همه چيز در مورد يونان

[Nicol]

یونان درجنوب اروپا واقع شده و آب و هوای مدیترانه ای با زمستانهای معتدل و تابستانهای گرم و خشك از ویژگیهای این كشور است. عمده ترین فرآورده كشاورزی، زیتون است كه به خارج صادر می شود. دریاهایی كه یونان را احاطه كرده اند 70درصد ماهی مورد نیاز مردم را تأمین می كنند. 25 درصد مردم یونان درآتن كه مركز صنعتی محسوب می گردد سكونت دارند. توریسم در این كشور بسیار گسترش یافته و درآمد فراوانی را نصیب دولت می كند
یونان در محل اتصال سه قاره آسیا ، اروپا و آفریقا واقع شده است و وارث میراث یونان باستان ، امپراتوری بیزانس و نزدیک چهار قرن سلطه ترکان عثمانی است.
این کشور به عنوان مهد تمدن مغرب زمین و زادبوم دموکراسی ، فلسفه غرب ، بازی‌های المپیک ، علوم ---------- ، نمایشنامه نویسی (شامل هردو نوع کمدی و تراژدی) قابل توجه است.
یونان دارای تاریخی ویژه و پرحادثه است و دارای میراث فرهنگی است که به طور قابل توجهی دارای نفوذ در آفریقای شمالی و منطقه خاورمیانه است و ساختاری بنیادی برای فرهنگ اروپا و آنچه امروز به عنوان غرب خوانده می‌شود به حساب می‌آید.
امروز یونان کشوری توسعه یافته و یکی از اعضای اتحادیه اروپا است (از ۱۹۸۱ میلادی) ، عضو اتحادیه اقتصادی و پولی اتحادیه اروپا (از ۲۰۰۱ میلادی) ، ناتو (از ۱۹۵۱ میلادی) ،منطقه همکاری و بهره برداری اقتصادی یا oecd (از ۱۹۶۰ میلادی) ، آژانس فضایی اروپا یا esa (از ۲۰۰۱ میلادی) است.
آتن پایتخت و تسالونیکا ، پاتراس و هراکلیون از شهرهای بزرگ آن به شمار می‌روند.
جنگ ما بین ایران و یونان نیز در 500 سال پیش از میلاد توسط داریوش پادشاه ایرانی ، ترتیب داده شده است که جزیی از تاریخ باستانی این کشور یاد می شود .

 

[Nicol]

آتن یونان

آتن یونان


آتن پایتخت کشور یونان است. نام این شهر تاریخی از آتنا ایزدبانوی خرد و جنگ و الهه نگهبان این شهر گرفته شده است.
جمعیت آتن در محدوده اصلی شهر، در سال ۲۰۰۱ معادل ۷۴۵٬۵۱۴ نفر بوده، در حالیکه جمعیت حومه این شهر بسیار بیش از این بوده و جمعیت شهر با حومه اش حدود ۳.۳۷ میلیون نفر در سال ۲۰۰۵ بوده است. مساحت شهر آتن حدود ۳۹ کیلومتر مربع و مساحت آتن و حومه آن حدود ۴۱۲ کیلومتر مربع می‌باشد. آتن و حومه اش کلاً حدود ۳.۸۹ میلیون نفر جمعیت دارد که رده هشتم از لحاظ جمعیت را بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا دارا می‌باشد.(در سال ۲۰۰۱)

​

 

[Nicol]

