خیابان چهارباغ اصفهان یکی از خیابان‌های اصلی شهر اصفهان است. این خیابان از میدان شهدا در شمال شروع و پس از عبور از زاینده رود به میدان آزادی (دروازه شیراز) در دامنه کوه صفه در جنوب اصفهان ختم می‌شود.
این خیابان به سه قسمت اصلی تقسیم می‌گردد:
چهارباغ پایین: حد فاصل میدان شهدا تا دروازه دولت
چهارباغ عباسی: حد فاصل دروازه دولت تا سی و سه پل
چهارباغ بالا: حد فاصل سی و سه پل تا میدان آزادی (دروازه شیراز)
این خیابان شامل دو باند سواره رو، دو باند ویژه دوچرخه و سه باند پیاده‌رو می‌باشد که چهار ردیف درختان چنار و نارون آنها را از هم جدا می‌کند.
منظره چهارباغ در اواخر دوره صفویه (سفرنامه کرنلیوس لوبرون)
دو بخش چهارباغ عباسی و چهارباغ بالا در عصر شاه عباس یکم طراحی شده و تاریخ تقریبی ساخت آن به سال ۱۰۰۰ هجری قمری (۱۵۹۱ میلادی) برمی‌گردد. چهارباغ پایین در دوره رضا شاه پهلوی و با همان طرح به چهارباغ دوره صفوی افزوده گردید . در گذشته یک جوی آب از میان این خیابان تا زاینده رود جاری بوده که درمحل تقاطع‌ها به حوض‌هایی می‌ریخته‌است.در خیابان مسیری خاص برای افراد سواره تعیین شده بوده و در اطراف آن باغ هایی بوده که میان امرا برای ساخت عمارت تقسیم شده بوده اما عموم مردم نیز می‌توانستند از آنها استفاده کنند. پل الله وردی خان یا سی و سه پل ، خیابان چهارباغ را به دو قسمت (خیابان چهارباغ بالا و پایین) تقسیم می‌کرده و راه ارتباط چهار باغ بالا و پایین بوده‌است. در اطراف این خیابان چهار باغ سلطنتی بزرگ قرار داشته‌است.
این چهار باغ بزرگ به جز باغ هشت بهشت امروزه از بین رفته و تبدیل به کاربری تجاری یا مسکونی شده‌اند.
این خیابان به سه قسمت اصلی تقسیم می‌گردد:
چهارباغ پایین: حد فاصل میدان شهدا تا دروازه دولت
چهارباغ عباسی: حد فاصل دروازه دولت تا سی و سه پل
چهارباغ بالا: حد فاصل سی و سه پل تا میدان آزادی (دروازه شیراز)
این خیابان شامل دو باند سواره رو، دو باند ویژه دوچرخه و سه باند پیاده‌رو می‌باشد که چهار ردیف درختان چنار و نارون آنها را از هم جدا می‌کند.
تاریخچهمنظره چهارباغ در اواخر دوره صفویه (سفرنامه کرنلیوس لوبرون)
دو بخش چهارباغ عباسی و چهارباغ بالا در عصر شاه عباس یکم طراحی شده و تاریخ تقریبی ساخت آن به سال ۱۰۰۰ هجری قمری (۱۵۹۱ میلادی) برمی‌گردد. چهارباغ پایین در دوره رضا شاه پهلوی و با همان طرح به چهارباغ دوره صفوی افزوده گردید . در گذشته یک جوی آب از میان این خیابان تا زاینده رود جاری بوده که درمحل تقاطع‌ها به حوض‌هایی می‌ریخته‌است.در خیابان مسیری خاص برای افراد سواره تعیین شده بوده و در اطراف آن باغ هایی بوده که میان امرا برای ساخت عمارت تقسیم شده بوده اما عموم مردم نیز می‌توانستند از آنها استفاده کنند. پل الله وردی خان یا سی و سه پل ، خیابان چهارباغ را به دو قسمت (خیابان چهارباغ بالا و پایین) تقسیم می‌کرده و راه ارتباط چهار باغ بالا و پایین بوده‌است. در اطراف این خیابان چهار باغ سلطنتی بزرگ قرار داشته‌است.