آسمان دریایی
متخصص بخش زبان انگلیسی
«میم و آن دیگران» عنوان جدیدترین کتاب «محمود دولتآبادی» شامل 23 یادداشت او درباره دوستان نویسنده و برخی همنسلان اوست که بهزودی از سوی نشرچشمه در کتاب فروشیها رویت میشود.
«میم و آن دیگران» شامل 23 یادداشت است از محمود دولتآبادی درباره همنسلان و پیشینیان خودش.
او درباره این کتاب میگوید: «این کتاب درباره دوستان نویسنده، شاعر، نمایشنامهنویس و هنرمندی است که آن را درباره آدمهای همدوره خودم نوشتهام و در آن از کسانی چون جلال آلاحمد، سیمین دانشور، اکبر رادی، علیاشرف درویشیان و دیگران حرف زدهام.»
آنطور که ناشر کتاب گزارش داده در این کتاب 160 صفحهای نویسنده نامآشنای ایرانی از یک نسل و چهرههای سرشناسش سخن گفته است.
در «میم و آن دیگران» دولتآبادی بهترتیب درباره این نامها نوشته شده است: «محمدعلی جمالزاده»، «جلال آلاحمد»، «سیمین دانشور»، «مهدی اخوانثالث»، «احمد شاملو»، دو یادداشت درباره «محمدعلی سپانلو»، «جواد مجابی»، «علیاشرف درویشیان»، «سهراب شهیدثالث»، «پیتر هانکه»، «آرتور میلر»، «عبدالحسین نوشین»، «بهرام بیضایی»، «اکبر رادی»، «هوشنگ گلشیری»، «رضا براهنی»، «ناصر تقوایی»، «محمدرضا لطفی»، «سارا دولتآبادی»، «محمدحسین ماهر»، «فریدون آدمیت» و «جیمز جویس».
یادداشت او برای «هوشنگ گلشیری» اینچنین آغاز میشود:
«گفت: "از جاهای عجیبوغریبی گذشتم."
جمله کامل بود. پس گفتم "و برگشتی!" بهشدت ذوقزده بودم. در جوابم گفت "آره!" هجای "آ" و سکون "ه" چنان پر بود از دم ریهها که حرف "ر" در آن میان فرسوده شد. گفتم "عبور از آن دهلیزهای تودرتو که حدس میزنم تو تجربه کردهای، انگ کار و سبک خودت است.
" حالا باید میگفتم بنویسشان ــ باید بنویسیشان ــ بیرون که آمدی از بیمارستان باید بنویسیشان ــ و در بیشمار تکرار این معنا در ذهنم، عاقبت توانستم به وجه اثباتی بگویم "مینویسیشان!" و دیگر مجال ندادم و گفتم "حتماً؛ حتماً مینویسیشان!" و او با دل انگشتهای دست راستش، شروع کرد به لمس کردن آن تکه از شیلنگ که مائدهی سرم را به رگهایش میرسانید و به همان نقطه نگاه کرد.»
«میم و آن دیگران» بهزودی پشت ویترین کتابفروشیها خواهد نشست. این در حالی است که نشرچشمه از مدتها پیش در انتظار انتشار رمانهای «زوال کلنل» و «طریق بسمل شدن» این نویسنده است، کتابهایی که همچنان مجوز انتشار دریافت نکردهاند.
«میم و آن دیگران» شامل 23 یادداشت است از محمود دولتآبادی درباره همنسلان و پیشینیان خودش.
او درباره این کتاب میگوید: «این کتاب درباره دوستان نویسنده، شاعر، نمایشنامهنویس و هنرمندی است که آن را درباره آدمهای همدوره خودم نوشتهام و در آن از کسانی چون جلال آلاحمد، سیمین دانشور، اکبر رادی، علیاشرف درویشیان و دیگران حرف زدهام.»
آنطور که ناشر کتاب گزارش داده در این کتاب 160 صفحهای نویسنده نامآشنای ایرانی از یک نسل و چهرههای سرشناسش سخن گفته است.
در «میم و آن دیگران» دولتآبادی بهترتیب درباره این نامها نوشته شده است: «محمدعلی جمالزاده»، «جلال آلاحمد»، «سیمین دانشور»، «مهدی اخوانثالث»، «احمد شاملو»، دو یادداشت درباره «محمدعلی سپانلو»، «جواد مجابی»، «علیاشرف درویشیان»، «سهراب شهیدثالث»، «پیتر هانکه»، «آرتور میلر»، «عبدالحسین نوشین»، «بهرام بیضایی»، «اکبر رادی»، «هوشنگ گلشیری»، «رضا براهنی»، «ناصر تقوایی»، «محمدرضا لطفی»، «سارا دولتآبادی»، «محمدحسین ماهر»، «فریدون آدمیت» و «جیمز جویس».
یادداشت او برای «هوشنگ گلشیری» اینچنین آغاز میشود:
«گفت: "از جاهای عجیبوغریبی گذشتم."
جمله کامل بود. پس گفتم "و برگشتی!" بهشدت ذوقزده بودم. در جوابم گفت "آره!" هجای "آ" و سکون "ه" چنان پر بود از دم ریهها که حرف "ر" در آن میان فرسوده شد. گفتم "عبور از آن دهلیزهای تودرتو که حدس میزنم تو تجربه کردهای، انگ کار و سبک خودت است.
" حالا باید میگفتم بنویسشان ــ باید بنویسیشان ــ بیرون که آمدی از بیمارستان باید بنویسیشان ــ و در بیشمار تکرار این معنا در ذهنم، عاقبت توانستم به وجه اثباتی بگویم "مینویسیشان!" و دیگر مجال ندادم و گفتم "حتماً؛ حتماً مینویسیشان!" و او با دل انگشتهای دست راستش، شروع کرد به لمس کردن آن تکه از شیلنگ که مائدهی سرم را به رگهایش میرسانید و به همان نقطه نگاه کرد.»
«میم و آن دیگران» بهزودی پشت ویترین کتابفروشیها خواهد نشست. این در حالی است که نشرچشمه از مدتها پیش در انتظار انتشار رمانهای «زوال کلنل» و «طریق بسمل شدن» این نویسنده است، کتابهایی که همچنان مجوز انتشار دریافت نکردهاند.