| چهارمین زیستگاه بزرگ آهو در کشور محلی زیبا و دل انگیز با طبیعتی چشم نواز میزبان گردشگران و مسافران نوروزی بوده است. |
| به گزارش خبرنگار مهر در زنجان، دشت سهرین در سرخ آباد زنجان یک زیستگاه با ارزش آهو محسوب می شود. دامنه ارتفاعی آن500 تا 2900 متر، بارندگی و دمای متوسط سالیانه 500 میلیمتر و 11 درجه سانتیگراد، منطقه را دارای اقلیمهای نیمه خشک و مدیترانه ای معتدل کرده است. رودخانه های پرآب اوزن، زنجان رود و سارمساقلو در منطقه جاری هستند.در گذشته آهوان فلات مرکزی ایران در تابستان ها به این دشت مهاجرت می کردند که در سال 1358 جمعیتش بالغ بر سه هزار رأس رسید. این حیوانات به طور پراکنده از خردادماه تا آذرماه هر سال در این منطقه دیده می شوند اما به علت توسعه راه ها، خطوط انتقال برق و گاز و توسعه شهرها و مراکز مسکونی، روند گذر آهوان را مختل و اثرات سوء خود را نمایان ساخت و لزوم حفاظت این منطقه اجتناب ناپذیر شد. در نهایت در بهمن 57 با مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست در قالب بخشی از منطقه حفاظت شده سرخ آباد تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفت. «دشت سهرین» با وسعتی بیش از سی هزار هکتار در قسمت شمال شهر زنجان ، تنها زیستگاه آهوان بازمانده شمال غرب کشور به شمار می آید. 
|
-
توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.
چهارمین زیستگاه آهو کشور میزبان مسافران نوروزی
- شروع کننده موضوع Nicol
- تاریخ شروع
وحوش و پستانداران دیگری نظیر گرگ، شغال، روباه معمولی، رودک، تشی، گراز، خرگوش و پرندگانی چون باقرقره شکم سیاه، کبوتر چاهی، کبک معمولی، سارگپه پابلند، عقاب طلایی، بحری، دلیجه، انواع چکاوک، زنبورخوار، جغدکوچک، سارصورتی و طرلان در این زیستگاه زندگی می کنند.
در این دشت 28 روستا با دو هزار و 727 خانوار و 12 هزار و 852 نفر ساکن بوده و ارتباط تنگاتنگی با زیستگاه آهو دارند .
«دشت سهرین» زنجان با وسعتی بیش از سی هزار هکتار در ادامه دشت زنجان و در قسمت شمال شهر زنجان و تنها مأمن آهوان شمال غرب کشور است.
دشت آهو خیز سهرین قسمتی از منطقه حفاظت شده سرخ آباد است که یکی از مناطق با ارزش و به عنوان آخرین زیستگاه آهوان شمالغرب و غرب ایران محسوب می شود.
در این دشت 28 روستا با دو هزار و 727 خانوار و 12 هزار و 852 نفر ساکن بوده و ارتباط تنگاتنگی با زیستگاه آهو دارند .
«دشت سهرین» زنجان با وسعتی بیش از سی هزار هکتار در ادامه دشت زنجان و در قسمت شمال شهر زنجان و تنها مأمن آهوان شمال غرب کشور است.
دشت آهو خیز سهرین قسمتی از منطقه حفاظت شده سرخ آباد است که یکی از مناطق با ارزش و به عنوان آخرین زیستگاه آهوان شمالغرب و غرب ایران محسوب می شود.
عرض متوسط این دشت 10 تا 12 کیلومتر و متوسط ارتفاع آن هزارو 650 متر و شیب متوسط دشت سهرین دو تا سه درصد به سمت جنوب غربی است، این دشت جزء یکی از دشتهای مهم استان زنجان است که می تواند در بخش اکوتوریسم پذیرای جذب و جلب گردشگران داخلی و خارجی باشد.
این اکو سیستم دشتی در گذشته از نظر اکولوژیکی به عنوان یک زیستگاه تابستانی و یک کریدور حیاتی در جهت گدار مهاجرتی برای آهوان محسوب می شد و آهوان فلات مرکزی ایران در تابستانها به این دشت مهاجرت می کردند که در سال 1358 جمعیتش بالغ بر سه هزار رأس رسید.