شهر آتن، پایتخت یونان در نزدیکی خلیج سالونیک در دشت آتیک از شهرهای مهم تاریخی جهان باستان و مرکز دانش و فلسفه و ادب بود. تاریخ آتن را افسانه های بسیار فرو پوشانده است اما از قرن هفتم ق – م وضع تاریخی آن روشن است.
در سال 683 ق – م سلطنت موروثی ان برچیده شد و تا سال 594 ق - م سلن و آدخون ها حکومت کردند و از آن به بعد تا سال 510 ق – م در دست جباران و از آن پس دارای حکومت دموکراسی بود. در سال 404 ق – م این شهر به چنگ اسپارت ها و آنگاه به تصرف فیلیپ و اسکندر مقدونی در آمد. در دوران عظمت حکومت روم، آتن یکی از ایالات روم بشمار میرفت و هر چه آتنی ها کوشیدند که عظمت آتن را باز یابند موفق نشدند. حتی این اقدام باعث گشت که در سال 86 ق – م سولا آتن را تاراج کند. با این حال نفوذ معنوی و علمی آتن بر روم بیشتر بود . چنانچه این نفوذ حتی در زمان امپراطوری بیزانس رو به افزایش بود.
چون دولت بیزانس سقوط کرد آتن بدست یکی از اشراف فرانسه افتاد و بالاخره در قرن 14 میلادی و اوایل قرن 15 یکی از خاندانهای اشرافی فلورانس بر آتن حکومت می کردند و اتن تا حدی رو به رونق و ترقی بود که در سال 1458 به چنگ دولت عثمانی افتاد و پیشرفتهایی که نصیب آتن شده بود از میان رفت. حتی این شهر رو به انحطاط رفت. چون یونان استقلال یافت، آتن پایتخت یونان گردید و روز به روز بر ترقی و رونقش افزوده شد و کارخانه های جدید در آن به کار افتاد.
سقراط، سوفکل، اورپید، افلاطون، ارسطو، دموستون و آریستوفانوس در آتن ظهور کردند و خورشید تابان دانش را پرتو افشان جهانیان گردانیدند.
آثار بدیع و عظیم تاریخی بسیار در آتن باستان بجاست و هر ساله هزاران جهانگرد و مشتاق و شیفته آثار هنری تاریخی را به سوی خود می کشاند. برخی از ابن بناها عبارتند ازپارتنون، پروپلایا، ارختنوم و اکروپولیس.
اکروپولیس آتن که در محل دهکده نئولتیک اولیه شهر شهر ساخته شده بود بهترین دژ طبیعی دنیای باستان به حساب می آمد. اکروپولیس در شمال شرقی پارتنون و در مرتفع ترین نقطه دشت و 300 پا بالاتر از سطح کلی دشت قرار داشته و صخره های عظیم عمودی در تمام جهات آن جز در جهت شرقی که شیب ملایمی دسترسی به این مکان را میسر ساخته، قرار گرفته اند. دارای ابعاد تقریبی 350 در 140 یادر بود که ضلع بلندتر آن در جهت شرقی – غربی قرار داشته است. اکروپولیس در فصله چهار مایلی از دریای اژه و در دشت آتیکا قرار دارد. از زمان های دور وجود چشمه های طبیعی انسان را به این منطقه کشانده است. این محل از حدود 2800 ق – م مسکون بوده است. قدیمی ترین آثار مکشوفه احتمالاٌ مربوط به قرن ق – م می باشد. اما اکثر بناهای آگورای باستانی مربوط به قرن ششم ق – م می باشند تاریخ آگورا را می توان به سه دوره تقسین نمود:

دوره کلاسیک، قرن پنجم ق – م
دوره هلنیستی، قرن دوم ق – م
دوره رومی، قرن دوم میلادی

 

[Nicol]

