چرخه ي هستي – هستي(2)
آزمايش
دانش آموزان ياد مي گيرند كه ستاره ها نور خود را توليد مي كنند.
اهداف: كشف اينكه خورشيد يك ستاره است
مقايسه و تمايز پيكره هايي كه نور را منعكس مي كنند
لغات:مقايسه و تمايز پيكره هايي كه نور را منعكس مي كنند
سنگ آسماني نور انعكاس دادن ستاره
مواد:
گوي سنگ آسماني گوي انرژي چراغ نوراني
پيش زمينه: هستي فضاي پهناوري با ابعاد ناشناخته است. كهكشان راه شيري آدرس ما در هستي است. خورشيد ما تنها جز كوچكي در ميان ميليارد ستاره ي در كهكشان راه شيري ماست. سيستم خورشيدي گروه 9 گانه اي از سياراتي است. كه به دور خورشيد مي چرخند. ما اجسامي را در آسمان شب مي بينيم زيرا آن ها يا نور توليد مي كنند و يا نور را منعكس مي كنند. هنگاميكه اين اجسام در طول روز مي درخشند يا نور را منعكس مي كنند، ما به علت اينكه نسبت به آن ها كمتر از نور خورشيد است، نمي توانيم آن ها را ببينيم. اغلب نورهايي كه ما در شب مي بينيم از كهكشان خومان، كهكشان راه شيري مي آيند: هر چند بعضي نقاط نوراني از كهكشان ها يا سحابي هاي ديگر كه ابرهاي گازي درخشاني در درون كهشكشان ما هستند، مي آيند. اغلب ستاره ها و كهكشان هايي كه در شب مي بينيم، بسيار دور هستند. براي انسان مشكل است كه اين فواصل را درك كند. ما حتي نمي توانيم فاصله را به كيلومتر اندازه بگيريم و به جاي از از سال هاي نوري استفاده مي كنيم. نور در هر ثانيه 300000 كيلومتر را مي پيمايد كه سريعتر از هر چيز شناخته شده است. يك سال نوري فاصله اي است كه نور مي تواند در يك سال طي كند كه عدد غير قابل تصوري مي شود. تعداد ثانيه هاي يك سال در 300000 ضرب كنيد. جواب آن فاصل000 000 00 1 96 94 كيلومتر در سال يا حدود 5/9 كوادريليون كيلومتر در سال است.
1- به دانش آموزان يك گوي آسماني يا تصويري از آسمان شب نشان دهيد. در گوي آسماني زمين در مركز است. به دانش آموزان بگوييد كه اگر روي زمين ايستاده اند و به بالا نگاه كنند، ستاره هايي را در گوي شفاف ديگر خواهند ديد. اگر شما در ايران ايستاده ايد، ستاره هايي كه مي بينيد با آنچه در چين ديده مي شود فرق مي كند. بسته به اينكه به كجا نگاه مي كنيد. جهات مختلفي براي هستي وجود دارد. 2- به دانش آموزان بگوييد كه ما نمي توانيم تمام نقاط نوراني آسمان شب را كه در بسياري از كتاب ها نشان داده شده است، ببينيم، زيرا نور شهرها و غبار اجازه ي اين كار را نمي دهد. از آن ها بخواهيد چيزهايي را كه ممكن است در آسمان شب ببينند، نام ببرند(ماه، ستاره ها، ماهواره ها، سيارات و كهكشان ها). توضيح دهيد كه تنها ستاره ها و كهكشان ها مي درخشند يا نور ساتح مي كنند و تمام اجسام آسماني ديگر نور را منعكس مي كنند. 3- ممكن است از دانش آموزان بپرسيد كه نور با چه سرعتي حركت مي كند. ممكن است آن ها تاكنون درباره ي اين سوال فكر نكرده باشند- چراغ را روشن و خاموش كنيد و بپرسيد كه چقدر طول مي كشد تا نور از لامپ به زمين برسد. دانش آموزان قادر نخواهند بود كه زمان آنرا اندازه بگيرند. سرعت نور و سال نوري را توضيح دهيد. ممكن است بخواهيد سرعت نور را با سرعت يك اتومبيل در يك بزرگراه با سرعت 80 كيلومتر در ساعت يا 33/1 كيلومتر در دقيقه يا 2% كيلومتر در ثانيه مقايسه كنيد، سرعت نور زياد است. 4- از دانش آموزان بپرسيد كدام اجسام نور خود را بوجود مي آورند. ستاره ها نور توليد مي كنند، زيرا آن ها از خود انرژي ساتح مي كنند. از آن ها بپرسيد كه كدام ستاره به ما نزديك تر است. اگر ندانستند، توضيح دهيد كه آن ستاره خورشيد ما است. به آن ها بگوييد كه ستاره ها شبيه خورشيد ما هستند اما بسيار دور هستند. تصاوير انواع متفاوت ستاره را نشان دهيد و بگوييد كه ستاره ي ما تنها يك ستاره ي متوسط اندازه است. 5- توضيح دهيد كه الگوهاي ستاره ها صورت فلكي نام دارند و درباره ي برخي از اين گروه ها داستان هايي وجود دارد. منجمين تا كنون 88 صورت فلكي را كه به تقسيم هستي به نواحي مختلف كمك مي كنند، شناسايي كرده اند. دانشمندان از اين صور فلكي براي تعيين موقعيت اجزا در اين بخش استفاده مي كنند. بنابراين واژه ي صورت هاي فلكي مي تواند به معني تقسيم بندي تاريخي ستاره ها با داستان ها و افسانه هاي مرتبط با واژه يا به عنوان راهي براي تعيين موقعيت يك ناحيه در كره ي آسماني باشد. 6- دانش آموزان را وادار به خواندن كتابي درباره ي هستي كنيد.