فریدون جنیدی از واژه‌های مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی انتقاد كرد.
این شاهنامه‌پژوه و استاد زبان‌های باستانی در گفت‌وگویی با ایسنا خاطرنشان كرد: در كشوری كه دارای كهن‌ترین فرهنگ‌های جهان است و یكی از كهن‌ترین زبان‌های جهان را با ریشه‌های بسیار عمیق در اختیار دارد،
این مایه‌ی سرافكندگی است كه چنین واژه‌هایی پدید می‌آید.
او به انتخاب برخی واژه‌ها از سوی فرهنگستان اشاره كرد و گفت: 70 سال است كه مردم به جای واژه «آلرژی»، «حساسیت» را استفاده می‌كنند. فرهنگستان هم همین واژه را مصوب می‌كند؛ اما اگر قرار است واژه‌هایی را
كه مردم می‌گویند، مصوب كنیم، دیگر وظیفه فرهنگستان چیست؟ در حالی‌كه ما به جای واژه‌ی «حساسیت» یا «آلرژی»، در فارسی، «انگیزش» را داریم و می‌توان از این واژه كه فارسی است، استفاده كرد.
جنیدی در ادامه خاطرنشان كرد: اگر قرار بود انتخاب‌های مردم را تصویب كنند كه مردم بدون تصویب آن‌ها هم همان واژه‌ها را استفاده می‌كردند و به تأیید آن‌ها لزومی نبود و چرا روزها و ماه‌ها وقت و هزینه‌ی كشور
را گرفته‌اند؟
این پژوهشگر افزود: ما در گذشته، خوراكی داشته‌ایم كه به آن «بزم‌آورد» می‌گفتند. برای پخت این خوراك، گوشت را با ادویه می‌پختند و درون نان تنك (لواش) می‌گذاشتند كه شبیه ساندویج امروزی است و آن را برای
این‌كه گاز نزنند، تكه تكه می‌كردند؛ زیرا گاز زدن اهریمنی بوده و مفهوم اجتماعی منفی داشته است. حالا فرهنگستان برای كشوری كه هزار سال پیش، «بزم‌آورد» داشته است، در برابر «ساندویچ»، «دارازلقمه» را
تصویب می‌كند، كه هیچ فردی در سراسر ایران این واژه را استفاده نمی‌كند. این نشانه بی‌مطالعه بودن و ناآشنایی است.
او همچنین به واژه‌ی «نورتاب» به جای «آباژور» كه توسط فرهنگستان تصویب شده است، اشاره كرد و گفت: همه چراغ‌ها نور می‌تابانند؛ چرا برای «آباژور»، «نورتاب» را تصویب كرده‌اند؟ «آباژور» نام ویژه‌ای است
و باید نام ویژه‌ای هم داشته باشد.
جنیدی در ادامه به واژه‌ی «خوشاب» به معنای «كمپوت» اشاره كرد و گفت: این واژه ریشه‌های درستی دارد؛ زیرا در خراسان میوه را با زعفران می‌پختند و این‌گونه آن را حفظ می‌كردند؛ اما برخی می‌گویند
«خوشاب» به «كمپوت» ربطی ندارد، كه این به علت ناآگاهی آن‌هاست.
او همچنین با اشاره به واژه‌ی«ایوار» برای «غروب»، گفت: این واژه در زبان كردی هم وجود دارد و در شعرهای آن‌ها هم آمده است، حتا واژه «evening» هم از آن گرفته شده است؛ اما آن‌ها می‌گویند این لغت ریشه
ندارد؛ در حالی‌كه مردم آن را پذیرفته‌اند.
جنیدی درباره‌ی استفاده‌ی مردم از واژه‌های مصوب فرهنگستان، اظهار كرد: وقتی كسی كه صلاحیت ندارد، در مورد واژه‌ها حرف می‌زند و واژه‌هایی را كه ریشه ندارد، تصویب می‌كند، مردم هم از آن استقبال
نمی‌كنند. هیچ‌كس را نمی‌توان پیدا كرد كه به «ساندویچ» بگوید «درازلقمه».
او همچنین درباره‌ی فارسی‌نویسی افزود: ما تلاش كرده‌ایم كه در بنیاد نیشابور این كار صورت بگیرد و می‌دانم كه كار بنیاد نیشابور بیش‌تر مورد توجه مردم قرار می‌گیرد.