آگورای نخستین پس از ویران شدن، بازسازی و آگورای کلاسیک آتن تا پایان قرن پنجم ق – م پایان یافت. ویرانی آگورا در اواخر قرن سوم رخ داد و این بنا بر صخره بلند اولیه در طول زمان توسط دیوارهای حائل حجیم پله پله شده و یک سری سکوهای مرتبط را پدید آورده است.
پارتنوئن که رسماٌ به نام معبد آتنا پولیاس خوانده می شد، بر روی سکوی باشکوه مرمرین به طول 237 پا و عرض 110 پا و در وسط ضلع جنوبی اکرو پو لیس قرار گرفته بود. نام عمومی است که به تپه دفاعی اولیه شهر اطلاق می شود. مرکز بلند شهرهای قدیمی تر یونان و قلعه محصور بسیاری از شهرهای مستعمراتی آن با این نام خوانده می شد. اکروپولیس که در آغاز همه شهر را در خود جا می داد، رفه رفته به بخش مقدس و مذهبی شهر بدل گردید، چنانکه آتن نمونه بارز آن است یا تخلیه شده و خارج از محدوده شهر قرار گرفت. چنانکه در میلتوس رخ داد تا زمانی که شهر کوچک و محدود بود و مستقیماٌ پیرامون اکروپولیس واقع شده بود، به حصاری دفاعی پیرامون آن نیازی نبود. در مواقع هجوم شهروندان به دورن اکروپولیس پناه می بردند تا آنکه یا شهر سقوط می کرد یا دشمنان دست از حمله باز می داشتند و با توجه به اینکه بیشتر ساختمانهای مهم در اکرو پولیس واقع بودند. تنها بخشی از خانه های ارزشمند از میان می رفت.
اندکی پس از زمان ژوستی نین اول، آتن به درجه یک شهر ولایتی تنزل کرد و از اهمیت دیرین آن جز بناهای برگ هیچ چیز بر جا نماند. در دوره فرمانروایی بر یونان، آتن مرکز دوک نشین (1205) که پی در پی به دست اقوام بورگوندی و کاتالان افتاده گروه اخیر که در سال 1311 آتن را اشغال کردند ان را به زیر فرمان شاهان آرگون در آوردند. تسلط کاتالان ها میان سالهای 88 – 1311 بود.
از 1388 تا 1458 آتن در فرمان خاندان فلورانسی آچایولی بود و در 1397 موقتاٌ به تصرف سلطان بایزید اول درآمد سرانجام آتن در روزگار سلطان محمد دوم به دست عثمانی ها افتاد و مدت 330 سال بر این شهر فرمان راندند. در قرن های بعد آتن از اهمیت افتاد و این امر از گزارش های جهانگردان غربی آشکار می شود. پارتنون به مسجد تبدیل شد و پروپولایا را سربازخانه کردند. استیلای عثمانی ها دوران انحطاط آتن بود تا جائیکه در حد یک قصبه تنزل یافت. در پائیز 1678 دریاسالار ونیزی فرانچسکو مورد سینی(حکمران آینده ونیز) آتن را محاصره کرد و در این حادثه قسمت عمده پارنتون ویران شد. دو مسجد آن به عبادتگاه کاتولیک و پروتستان تبدیل گشت. تا اینکه در 1688 باز ترکان عثمانی بر آتن دست یافتند و در 1777 بارویی بر گرد شهر کشیدند. از قرن 17 به بعد آثار باستانی آتن مورد توجه قرار گرفت.
مبارزه یونانیان برای آزادی موجب ویرانی بیشتر شهر می شد. در 1822 آتن بدست یونانیان افتاد و بار دیگر در 1826 ترکان(اکروپولیس در 1827) بر شهر آتن دست یافتند و سرانجام در کنفرانس لندن(1830) به صورت جزیی از کشور یونان درآمد و در پایان سال 1834 آتن، پایتخت یونان و رشد آن آغاز شد و به صورت یک مرکز فکری فرهنگی در آمد و در نتیجه توسعه اقتصادی و ---------- سریع جمعیتش فزونی یافت.
موزه اکروپولیس – آتن – یونان که در نزدیکی ویرانه های اکرو پولیس قرار دارد. در این موزه شاهکارهای کم نظیر بلکه بی نظیری از تمدن و فرهنگ یونانی به ویژه از دوره ارکایی می باشد. موزه ملی باستان شناسی آتن – یونان شامل آثار برجسته و بسیار مهم موزه باستان شناسی در یونان می باشد. این موزه باستان شناسی ملی محل دید و تماشای بسیاری از آثار فرهنگی و هنری و تاریخی یونان است. در این موزه بزرگترین مجموعه های هنر یونان باستان در جهان
وجود دارد.

​

 

[Nicol]

​

 

[Nicol]

آکروپولیس یونان


آکروپولیس


آکروپولیس (Acropolis؛ به یونانی قدیم: بلندشهر یا دژشهر). در شمال شرقی پارتنون در آتن٬ پایتخت یونان و در مرتفع‌ترین نقطه دشت و ۱۵۰ متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد. مجموعه تاریخی آکروپولیس برای مردم یونان یک نماد ملی است بر همین اساس هر شهر یونان باستان دارای آکروپولیس معادل دژ یا قلعه مستحکم بوده‌است. این مجموعه با دقت و ظرافت بسیار دقیق هندسی و ریاضی ساخته شده‌است.


آکروپلیس شهر آتن

آکروپلیس آتن معروف به آکروپلیس، به معنای شهر مرتفع یا صخره مقدس که در یونان و تمام دنیا فراوان است. اگر چه آکروپلیس‌های دیگری در یونان قرار دارد، اهمیت این آکروپلیس آنقدر زیاد است که نام آکروپلیس به عنوان اسم خاص مربوط به همین مکان است. آکروپلیس رسماً به عنوان بنای برجسته در میراث فرهنگی اروپا در ۲۶ مارس ۲۰۰۷ (۶ فروردین ۱۳۸۶) به ثبت رسیده‌است. آکروپلیس بر روی یک تپه سنگی صاف که دارای ۱۵۰ متر ارتفاع از سطح دریاست در داخل شهر آتن یونان بنا گردیده‌است. قبلا این بنا به نام «سکروپیا» مشتق از نام افسانه‌ای مرد ماری، به نام ککروپس یا سکروپس اولین پادشاه آتن نامیده می‌شد.

 

[Nicol]

 

[Nicol]

تاریخچه

شغل ابتدایی بشر

اولین دست ساخته بشر مربوط به بخش میانی دوران نو سنگی در بالای این تپه‌است، مدارکی نیز درباره امکان وجود ساکنینی در بنای آتیک (اتاق کوچک زیر شیروانی) وجود دارد مه مربوط به آغاز دوران نوسنگی ـ هزاره ششم پیش از میلاد می‌باشد. اطلاعات مشکوکی نیز حکایت کننده آن است که یکی از اهالی «مای سنی» که با ایجاد بناهای پادشاهی برای خود و خانواده و پایه گذاری آیین دینی و ایجاد معابد، تعدادی کارگاه و سکونت دادن به گروهی از مردم عادی در این مکان یعنی بالای این تپه تشکیلاتی راه انداخته‌است. این مجموعه با دیواره‌ای قطر ۴٫۵ تا ۶ متر محصور گردیده بود که دروازه مایل با جان‌پناه و برخی را که از دست راست وارد شوندگان غریبه را آویزان می‌نمود و بنابراین وسایلی برای دفاع به شمار می‌رفت. در بخش شمالی دو راه‌ پله‌ای تنگ با شیب زیاد بود که در بین صخره ایجاد شده بود. هومر مورخ یونانی به این محکم سازی ساختمانی به نام «خانه‌ای قوی ارچ توس» اشاره می‌نماید. این در زمانی بود که زلزله در ضلع شمال شرقی شکافی ایجاد کرد که تا بخش خاکی زمین ادامه یافت و در آن آب جمع می‌شد. در این بخش پله‌هایی استادانه ساخته شد و به عنوان بخش محافظت شده آب آشامیدنی در دوران‌مای سنین استفاده می‌شد که در اعصار بعد از ارزشی برخوردار نبود.

 

[Nicol]

دوران‌های تاریک و نامعلوم


احتمال می‌رود که آکروپلیس مؤثر از انهدام قصرهای مای سنی‌ها باشد، زیرا در این بنا هیچ اثری از آتش‌سوزی و تخریب عمده یک بنای ساخته آن زمان وجود ندارد. بر اساس عقیده ساکنین آتن این منطقه در مقابل تهاجم «دوریان»‌ها با موفقیت دفاع کرد. اطلاعات باستانی زیادی در مورد موقعیت ساختمان روی این صخره وجود ندارد، غیر از آن که آکروپلیس یک بار توسط کایلون در شورش کایلونی‌ها و دو بار توسط پیسی استراتوس فتح شد که این عملیات طی سلطه یافتن با کودتا محقق گردید. با این حال به نظر می‌رسد که دیوار ۹ دروازه‌ای یا «انه آپیلون» در اطراف بزرگ‌ترین چشمه یعنی «کلپسیدرا» در پای شمال غربی ساخته شده بود. در آغاز همان «پیسی استراتوس» بود که مرزی را برای آرتمیس (الهه ماه و شکار) بنا نمود.


