[h=2]چرا سقف نيروگاه های اتمی گنبدی شکل است؟
سوخت يک نيروگاه هسته ای ، اورانيوم است. اورانيوم عنصری است که در اکثر مناطق جهان از زيرزمين استخراج می شود. اورانيوم بعداز مرحله کانه آرايی بصورت قرصهای بسيار کوچکی در داخل ميله های بلند قرار گرفته و داخل رآکتور نيروگاه نصب می شوند. کلمه «Fission» به معنی شکافت است. در داخل رآکتور يک نيروگاه اتمی ، اتمهای اورانيوم تحت يک واکنش زنجيره ای کنترل شده ، شکافته می شوند. در يک واکنش زنجيره ای ، ذرات حاصل از شکافت اتم به ساير اتمهای اورانيوم برخورد کرده و باعث شکافت آنها می گردند. هريک از ذرات آزاد شده مجدداً باعث شکافت ساير اتمها در يک واکنش زنجيره ای می شود. درنيروگاههای هسته ای ، معمولاً از يک سری ميله های کنترل جهت تنظيم سرعت واکنش زنجيره ای استفاده می گردد. عدم کنترل اين واکنشها می تواند منجر به توليد بمب اتم شود. اما در بمب اتم ، تقريباً ذرات خالص اورانيوم 235 يا پلوتونيوم (باشکل و جرم معينی) بايد با نيروی زيادی در کنارهم قرار گيرند. چنين شرايطی در يک رآکتور هسته ای وجود ندارد.
واکنشهای زنجيره ای همچنين باعث توليد يک سری مواد راديواکتيو می شوند. اين مواد در صورت رهايی می توانند به مردم آسيب برسانند. بنابراين آنها را به شکل جامد نگهداری می کنند. اين مواد در گنبدهای بتنی بسيار قوی نگهداری می شوند تا در صورت بروز حوادث مختلف ، خطری بوجود نيايد .
واکنشهای زنجيره ای باعث توليد انرژی گرمايی می شوند. اين انرژی گرمايی برای جوشاندن آب در قلب رآکتور مورد استفاده قرار می گيرد. بنابراين ، به جای سوزاندن سوخت ، در نيروگاههای هسته ای ، اتمها از طريق واکنش زنجيره ای شکافته شده و انرژی گرمايی توليد می کنند. اين آب از اطراف رآکتور به قسمت ديگری از نيروگاه فرستاده می شود . در اين قسمت که مبدل گرمايی ناميده می شود، لوله های پر از آب حرارت داده شده و بخار توليد می کنند. سپس بخار حاصله باعث گردش توربين و درنتيجه توليد برق میشود.
سقف های گنبدی بسيار محکم تر از سقف های معموليست.
واکنشهای زنجيره ای همچنين باعث توليد يک سری مواد راديواکتيو می شوند. اين مواد در صورت رهايی می توانند به مردم آسيب برسانند. بنابراين آنها را به شکل جامد نگهداری می کنند. اين مواد در گنبدهای بتنی بسيار قوی نگهداری می شوند تا در صورت بروز حوادث مختلف ، خطری بوجود نيايد .
واکنشهای زنجيره ای باعث توليد انرژی گرمايی می شوند. اين انرژی گرمايی برای جوشاندن آب در قلب رآکتور مورد استفاده قرار می گيرد. بنابراين ، به جای سوزاندن سوخت ، در نيروگاههای هسته ای ، اتمها از طريق واکنش زنجيره ای شکافته شده و انرژی گرمايی توليد می کنند. اين آب از اطراف رآکتور به قسمت ديگری از نيروگاه فرستاده می شود . در اين قسمت که مبدل گرمايی ناميده می شود، لوله های پر از آب حرارت داده شده و بخار توليد می کنند. سپس بخار حاصله باعث گردش توربين و درنتيجه توليد برق میشود.
سقف های گنبدی بسيار محکم تر از سقف های معموليست.
