آسمان دریایی
متخصص بخش زبان انگلیسی
وصیتی زیبا از آلبرت انیشتین
***********
روزی
فرا خواهد رسید که جسم من آنجا زیر
ملحفه سفید پاکیزه ای که از چهار
طرفش زیر تشک تخت بیمارستان رفته
است، قرار می گیرد و آدم هایی که
سخت مشغول زنده ها و مرده ها هستند
از کنارم می گذرند.
آن
لحظه فرا خواهد رسید که دکتر بگوید
مغز من از کار افتاده
است و به هزار
علت دانسته و ندانسته زندگیم به
پایان رسیده است.
در
چنین روزی، تلاش نکنید به شکل
مصنوعی و با استفاده از دستگاه،
زندگیم را به من برگردانید و این
را بستر مرگ من
ندانید.
بگذارید
آن را بستر زندگی
بنامم.
بگذارید جسمم به دیگران
کمک کند که به حیات خود ادامه
دهند.
*
چشمهایم را به انسانی
بدهید که هرگز طلوع آفتاب، چهره یک
نوزاد و شکوه عشق را در چشم های یک
زن ندیده است.
*
قلبم را به کسی هدیه بدهید
که از قلب جز خاطره ی
دردهایی
پیاپی و آزار دهنده چیزی به یاد
ندارد.
*
خونم را به نوجوانی بدهید
که او را از تصادف ماشین بیرون
کشیده اند و کمکش کنید تا زنده
بماند و نوه هایش را
ببیند.
*
کلیه هایم را به کسی بدهید
که زندگیش به ماشینی بستگی دارد که
هر هفته خون او را تصفیه می
کند.
*
استخوان هایم،
عضلاتم، تک تک سلول هایم و اعصابم
را بردارید و راهی پیدا کنید که
آنها را به پاهای یک کودک فلج
پیوند بزنید.
هر گوشه از مغز مرا
بکاوید، سلول هایم را اگر لازم
شد،
بردارید و بگذارید به رشد خود
ادامه دهند تا به کمک آنها پسرک
لالی بتواند با صدای دو رگه فریاد
بزند و دخترک ناشنوایی زمزمه
باران را روی شیشه اتاقش
بشنود.
*
آنچه را که از من باقی می
ماند بسوزانید و خاکسترم را به دست
باد بسپارید، تا گلها بشکفند
اگر قرار است چیزی از
وجود مرا دفن کنید بگذارید
خطاهایم، ضعفهایم و تعصباتم نسبت
به همنوعانم دفن شوند. گناهانم را
به شیطان و روحم را به خدا بسپارید
و اگر گاهی دوست داشتید یادم کنید.
عمل خیری انجام دهید، یا به کسی که
نیازمند شماست، کلام محبت آمیزی
بگویید.
*
اگر
آنچه را که گفتم برایم انجام
دهید، همیشه زنده خواهم ماند.
*****