آکروپلیس باستانی

یک معبد قابل ملاحظه مقدس به نام «آتنا پولیاس» (بانوی محافظ شهر) در سده ششم قبل از میلاد مسیح بنا گردید. این ساختمان سنگ آهکی دوریسی که از آن آثار مقدس فراوانی به جا مانده‌است به نام معبد «ریش آبی» معروف گردید، که وجه تسمیه آن وجود ستون مجسمه سه گانه انسان و مار بوده‌است که ریش‌های آن رنگ آبی سیر داشته‌اند. موضوع این که این معبد جانشین یک معبد قدیمی شده‌است یا صرفاً مکان مقدس و یا قربانگاه بوده به درستی معلوم نیست. ۶ قرن قبل از میلاد مسیح معبد دیگری به نام آرکایوس نائوس (معبد قدیمی) ساخته شد. تصور می‌رود که بناهای «دورپ فلد» متعلق به این معبد باشد که به افتخار پولیاس مقدس ساخته شده بود بلکه به خاطر آتنا پارتنون مقدس ایجاد گردیده بود و لااقل در حد قدمت معبد ریش آبی وجود داشته و مشخص نیست که این معابد چه مدت باهم وجود داشته‌اند. امروزه گفته می‌شود که معبد ریش آبی با معبد بزرگ‌تر و از جنس سنگ مرمر به نام «پارتنون قدیمی» جانشین شده و بنای آن پس از پیروزی ماراتون در ۴۹۰ قبل از میلاد مسیح آغاز شد. برای وفق دادن آن باید گفت که بخش جنوبی قله از بقایای قدیمی پاکسازی شده و تعداد ۸۰۰۰ بلوک سنگ دو تنی از جنس آهک در بنای «پیرائوس» به کار رفت. شالوده آن در بعضی نقاط ۱۱ متر عمق داشت و بقیه با خاک برای تثبیت دیوار پر شد. دروازه «مای‌سنی‌هاً تخریب گردید وبنای»پروپیلون قدیم" جانشین شد که یک بنای ستون‌دار بود و هدف آن به جای موارد دفاع، به جشن‌ها و مراسم اختصاص داشت. گفته می‌شود که بنای قدیمی پارتنون با حمله ایرانی‌ها در۴۸۰ قبل از میلاد مسیح ناتمام مانده، در جنگ تخریب و به آتش کشیده و غارت و چپاول شد (ولی در حقیقت چنین نبوده). به همراه آن تخریب آرکائوس نئوس و عملا تمام تشکیلات بالای صخره از این اقدام بی‌بهره نماندند. پس از جنگ‌های ایرانیان، آتنی‌ها به منطقه نظم دادند. ابتدا طی مراسمی اشیاء مقدس و هنری باقیمانده و غیر قابل استفاده را دفن کردند. بازمانده حمله ایرانیان بعدها به عنوان باارزش‌ترین گنجینه باستانی از خاک بیرون آورده شد و در دوران‌های مختلف مورد حفاظت قرار گرفتند.

 

[Nicol]

