +H3 در فضای میان ستاره ای بسیار متداولتر است.
در جهان اولیه، مولکول های زیادی نمی توانستند این کار را انجام داده باشند. زیرا مقدار بسیار کمی
مولکول در آن لحظات وجود داشت. و ستاره شناسان فکر می کنند تنها مولکولی که می توانست
دمای ستاره را در طی یک زمان خاص از تشکیل آن پایین بیاورد، +H3 است.
این مولکول شامل سه هیدروژن و دو الکترون و به شکل سه گوش است.
از آنجا که این مولکول می تواند انرژی زیادی بدست آورد، در هنگام برانگیخته شدن به شیوه های
مختلفی نوسان می کند. و در این حالت، تقارن (Symmetry) خود را از دست می دهد و الکترون های
آن فقط میان دو هیدروژن تقسیم می شوند.
عدم تقارن بوجود آمده به مولکول اجازه می دهد تا از خود انرژی ساطع کرده و دمای ستاره را به تدریج
پایین بیاورد.