دریاچه خوارزم یا دریاچهٔ آرال (به انگلیسی: Aral sea) یک دریای بسته است که در میان دو کشور ازبکستان در جنوب و قزاقستان در شمال در آسیای میانه تقسیم شده‌است. دو رود آمودریا و سیردریا به این دریاچه می‌ریزند. سرزمین کهن خوارزم در کنار این دریاچه جای دارد. ابوریحان بیرونی در کتاب آثار الباقیه می‌نویسد «مردم خوارزم یکی از زیرشاخه‌های مردم فارس هستند».
از سال ۱۹۶۰ که دولت شوروی به‌خاطر آبیاری این دو رود را از بستر خود بیرون راند، این دریاچه با خشکی روبه‌رو شده‌است، به طوری که مساحت ۶۸٬۰۰۰ کیلومتر مربعی آن در سال ۱۹۶۰ به یک‌دوم در سال ۲۰۰۰ تبدیل گشت. همچنین این دریاچه گرفتار آلودگی‌هایی نظیر دورریزهای آزمایشهای نظامی، کودهای شیمیایی، و پسمانده‌های پروژه‌های صنعتی شده‌است. آلودگی زیست‌بوم بزرگ‌ترین مشکل این پهنه آبی است.
از سال ۱۹۶۰ که دولت شوروی به‌خاطر آبیاری این دو رود را از بستر خود بیرون راند، این دریاچه با خشکی روبه‌رو شده‌است، به طوری که مساحت ۶۸٬۰۰۰ کیلومتر مربعی آن در سال ۱۹۶۰ به یک‌دوم در سال ۲۰۰۰ تبدیل گشت. همچنین این دریاچه گرفتار آلودگی‌هایی نظیر دورریزهای آزمایشهای نظامی، کودهای شیمیایی، و پسمانده‌های پروژه‌های صنعتی شده‌است. آلودگی زیست‌بوم بزرگ‌ترین مشکل این پهنه آبی است.