برنامه ساختمان پریکلس


در عصر طلایی آتن(۴۳۰ تا ۴۶۰ قبل از میلاد مسیح) اکثر معابد بزرگ با مدیریت پریکلس بازسازی شدند. «فی‌دیاس» مجسمه ساز بزرگ، ایکتینوس و کالی کراتس از معماران معروف و مسئول تجدید بنای ساختمان‌ها بوده‌اند. در طول قرن ۵ قبل از میلاد آکروپلیس شکل نهایی خود را پیدا کرد. پس از پیروزی «اوری مدون» در سال ۴۶۸ قبل از میلاد، «سیمون» و «تمیستوکلز» بازسازی دیوارهای بخش جنوبی و شمالی را به عهده گرفتند و پریکلس امر ساختن پارتنون را به «ایکتینیوس» و «فی‌دیاس» واگذار نمود. در ۴۳۷ قبل از میلاد مسیح منیکلز ساختمان «پروپیلاآ» را آغاز نمود که دارای ستون‌های مرمر بوده و بخشی از آن بر روی بنای دیکتاتور آتن «پی‌سیس‌تراتوس» ساخته شد. این بنای ستون دار در حدود سال ۴۳۲ قبل از میلاد به پایان رسید و شامل دو بال بود که بخش شمالی گالری نقاشی و در بخش جنوب این ساختمان معبد دارای سر ستون «معبد آتنا نایک» بوده‌است. پس از جنگ پلوپونزی، ساخت معبد در زمان صلح «نیسیاس» معبد در سال‌های بین ۴۲۱ و ۴۱۵ قبل از میلاد به پایان رسید.در همین دوران ساختمان «ارکتیوم» که مجموعه‌ای از معابد «آتناپولیاس»، «پوسیدون»، «ارکتئوس»، «سکروپ»، «ارس»، «پاندروسوس» و «آنگاروس» که با نام «کورپورک» بود آغاز گردید. بین معبد «آتنا نایک» و «پارتنون»، معبد «برارونیون» قرار گرفته که الهه‌ای به شکل خرس است «زوآنون» یک الهه‌است که مجسمه آن ۴ قرن قبل از میلاد مسیح ساخته شده‌است. در پشت راهروی «فیدیاس» یک مجسمه عظیم برنزی از «آتنا پروماکوس» (یعنی جنگجوی خط اول) در سال‌های ۴۴۸ و ۴۵۰ قبل از میلاد ساخته و نصب شده‌است. پایه آن ۱٫۵متر و کل ارتفاع آن ۹ متر است.


بقایای باستان شناسی

ورودی آکروپلیس دروازه‌ای به نام «پروپیل‌آ» می‌باشد. ته طرف جنوب ورودی یک معبد کوچک از «آتنانایک» قرار دارد. یک مجسمه برنزی از آتنا که توسط «فی‌دیاس» تراشیده شده در مرکز کار گذاشته شده‌است. در مرکز آکروپلیس پارتنون یا معبد «آتنا پارتنوس» قرار دارد. در بخش شرق و شمال پارتنون معبدی به نام «ارکتیوم» واقع شده و جنوب سکو که فرم دهنده بالای آکروپلیس است بقایای تئاتر روباز به نام «تئاتر دیونی سوس» ساخته شده‌است. چند صد متر جلوتر، «تئاتر هرودس آتیکوس» قرار گرفته که بخشی از آن مرمت شده‌است.



اهمیت فرهنگی

هر چهار سال یک بار آتنی‌ها یک جشنواره به نام «پاناتنی‌آ» برگزار می‌کنند که با بازی‌های المپیک معروف رقابت می‌کند. در طول جشنواره، یک حرکت دسته جمعی از میان آتن به آکروپلیس بالا می‌رود و وارد پارتنون می‌شود (به همان شکلی که روی کتیبه‌ای که روی قسمت داخلی پارتنون نشان داده‌است). در آنجا، یک لباس بلند بافتنی پشمی (پپلوس) به طور رسمی روی فیدیاس عاج بزرگ فیل و تندیس طلایی از آتنا قرار گذاشته شده.

 

[Nicol]

مقدونیه مرکزی



مقدونیه مرکزی (به یونانی:‎Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας ‏) استانی است در شمال کشور یونان. در استان مقدونیه مرکزی تعداد زیادی از مردم مقدونیه وجود دارند.

مرکز این استان شهر تسالونیکی و جمعیت آن ۱٬۹۳۱٬۸۷۰ (۲۰۰۵) نفر است.

مساحت آن نیز ۱۸٬۸۱۱ کیلومتر مربع است.

 

[Nicol]

کرت



کرِت (به یونانی:Κρήτη Kríti؛به ترکی عثمانی: گرید ، Girit؛به لاتین: Candia,Creta؛به فرانسوی:Crète) بزرگ‌ترین جزیره یونان است که ۳۲۲۰ مایل مربع پهناوری دارد و پنجمین جزیره بزرگ دریای مدیترانه نیز هست. این آبخست به تقریب در مختصات جغرافیایی ۳۵ درجه شمالی و ۲۴ درجه شرقی جای گرفته‌است.

کرت کانون تمدن مینوسی کهنترین تمدن اروپا بوده‌است.


