B a R a N
مدير ارشد تالار
بانی فیلم آنلاین : منتقد تلویزیون معتقد است در «بچه‌های نسبتا بد» هیچ سیاهی مطلق یا خیر محضی وجود ندارد و برای همین مخاطبان باور می‌کنند این بچه‌ها می‌توانند نسبتا خوب باشند.
جبار آذین منتقد سینما و تلویزیون درباره آخرین ساخته سیروس مقدم به مهر گفت: بچه‌های نسبتا بد توانسته سریالی خوب، آموزنده و جذاب را در کنار آثار شاخص کارگردان آن و تولیدات مقبول و ممتاز رسانه ملی و شبکه اول سیما بنشاند. اين سريال تصویرگر سیاهی و بدی مطلق و روشنایی و خیر محض نیست بلکه نمایشگر زندگی، اعمال و گفتار انسان‌های خاکستری است که در گیر و دار مشکلات خود متاثر از قصه‌های دارا و ندار و به جای انتخاب راه درست زندگی و رشد و تکامل بسان جماعتی که می‌خواهند ره صد ساله را یک شبه طی کنند می‌خواهند با دست یازیدن برخلاف عقل و شرع و قانون به خواسته‌های خود دست یابند. غافل از آنکه کجراهه مقصدی جز تباهی و ویرانگری ندارد. این مهم را پیمان عباسی در نگارش داستان سریال و رعایت قواعد دراماتیک در ساختار فیلمنامه آن جاری ساخته و با خلق شخصیت‌هایی دارای هویت ملموس و قابل باور به آن جان داده است. پرداخت غیر کلاسیک متن و بازگویی و خوانش داستان‌های زندگی افراد خاکستری مجموعه از نسل‌های دیروز و امروز جامعه و همچنین نقل قصه‌های زندگی پر چالش شخصیت‌های اصلی سریال و تعریف پر تعلیق و کشش حوادث و ماجراهای بچه‌های نسبتا بد فیلمنامه نویس آن را هنرمندی مستعد نشان می‌دهد.
این منتقد ادامه داد: سیروس مقدم در بچه‌های نسبتا بد روایتگر دردها، آلام و آمال انسان‌هایی است که در میان غبارهای ضعف فرهنگی، معضلات اقتصادی و نابسامانی‌های زندگی خود در کشاکش امید و ناامیدی و پیمودن راه باطل و حق گرفتار آمده‌اند.
وی مقدم را کارگردانی دانست که در هر کار تازه شاهد تسلط بیشتر او بر ابزار تصویرسازی تلویزیونی هستیم و یادآور شد: علاقمندی مقدم به ایجاد تغییر در فرم و محتوا و قوی‌تر کردن ساختار آثارش با کارگردانی بچه‌های نسبتا بد از فیلمنامه خوب عباسی یک سریال پرمخاطب ساخته و خود در عرصه کارگردانی گامی به جلو برداشته است، پرداخت نسبتا قوی شخصیت‌ها، هدایت خوب و گزینش و چینش مناسب بازیگران این امکان را داده است که با مددگیری از استعداد، توانایی و دانش خود بازی‌های قابل قبولی را ارائه کنند.
جبار آذین منتقد سینما و تلویزیون درباره آخرین ساخته سیروس مقدم به مهر گفت: بچه‌های نسبتا بد توانسته سریالی خوب، آموزنده و جذاب را در کنار آثار شاخص کارگردان آن و تولیدات مقبول و ممتاز رسانه ملی و شبکه اول سیما بنشاند. اين سريال تصویرگر سیاهی و بدی مطلق و روشنایی و خیر محض نیست بلکه نمایشگر زندگی، اعمال و گفتار انسان‌های خاکستری است که در گیر و دار مشکلات خود متاثر از قصه‌های دارا و ندار و به جای انتخاب راه درست زندگی و رشد و تکامل بسان جماعتی که می‌خواهند ره صد ساله را یک شبه طی کنند می‌خواهند با دست یازیدن برخلاف عقل و شرع و قانون به خواسته‌های خود دست یابند. غافل از آنکه کجراهه مقصدی جز تباهی و ویرانگری ندارد. این مهم را پیمان عباسی در نگارش داستان سریال و رعایت قواعد دراماتیک در ساختار فیلمنامه آن جاری ساخته و با خلق شخصیت‌هایی دارای هویت ملموس و قابل باور به آن جان داده است. پرداخت غیر کلاسیک متن و بازگویی و خوانش داستان‌های زندگی افراد خاکستری مجموعه از نسل‌های دیروز و امروز جامعه و همچنین نقل قصه‌های زندگی پر چالش شخصیت‌های اصلی سریال و تعریف پر تعلیق و کشش حوادث و ماجراهای بچه‌های نسبتا بد فیلمنامه نویس آن را هنرمندی مستعد نشان می‌دهد.
این منتقد ادامه داد: سیروس مقدم در بچه‌های نسبتا بد روایتگر دردها، آلام و آمال انسان‌هایی است که در میان غبارهای ضعف فرهنگی، معضلات اقتصادی و نابسامانی‌های زندگی خود در کشاکش امید و ناامیدی و پیمودن راه باطل و حق گرفتار آمده‌اند.
وی مقدم را کارگردانی دانست که در هر کار تازه شاهد تسلط بیشتر او بر ابزار تصویرسازی تلویزیونی هستیم و یادآور شد: علاقمندی مقدم به ایجاد تغییر در فرم و محتوا و قوی‌تر کردن ساختار آثارش با کارگردانی بچه‌های نسبتا بد از فیلمنامه خوب عباسی یک سریال پرمخاطب ساخته و خود در عرصه کارگردانی گامی به جلو برداشته است، پرداخت نسبتا قوی شخصیت‌ها، هدایت خوب و گزینش و چینش مناسب بازیگران این امکان را داده است که با مددگیری از استعداد، توانایی و دانش خود بازی‌های قابل قبولی را ارائه کنند.