[h=3]
Yedikule
دروازه با شکوهی که در نزدیکی ساحل دریای مرمره که از آن به عنوان دروازه باشکوه شهر استانبول یاد میشد دروازه ای است که پیش از این مختص تشریفات امپراطور بود و همچون مدال افتخاری بین دو برج مرمر قرار داشت و سپاهیان و لشگریان که فاتح از جنگ برمیگشتند، از این دروازه وارد شهر میشدند.
در عصر معماری تورکها با اضافه نمودن 5 برج دیگر مجموع این 7 برج "Yedikule"، تبدیل به قلعه درونی مستحکمی شد. در طول زمان بعنوان خزانه دولت، انبار و زندان سفارت استفاده شده است. اکنون این دروازه عجیب و شگفت آور ، یکی از موزههای شهر میباشد.
دروازه های استانبول
در عهد عثمانی و بیزانس ها، تنها با داشتن مجوز خاص حق ورود به استانبول داده میشد. افراد در پشت دروازه های مختلف که در سراسر استانبول ایجاد شده بود به نوبت قرار میگرفتن و مجوز آنها تحت بازرسی قرار میگرفت و تنها به این صورت اجازه ورود به استانبول به آنها داده میشد.
دروازه در صبح باز میشدند و غروب بسته میشدند. هر چند دیوارهای دور شهر استانبول و دروازه ها و برجها در طول زمان تخریب شدند منتهی هنوز هم باقیمانده بسیاری از آنها در جای جای شهر قرار دارند و میتوانید ببینید.
در حال حاضر 7 برج یدی کوله "Yedikule" روی اتوبان ساحلی استانبول "Sahil Yolu" میباشد.
دروازه مرمر یکی از اولین دروازه های استانبول بشمار میرفت. در مقابل حمله و محاصره شهر از طرف ییلدیریم بیازیت "Yıldırım Beyazıt"، جمع آوری و تدارک حمله به سپاهیان او از این دروازه صورت گرفت. همچنین اینجا به "دروازه دبّاگ" - "Debbag" ، نیز معروف است.
دروازه بعدی که بعد از دروازه مرمر بود "دروازه نارلی (اناری)" نام داشت.مستمندان برای استراحت و تفریح به اطراف این دروازه (دروازه اناری) می آمدند و همچنین میخانه های زیادی برای نوشیدن شراب و آبجو وجود داشت که مردم به این قسمت ییلاق بی پولها "Züğürt Yaylası" میگفتند. در اینجا درختهای انار نیز وجود داشت.
دروازه دیگر، "دروازه ساماتیا" - "Samatya" بود. همانطور که امروزه نیز شاهد هستیم چون گذشته های دور میخانه های مشهوری در اینجا دیده میشود. "دروازه داود پاشا" - "Davutpaşa" در Küçük Langa سومین دروازه ای بود که بطرف دریای مرمره باز میشد. چهارمین دروازه هم در Büyük Langa "دروازه ینی کاپی - دروازه جدید" - "Yenikapı" قرار گرفته بود. در قدیم اینجا برج پاپاز "Papaz" قرار داشت.
دروازه دیگری که بعد از بندرگاه کادیرگاه قرار داشت "دروازه کومکاپی (شنی)" که پنجمین دروازه بود قرار داشت. این اسم نام مرشد رئیس باب کوم بود که بر این دروازه گذاشته شده بود. دروازه کومکاپی در قرن 18 جایی بود که میخانه هایی که بنام سَن "Sen" معروف بود بهمراه یک اسکله و دیگر میخانه هایی که بطرف ماسه زار باز میشدند قرار گرفته بودند. در اطراف میخانه ها نیز کلوپهای بازی تخته نرد و کلیدسازها و خرده فروشها قرار داشتند.
ششمین دروازه که بسمت دریا باز میشد، "دروازه چاتلادی" ویا "چاتلادی سو" نام داشت که نامش را از کلمه "Çatlak" بمعنی آبی که از بالا به پایین شکاف سرازیر میشود گرفته است.