این حیوانات به طور پراکنده از خردادماه تا آذرماه هر سال در این منطقه دیده می شوند اما به علت توسعه راهها، خطوط انتقال برق و گاز و توسعه شهرها و مراکز مسکونی، روند گذر آهوان را مختل و اثرات سوء خود را نمایان ساخت و لزوم حفاظت این منطقه اجتناب ناپذیر شد و در نهایت در بهمن 57 با مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست در قالب بخشی از منطقه حفاظت شده سرخ آباد تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفت.
در ارتفاعات این دشت نیز قارجهای خوراکی (دنبلان ) ،ریواس ،کنگر ، کاکوتی ، آویشن و برخی دیگر از گیاهان که مصارف خوراکی و دارویی می روید که همه ساله تعدادی از ساکنین اطراف را برای جمع آوری این گیاهان به خود جذب می‌کند.
دشت سهرین تنها مأمن و زیستگاه آخرین بازمانده آهوی ایرانی در شمال غرب کشور محسوب می شود و طبق آخرین سرشماری‌ها 1450 راس آهو در این دشت زندگی می کنند.
اقلیم منطقه از نوع خشک و سرد بوده و دمای متوسط این منطقه 10 سانتی گراد ، حداکثر دمای مطلق هوا 38 درجه و حداقل دمای آن 29 درجه سانتی گراد ومتوسط رطوبت نسبی این منطقه سالانه 71 درصد است.
در این دشت 28 روستا با 2727 خانوار و 12 هزار و 852 نفر در این دشت ساکن بوده و ارتباط تنگاتنگی با زیستگاه آهو داردند که از مهمترین آنها می توان به روستای سهرین ، ارمغان خانه ، سارساقلو ، ینگجه ، وننق ، ولیاران و قره تپه اشاره کرد.
این روستائیان به کارهای کشاورزی ( کشت گندم ، جو ، نخود ، هندوانه و افتابگردان ) و دامداری ( پرورش گاو ، گوسفند ، بز و طیور ) و باغداری (سیب و زرد آلو ) به فعالیت مشغول هستند.
این اکو سیستم دشتی در گذشته از نظر اکولوژیکی به عنوان یک زیستگاه تابستانی و یک کریدور حیاتی در جهت گدار مهاجرتی برای آهوان محسوب می شد و آهوان فلات مرکزی ایران در تابستانها به این دشت مهاجرت می کردند که در سال 1358 جمعیتش بالغ بر سه هزار رأس رسید.
این حیوانات به طور پراکنده از خردادماه تا آذرماه هر سال در این منطقه دیده می شوند اما به علت توسعه راهها، خطوط انتقال برق و گاز و توسعه شهرها و مراکز مسکونی، روند گذر آهوان را مختل و اثرات سوء خود را نمایان ساخت و لزوم حفاظت این منطقه اجتناب ناپذیر شد و در نهایت در بهمن 57 با مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست در قالب بخشی از منطقه حفاظت شده سرخ آباد تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفت.
در ارتفاعات این دشت نیز قارجهای خوراکی (دنبلان ) ،ریواس ،کنگر ، کاکوتی ، آویشن و برخی دیگر از گیاهان که مصارف خوراکی و دارویی می روید که همه ساله تعدادی از ساکنین اطراف را برای جمع آوری این گیاهان به خود جذب می‌کند.
دشت سهرین تنها مأمن و زیستگاه آخرین بازمانده آهوی ایرانی در شمال غرب کشور محسوب می شود و طبق آخرین سرشماری‌ها 1450 راس آهو در این دشت زندگی می کنند.
اقلیم منطقه از نوع خشک و سرد بوده و دمای متوسط این منطقه 10 سانتی گراد ، حداکثر دمای مطلق هوا 38 درجه و حداقل دمای آن 29 درجه سانتی گراد ومتوسط رطوبت نسبی این منطقه سالانه 71 درصد است.
در این دشت 28 روستا با 2727 خانوار و 12 هزار و 852 نفر در این دشت ساکن بوده و ارتباط تنگاتنگی با زیستگاه آهو داردند که از مهمترین آنها می توان به روستای سهرین ، ارمغان خانه ، سارساقلو ، ینگجه ، وننق ، ولیاران و قره تپه اشاره کرد.
این روستائیان به کارهای کشاورزی ( کشت گندم ، جو ، نخود ، هندوانه و افتابگردان ) و دامداری ( پرورش گاو ، گوسفند ، بز و طیور ) و باغداری (سیب و زرد آلو ) به فعالیت مشغول هستند.