تاریخچه

کرت مرکز کهنترین تمدن در اروپا-تمدن مینوسی- بوده است. گاه این جزیره را گهواره تمدن اروپا نیز می‌خوانند. با این همه دانسته‌های ما از خاستگاه این تمدن به دلیل کم بودن آگاهی ها و ناخوانا ماندن دبیره آنان ناچیز است. برخی از دانسته‌های ما در هاله‌ای از افسانه از تاریخنگاران و شاعران یونانی‌ای چون هومر به ما رسیده‌است.

در زمان رومیان کرت درگیر جنگ‌های مهردادی شد. مارکوس آنتونیوس کرتیکوس در ۷۱ (پیش از میلاد) به این جزیره تاخت ولی ناکام ماند. ولی سرانجام کوئینتوس کسلیوس متلوس سردار رومی پس از سه‌سال و با سه لژیون توانست این جزیره را به روم بپیوندد. از این پس این جزیره بخشی از امپراتوری روم و در آینده امپراتوری بیزانس گردید تا اینکه در ۸۲۴ (میلادی) عربها بر کرت دست‌یازیدند. در ۹۶۰ بیزانسیها کرت را بازپس‌گرفتند. در جنگ‌های صلیبی این جزیره چند بار دست‌به‌دست شد تا اینکه در ۱۶۶۹ عثمانی‌ها بر کرت چیره شدند. محاصره کرت به دست عثمانی‌ها که به چیرگی اینان بر این جزیره انجامید بیست‌و‌یک سال به درازا کشید و می‌نماید که این درازترین محاصره در تاریخ باشد.

در جنگ استقلال یونان ؛که از ۱۸۲۱ آغاز شد؛مردمان کرت بسیار کوشا بودند و این جزیره صحنه خشونت عثمانی‌ها گردید. در زمان استقلال یونان ۴۵درصد مردمان این جزیرهنظریاتی در مورد ایرانیان و جزیره کرت

در دوره هخامنشیان کشتی های بازرگانی و جنگی ایران به فرانسه و اسپانیا سفر می‌کرد.یکی از مناطقی که به دست ایرانیان کوچ نشین به وجود آمد جزیره کرت است.در دو هزاروپانصد سال قبل از میلاد مسیح اصول تمدن ایرانیان در آن جزیره مستقر شده بود و مقداری از سبزی ها و حبوب و درخت هارا که مختص ایران بود در جزیره کرت کاشتند.

مورخین تا امروز توجه نکرده بودند که نقش گل زنبق که مخصوص ایرانیان بوده در معماری جزیره کرت چرا دیده شده است. گل زنبق همان نقشی است که هم اکنون در خرابه‌های پرسپولیس دیده می‌شود.

در تمدن جزیره کرت گاو چه نر و چه ماده بسیار اهمیت داشته و این را هم سکنه کرت از ایرانیان که اولین کوچ نشینان آن جزیره بودند آموختند . ایرانیان قدیم گاو را یک حیوان مفید می‌دانستند . در زمانی که نیمی از تمدن دنیا وحشی و نیمه وحشی بودنند ایرانیان با گاو نر زمین را شخم می‌زدند و از شیر گاو ماده استفاده می‌کردند. مسلمان بودند که بسیاری از آنان پس از آن به کیش پیشین خویش مسیحیت بازگشتند و بازمانده مسلمانان نیز در ۱۹۲۴ در روند جابه‌جایی تبعه‌های دو کشور ترکیه و یونان از این جزیره بیرون رفتند.

در روند جنگ جهانی دوم کرت در مه ۱۹۴۱ صحنه جنگ کرت میان چتربازان آلمانی و نیروهای انگلیسی بود.

 

[Nicol]

پلپونز




پـِلِپونِز (به یونانی: Πελοπόννησος) یکی از استان‌های جنوبی یونان است. این استان بخشی است از شبه جزیره پلپونز.


شهرستان‌ها

استان پلپونز به ۵ شهرستان (یونانی: νομοί، ‌تلفظ: نوموئی) تقسیم شده‌است:

* آرکادیا
* آرگولیس
* کورینتیا
* لاکونیا
* مسینیا


شهرهای اصلی

* آرگوس (Άργος)
* کالاماتا (Καλαμάτα)
* کورینتوس (Κόρινθος)
* تریپولی (Τρίπολη)

 

[Nicol]

تسالی



تسالی استان و منطقه‌ای جغرافیایی در مرکز کشور یونان است.

