Ever Green
متخصص بخش پزشکی
دههِ پنجاه سالگی
حدود پنجاه سالگی برای زنان مسئله یائسگی پیش می آید؛ و از آنجا كه در این مرحله بدن استروژن كمتری تولید می كند با طیف گسترده تری از پیامدهای آن در سلامتی خود مواجه می شوند. وقوع فرایند پیری از پنجاه سالگی به بعد سریع تر خود را نشان می دهد. اما خانمهایی كه عادت به پیاده روی كردن دارند از این مسئله كمتر تأثیر می پذیرند تا آنهایی كه بی تحرك و كم فعالیت هستند. اگر به دنبال اكسیر جوانی هستید باید بدانید كه آن چیزی نیست جز « ورزش »...
یائسگی
پیاده روی به زنان یائسه در موارد بی شماری كمك می كند؛ كه به چند مورد اشاره میشود:
ـ كمبود استروژن سبب افزایش خطر بیماریهای قلبی ـ عروقی می شود ، اما پیاده روی باعث بالارفتن میزان HDL ( كلسترول خوب ) و پایینآمدن میزان LDL ( كلسترول بد ) میشود. همچنین فشارخون را در حد طبیعی نگه می دارد.
ـ بتااندورفین كه مغز حین ورزش كردن آزاد می كند سبب كاهش اثرات ناشی از نوسانات روحی در دوران یائسگی می شود.
ـ كمبود استروژن می تواند سبب كم خوابی شود ، اما ورزش روی كیفیت و كمیت خواب اثر مطلوبی دارد.
ـ از آنجا كه ورزش كردن بسیاری از اثرات و عواقب یائسگی را جبران می كند ، پیاده روی چه در صورت مصرف هورمونهای جایگزین و چه در صورت مصرف نكردن آنها ، بسیار مفید است.
پوكی استخوان
پوكی استخوان كاهش تراكم استخوان است و می تواند به شكستگی و ترك استخوان منجر شود. تا پیش از یائسگی استخوانهای ما به وسیله استروژن ، كه همانند ماده چسبناكی كلسیم و مواد معدنی را در استخوان نگه می دارد ، محافظت می شوند. اما پس از یائسگی ، مواد معدنی نفوذ پذیر می شوند و استخوانها را منفذدار و شكننده می كنند.
مطالعات نشان می دهد ورزشهایی مثل پیادهروی می تواند سبب افزایش تراكم استخوان شود.
آرتروز ( ورم مفاصل )
آرتروز بیماری دردناكی است كه در آن غضروف مفصلها تحلیل می روند. به طور معمول این بیماری در دستها ، پاها ، زانوها و لگن اثر خود را نشان می دهد. سالهاست كه پزشكان به بیماران مبتلا به آرتروز توصیه میكنند كمتر فعالیت جسمی و بدنی داشته باشند ، اما مطالعاتی كه سال 1997در انستیتوی ملی سالخوردگان انجام گرفت ، نشان می دهد افرادی كه دچار آرتروز زانو هستند ، اگر ورزشهای ملایم انجام دهند ، در مقایسه با كسانی كه بی تحرك هستند ، از درد كمتری رنج می برند.
ـ البته به این افراد توصیه می شود پیش از شروع برنامه ورزشی با پزشك مشورت كنند.
علاوه بر همه این موارد ، پیادهروی می تواند به زندگی كیفیت مطلوبی دهد. كسی كه پیاده روی میكند از صفاتی چون عزت نفس ، اعتماد به نفس و نگرش مثبت در زندگی بهرهمند می شود. شخصی كه از روی نظم و قاعده ورزش می كند چه از لحاظ روحی و چه از نظر جسمی در خود جسارت و نیرومندی حس می كند؛ شرایطی كه بدون فعالیتهای ورزشی دست یافتن به آن به سادگی انجام نمی پذیرد .
حدود پنجاه سالگی برای زنان مسئله یائسگی پیش می آید؛ و از آنجا كه در این مرحله بدن استروژن كمتری تولید می كند با طیف گسترده تری از پیامدهای آن در سلامتی خود مواجه می شوند. وقوع فرایند پیری از پنجاه سالگی به بعد سریع تر خود را نشان می دهد. اما خانمهایی كه عادت به پیاده روی كردن دارند از این مسئله كمتر تأثیر می پذیرند تا آنهایی كه بی تحرك و كم فعالیت هستند. اگر به دنبال اكسیر جوانی هستید باید بدانید كه آن چیزی نیست جز « ورزش »...
یائسگی
پیاده روی به زنان یائسه در موارد بی شماری كمك می كند؛ كه به چند مورد اشاره میشود:
ـ كمبود استروژن سبب افزایش خطر بیماریهای قلبی ـ عروقی می شود ، اما پیاده روی باعث بالارفتن میزان HDL ( كلسترول خوب ) و پایینآمدن میزان LDL ( كلسترول بد ) میشود. همچنین فشارخون را در حد طبیعی نگه می دارد.
ـ بتااندورفین كه مغز حین ورزش كردن آزاد می كند سبب كاهش اثرات ناشی از نوسانات روحی در دوران یائسگی می شود.
ـ كمبود استروژن می تواند سبب كم خوابی شود ، اما ورزش روی كیفیت و كمیت خواب اثر مطلوبی دارد.
ـ از آنجا كه ورزش كردن بسیاری از اثرات و عواقب یائسگی را جبران می كند ، پیاده روی چه در صورت مصرف هورمونهای جایگزین و چه در صورت مصرف نكردن آنها ، بسیار مفید است.
پوكی استخوان
پوكی استخوان كاهش تراكم استخوان است و می تواند به شكستگی و ترك استخوان منجر شود. تا پیش از یائسگی استخوانهای ما به وسیله استروژن ، كه همانند ماده چسبناكی كلسیم و مواد معدنی را در استخوان نگه می دارد ، محافظت می شوند. اما پس از یائسگی ، مواد معدنی نفوذ پذیر می شوند و استخوانها را منفذدار و شكننده می كنند.
مطالعات نشان می دهد ورزشهایی مثل پیادهروی می تواند سبب افزایش تراكم استخوان شود.
آرتروز ( ورم مفاصل )
آرتروز بیماری دردناكی است كه در آن غضروف مفصلها تحلیل می روند. به طور معمول این بیماری در دستها ، پاها ، زانوها و لگن اثر خود را نشان می دهد. سالهاست كه پزشكان به بیماران مبتلا به آرتروز توصیه میكنند كمتر فعالیت جسمی و بدنی داشته باشند ، اما مطالعاتی كه سال 1997در انستیتوی ملی سالخوردگان انجام گرفت ، نشان می دهد افرادی كه دچار آرتروز زانو هستند ، اگر ورزشهای ملایم انجام دهند ، در مقایسه با كسانی كه بی تحرك هستند ، از درد كمتری رنج می برند.
ـ البته به این افراد توصیه می شود پیش از شروع برنامه ورزشی با پزشك مشورت كنند.
علاوه بر همه این موارد ، پیادهروی می تواند به زندگی كیفیت مطلوبی دهد. كسی كه پیاده روی میكند از صفاتی چون عزت نفس ، اعتماد به نفس و نگرش مثبت در زندگی بهرهمند می شود. شخصی كه از روی نظم و قاعده ورزش می كند چه از لحاظ روحی و چه از نظر جسمی در خود جسارت و نیرومندی حس می كند؛ شرایطی كه بدون فعالیتهای ورزشی دست یافتن به آن به سادگی انجام نمی پذیرد .