اشتباه‌هایی وجود دارند كه كابوس وار ما را دنبال می‌كنند و از ذهن‌ها زدوده نمی‌شوند، یكی از آن‌ها اشتباه پزشك معالج رونالدو در فرانسه بود.
بعضی از اشتباه‌های تاریخی وجود دارند كه هرگز از ذهن‌ها پاك نمی‌شوند، یكی از آن‌ها اشتباه پزشكی بود كه فوتبال جهان را ۱۸ ماه از دیدن رونالدو محروم كرد.
رونالدو لوییس نازاریو دلیما. چه كسی از ما این اسم را نمی‌شناسد؟ پدیده جهان فوتبال. كم سن و سال‌ترین شخصی كه عنوان بهترین بازیكن فوتبال جهان را به خود اختصاص داد. بهترین گلزن تاریخ جام جهانی، كسی كه در سن ۱۸ سالگی ۴۷ گل را در ۲۹ بازی برای بارسلونا به ثمر رساند. (باور کردنشم سخته)
بعضی‌ها معتقدند اگر فوتبال یك انسان بود، بدون شك در ۱۲ آپریل ۲۰۰۰ در فینال جام حذفی ایتالیا بین دو تیم اینتر میلان و لاتزیو، پرحرارت‌ترین اشك‌های خود را جاری می‌كرد و لباس سیاه به تن می‌پوشید.
رونالدو در سن ۱۷ سالگی به آیندهون هلند پیوست، در همان فصل از ناحیه زانو آسیب دید و زیر تیغ جراحان قرار گرفت و تقریبا یك فصل كامل را خانه نشین شد، اما با قدرت تمام به میادین بازگشت و همه چشم‌ها را معطوف هنرنمایی خیر كننده خود كرد و توانست در حالی كه كمتر از ۲۲ سال سن داشت، دو بار عنوان بهترین بازیكن فوتبال جهان را به خود اختصاص دهد.
در ۲۱ نوامبر ۱۹۹۹ رونالدو در مسابقه اینتر و لچه از ناحیه زانو احساس درد كرد و از زمین مسابقه خارج شد، پزشكان اینتر تشخیص دادند كه باید زانوی رونالدو جراحی شود و چند ماهی را دور از میادین باشد.
وقتی رونالدو برای درمان با هواپیما خصوصی به فرانسه رفت، تمام عاشقان و دوستداران فوتبال و به ویژه هواداران اینتر برای بازگشت او به میادین بی‌تابی می‌كردند. پزشك معالج رونالدو به او گفت كه می‌تواند در اوریل ۲۰۰۰ به میادین باز گردد. مصیبت از اینجا شروع شد و اشتباه فاحش این پزشك سرنوشت رونالدو را تغییر داد. پیدا بود كه پیشنهاد پزشك به رونالدو برای بازگشت به میادین وهمی بیش نبود. كادر پزشكی اینتر به رونالدو توصیه كرد كه باید حضور در میادین را به تاخیر اندازد، چرا كه زانویش به سلامت كامل نرسیده است، اما علاقه سیری ناپذیر این مهاجم گل زن نتوانست عطش روز افزون او را فرو نشاند.
پسر سامبای برزیلی به میادین بازگشت. شعارهای «رونالدو، رونالدو» هواداران اینتر تنها بعد از ۷ دقیقه به دنبال زمین افتادن رونالدو به گریه و زاری تبدیل شد و بهت و سكوت بر ورزشگاه سایه گستراند.
اشتباه پزشك فرانسوی دیدگان ما را ۱۸ ماه از دیدن رونالدوی دوست داشتنی محروم كرد.(یادمه عادل هر بازی ای رو که گزارش میکرد میگفت دلم برای رونالدو تنگ شده) اسطوره بار دیگر به میادین بازگشت و توانست با نصف آمادگی خود بر خلاف پیش‌بینی پله و دیگر كارشناسان فوتبال عنوان بهترین گلزن جام جهانی و بهترین بازیكن جهان را برای دومین بار به دست آورد. اما هرگز نتوانست به خاطر چنین خطای فاحشی به روزهای اوج خود برگردد
لعنت بر هر کی که این اشتباه رو کرد...
اگر رونالدو مصدوم نمیشد حداقل ده بار بهترین بازیکن جهان میشد... اونایی که بازیاشو یادشون میفهمن چی میگم... (مسی و کریس رونالدو با روزای خوبش قابل مقایسه نیستن)
دلم برای کسایی میسوزه که مریخی رو ندیدن و فک میکنن که مسی بهترینه!
در هر حال دنیای فوتبال هیچوقت سرعت و قدرت و تکنیک و شم گلزنی و دقت و ذکاوت و مخصوصا خنده های مریخی رو فراموش نخواهد کرد و تا ابد در حسرت تکرارش خواهد ماند...
چرا که او یک افسانه بود
آخرین ویرایش:
