نوشته هایم

[حمیده خانم]

بسي تكرار شد بر دل"همي ناديدن چشمان بي مهرش"​

دگر عادت شده بر ما"همي نشنيدن دل بستگي هايش"​

شده مرهم بر اين قلبم كه مي داني تو دردم را ​

كه روزي اين دل زارم بخواهد يافت منزل را​

چه شيرين است اين حـال بد و زارم !​

چه جانفـرساست اين احوال شيرينم!​

چه گويم اينچنين وصفش كه مي داني و ميدانم​

چه خواهد شد سرانجامم نمي دانم نمي دانم!
​