Yedikule
دروازه با شکوهی که در نزدیکی ساحل دریای مرمره که از آن به عنوان دروازه باشکوه شهر استانبول یاد میشد دروازه ای است که پیش از این مختص تشریفات امپراطور بود و همچون مدال افتخاری بین دو برج مرمر قرار داشت و سپاهیان و لشگریان که فاتح از جنگ برمیگشتند، از این دروازه وارد شهر میشدند.
در عصر معماری تورکها با اضافه نمودن 5 برج دیگر مجموع این 7 برج "Yedikule"، تبدیل به قلعه درونی مستحکمی شد. در طول زمان بعنوان خزانه دولت، انبار و زندان سفارت استفاده شده است. اکنون این دروازه عجیب و شگفت آور ، یکی از موزههای شهر میباشد.
دروازه های استانبول
در عهد عثمانی و بیزانس ها، تنها با داشتن مجوز خاص حق ورود به استانبول داده میشد. افراد در پشت دروازه های مختلف که در سراسر استانبول ایجاد شده بود به نوبت قرار میگرفتن و مجوز آنها تحت بازرسی قرار میگرفت و تنها به این صورت اجازه ورود به استانبول به آنها داده میشد.
دروازه در صبح باز میشدند و غروب بسته میشدند. هر چند دیوارهای دور شهر استانبول و دروازه ها و برجها در طول زمان تخریب شدند منتهی هنوز هم باقیمانده بسیاری از آنها در جای جای شهر قرار دارند و میتوانید ببینید.
در حال حاضر 7 برج یدی کوله "Yedikule" روی اتوبان ساحلی استانبول "Sahil Yolu" میباشد.
دروازه مرمر یکی از اولین دروازه های استانبول بشمار میرفت. در مقابل حمله و محاصره شهر از طرف ییلدیریم بیازیت "Yıldırım Beyazıt"، جمع آوری و تدارک حمله به سپاهیان او از این دروازه صورت گرفت. همچنین اینجا به "دروازه دبّاگ" - "Debbag" ، نیز معروف است.
دروازه بعدی که بعد از دروازه مرمر بود "دروازه نارلی (اناری)" نام داشت.مستمندان برای استراحت و تفریح به اطراف این دروازه (دروازه اناری) می آمدند و همچنین میخانه های زیادی برای نوشیدن شراب و آبجو وجود داشت که مردم به این قسمت ییلاق بی پولها "Züğürt Yaylası" میگفتند. در اینجا درختهای انار نیز وجود داشت.
دروازه دیگر، "دروازه ساماتیا" - "Samatya" بود. همانطور که امروزه نیز شاهد هستیم چون گذشته های دور میخانه های مشهوری در اینجا دیده میشود. "دروازه داود پاشا" - "Davutpaşa" در Küçük Langa سومین دروازه ای بود که بطرف دریای مرمره باز میشد. چهارمین دروازه هم در Büyük Langa "دروازه ینی کاپی - دروازه جدید" - "Yenikapı" قرار گرفته بود. در قدیم اینجا برج پاپاز "Papaz" قرار داشت.
دروازه دیگری که بعد از بندرگاه کادیرگاه قرار داشت "دروازه کومکاپی (شنی)" که پنجمین دروازه بود قرار داشت. این اسم نام مرشد رئیس باب کوم بود که بر این دروازه گذاشته شده بود. دروازه کومکاپی در قرن 18 جایی بود که میخانه هایی که بنام سَن "Sen" معروف بود بهمراه یک اسکله و دیگر میخانه هایی که بطرف ماسه زار باز میشدند قرار گرفته بودند. در اطراف میخانه ها نیز کلوپهای بازی تخته نرد و کلیدسازها و خرده فروشها قرار داشتند.
ششمین دروازه که بسمت دریا باز میشد، "دروازه چاتلادی" ویا "چاتلادی سو" نام داشت که نامش را از کلمه "Çatlak" بمعنی آبی که از بالا به پایین شکاف سرازیر میشود گرفته است.