ˈمحمدرضا میرˈ روز پنج شنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا افزود: درصورتی که خالی به یک باره بزرگ شود و قطر آن تغییر کند، کناره های آن نامنظم شود، داخل آن خونریزی کند، خارش پیدا کند و یا تغییر رنگ دهد باید بلافاصله به پزشک مراجعه شود.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: به طور کلی 11 نوع خال بدخیم تاکنون در دنیا شناخته شده که 4 نوع آن بسیار شایع است.
میر با بیان اینکه نوع اول این خال ها شیوع بیشتری دارند، اظهار داشت: این نوع خال در سر، صورت و گردن بوجود می آید و پیش آگهی خوبی دارد و به سادگی می توان آنها را درمان کرد.
وی افزود: نوع دیگر که در رده دوم از نظر شیوع قرار دارد، بیشتر در سطح بدن و سر و صورت به وجود می آید و به آن ملانومای سطحی گفته می شود؛ نوع سوم نیز در کف پا، کف دست، روی انگشتان و ناخن به وجود می آید.
میز ادامه داد: نوع چهارم این خال های سرطانی که بسیار خطرناک هستند در سطوح مختلف بدن ایجاد می شوند؛ این خال ها به فرد فرصتی برای درمان نمی دهد و از زمان پیدایش آن تا زمانی که فرد بر اثر آن فوت کند حدود یک سال طول می کشد و به آن نوع نودولایی گفته می شود.
وی با تاکید بر اینکه با مشاهده چهار تغییر ذکر شده باید با خال با دقت، پیگیری و درمان صحیح برخورد کرد، گفت: ضخامت گرفتاری پوست در یک خال اگر از یک و نیم میلی متر بیشتر شود بسیار خطرناک است و به طور کلی زمانی وضعیت بیمار از نظر درمانی مناسب به شمار می رود که ضخامت گرفتار شدن پوست از 76/0 تا 5/1 میلی متر بیشتر نباشد.
میر توضیح داد: خال های سرطانی را می توان با پاتولوژی تشخیص داد و آنها را طبقه بندی کرد و سپس درمان های لازم ازجمله جراحی، ایمونوتراپی و شیمی درمانی را آغاز کرد.
رییس بخش جراحی سرطان بیمارستان امام خمینی (ره) گفت: افرادی که تمایل بر برداشت خال خود دارند ابتلا باید با پزشک حازق مشورت کنند و پزشک شرح حال دقیقی از بیمار بگیرد و خال را به دقت بررسی کند.
میر افزود: در صورتی که خال شرایط برداشتن را داشت چه با لیزر و چه ازطریق جراحی باید پس از برداشت برای بررسی به پاتولوژی ارایه شود.
وی در مورد خال های سطحی نیز گفت: خال های سطحی که ممکن است خال نباشند بلکه لک هایی باشند که بر اثر تابش نور خورشید و یا کهولت سن به وجود آمده اند، هیچ گونه خطری ندارند و می توان آن ها را با لیزر برداشت.
منبع :ایرنا
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: به طور کلی 11 نوع خال بدخیم تاکنون در دنیا شناخته شده که 4 نوع آن بسیار شایع است.
میر با بیان اینکه نوع اول این خال ها شیوع بیشتری دارند، اظهار داشت: این نوع خال در سر، صورت و گردن بوجود می آید و پیش آگهی خوبی دارد و به سادگی می توان آنها را درمان کرد.
وی افزود: نوع دیگر که در رده دوم از نظر شیوع قرار دارد، بیشتر در سطح بدن و سر و صورت به وجود می آید و به آن ملانومای سطحی گفته می شود؛ نوع سوم نیز در کف پا، کف دست، روی انگشتان و ناخن به وجود می آید.
میز ادامه داد: نوع چهارم این خال های سرطانی که بسیار خطرناک هستند در سطوح مختلف بدن ایجاد می شوند؛ این خال ها به فرد فرصتی برای درمان نمی دهد و از زمان پیدایش آن تا زمانی که فرد بر اثر آن فوت کند حدود یک سال طول می کشد و به آن نوع نودولایی گفته می شود.
وی با تاکید بر اینکه با مشاهده چهار تغییر ذکر شده باید با خال با دقت، پیگیری و درمان صحیح برخورد کرد، گفت: ضخامت گرفتاری پوست در یک خال اگر از یک و نیم میلی متر بیشتر شود بسیار خطرناک است و به طور کلی زمانی وضعیت بیمار از نظر درمانی مناسب به شمار می رود که ضخامت گرفتار شدن پوست از 76/0 تا 5/1 میلی متر بیشتر نباشد.
میر توضیح داد: خال های سرطانی را می توان با پاتولوژی تشخیص داد و آنها را طبقه بندی کرد و سپس درمان های لازم ازجمله جراحی، ایمونوتراپی و شیمی درمانی را آغاز کرد.
رییس بخش جراحی سرطان بیمارستان امام خمینی (ره) گفت: افرادی که تمایل بر برداشت خال خود دارند ابتلا باید با پزشک حازق مشورت کنند و پزشک شرح حال دقیقی از بیمار بگیرد و خال را به دقت بررسی کند.
میر افزود: در صورتی که خال شرایط برداشتن را داشت چه با لیزر و چه ازطریق جراحی باید پس از برداشت برای بررسی به پاتولوژی ارایه شود.
وی در مورد خال های سطحی نیز گفت: خال های سطحی که ممکن است خال نباشند بلکه لک هایی باشند که بر اثر تابش نور خورشید و یا کهولت سن به وجود آمده اند، هیچ گونه خطری ندارند و می توان آن ها را با لیزر برداشت.
منبع :ایرنا