در مشرق جبال پند جلگه حاصل‌خیز وسیع و زیبای تسالی قرار گرفته است؛ رودخانه پنه در این سرزمین جاری است که کوه‌های المپ و اوسا و پلیون را قطع کرده به دریا می‌ریزد، این رودخانه در مسیر خود دره عظیم و هولناکی را به وجود آورده که از لحاظ دفاعی اهمیت خاصی دارد و مانند تنگه کرنت و ترموپیل در طول تاریخ نقش مهمی به عهده داشته است.


پیشینه

تسالی در پی حملات فرانک‌ها، کاتالان‌ها، ناوارها، صرب‌ها و آلبانیایی‌ها در اواخر سده‌ها وسطا و استقرارشان در آنجا، اهمیت اقتصادی و سوق‌الجیشی عمده‌ای یافت تا اینکه عثمانی‌ها در اواخر سده ۱۴م برای اولین بار در پی شورش ترکمانان آیدین اوغوللری (بنی آیدین)، به فرماندهی اُمور(عمر) بیگ در ۱۳۳۴_۱۳۳۶م بر آنجا استیلا یافتند. استیلای تدریجی عثمانی‌ها، در پی پیمان‌هایی مسالمت‌آمیز، در سه مرحله صورت گرفت : ۱۳۸۶م؛ از حدود ۱۳۹۲م تا ۱۳۹۶م و از حدود ۱۴۱۴م تا ۱۴۲۳م به بعد ۱۴۵۴م تا ۱۴۷۰م.[۲]

تسالی منبع پایدار تأمین غله برای ونیز و از سده ۱۵م برای امپراتوری عثمانی بود. تسالی از نظر اداری، در داخل ولایت یا بیگلربیگی روم ایلی که مرکز آن در مناستر بود، قرار داشت که با مرکزیت ترحاله به سنجق تبدیل شد. پراکندگی جمعیت در این ناحیه باعث شد که فاتحان، بخشی از سکنه آناطولی، به ویژه قونیه را به آنجا بکوچاندند که با اخلاف و فرزندان فاتحان در دره‌ها سکونت گزیدند و نیروهای مقاومت محلی مسیحی به نواحی کوهستانی المپوس و کیسابوس در شمال، پیندوس در غرب و پلیون در شرق رانده شدند. بنابراین ، در حالی که تسالی میان مسلمانان و مسیحیانِ مسلمان شده (سپاهی‌ها) و گروه‌های یهودی به تیمارها و زعامت‌ها و یا به وقف‌ها یا تأسیسات دینی تقسیم شده بود، حکومت برخی از نواحی ثروتمند را به عنوان املاک سلطنتی برای خود نگه داشته بود. دفترهای آمار مالیات‌های عثمانی متعلق به سال‌های ۸۵۸ـ۸۵۹م و ۹۱۲م درباره ابتدای چیرگی عثمانی بر تسالی اطلاعات مهمی می‌دهند.

 

[Nicol]

کوه آثوس

کوه آثوس:Αγίου Όρους(به یونانی)

این کوه که در نقشه می بینید درواقع مکانی برای کنیسه‌های ارتدوکس ها است که تحت نظارت دولت یونان عمل می‌کند:
Mount Athos map red.png

پرچم کوه آثوس:


Flag of the Byzantine Empire.svg


پایتخت :كاریای Kariaí

جزیی از استان: مقدونیه

مساحت: 390 کیلومترمربع

جمعیت2005) 2,250

تراکم جمعیت: (2005) 5.8 کیلومترمربع برای هر نفر


آبراهه (کانال) آتوس

در هنگام یورش خشایارشا به یونان، در نزدیکی کوه آثوس یک آبراهه برای گذر کشتی های ناوگان ایران حفر شد. مهندسان این کانال دو دانشمند ایرانی به نامهای آرتاخه و بوبراندا بودند. آرتاخه مدت کوتاهی پس از پایان کار درگذشت و در کنار آبراهه دفن شد. (کتاب تاریخ علم نوشته جورج سارتون) این کانال در سال 2005 از زیر خاک درآورده شده و اینک از جاذبه‌های جهانگردی منطقه است.