• توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.

پیدایش کیهان شناسی

mahla

متخصص بخش روانشناسی
کیهان شناسی مطالعه شکل، پیدایش، زندگی و مرگ جهان است. در آغاز قرن بیستم، کیهان شناسان تصور می کردند که تمام جهان بخشی از کهکشان راه شیری است. در سال 1923، ادوین هابل، ستاره شناس آمریکایی، نشان داد که ستارگان سحابی آندرومدا (که بعدآ کهکشان آندرومدا نامیده شد) در خارج کهکشان راه شیری قرار دارند و بدین تریب وجود کهکشانهای دیگر را اثبات کرد. او همچنین دریافت که این کهکشانها از کهکشان ما فاصله می گیرند. در دهه بعد از آن، فرضیه های گوناگونی درباره منشا جهان ارایه شد.
پيدايش جهان
000_vdb93fcc001.jpg

[SIZE=+1]ستاره شناسان قرن بیستم توضیحات متناقضی درباره نحوه پیدایش جهان پیشنهاد نموده اند. ژرژ لومتر (1966-1894)، ریاضیدان بلژیکی، اظهار کرد که دنیا بصورت نقطه داغ متراکم منفجر شونده ای آغاز شد. فرد هویل ستاره شناس انگلیسی (1915) با ارایه نظریه حالت پایا، این اندیشه را که دنیا سر آغاز داشته، رد کرد. کشف تشعشع مایکروویو زمینه کیهان در سال 1965 تاییدی بر نظریه انفجار بزرگ بود.
برخی اظهار نموده اند که خلقت متوالی نظریه تازه ای وارد علم می نماید که نظریه بسیار حیرت انگیزی است . من معتقد نیستم که خلقت متوالی نظریه تازه ای پدید می آورد . این قطعاً فرضیه جدیدی است ، ولی صرفاً جایگزین فرضیه ای می شود که در بطن فرضیه های کهن پنهان است همانطور که قبلاً گفتن، چنین ابزار می کند که تمام ماده
جهان در زمانیخاص در گذشته ای دور و در "انفجاری بزرگ" ایجاد شده است .
[/SIZE]این نظریه انفجار بزرگ ایجاد شده است . این نظریه انفجار بزرگ از لحاظ علمی از دو نظریه دیگر ناخوشایندتر است.
[SIZE=+1][/SIZE]
 
بالا