یک اصطلاح فنی هم برای آسیب های ناشی از سقوط گربه ها درست کرده اند: `نشانگان بلندپروازی گربه ها.`
با وجودی که گربه ها بیشتر سقوط می کنند و می افتند ولی این فرو افتادن ها برای آنها به مراتب کمتر از آدمیان مرگبار است. با آنکه گربه ها برخلاف آدمها، پس از سقوط از ساختمان های آپارتمانی شش طبقه عموما جان به در می برند ولی قضیه به همین جا پایان نمی پذیرد. آنچه شگفت آورتر می نماید این است که معمولا گربه هایی هم که از بالای اسمان خراشها بر روی اسفالت پرتاب می شوند، در نتیجه این رویداد کشته نمی شوند.
نکته متناقص آن است که هر چه ارتفاع ساختمان از حد خاصی بیشتر باشد، خطر کشته شدن گربه سقوکرده کمتر می شود! این توانای جان به در بردن از فرو افتادن های به ظاهر ترسناک، حقیقت عمده ای است که تر پس ضرب المثل عامیانه `گربه ها هفت جان دارند` نهفته است. متداولترین جراحت هایی که گربه های سقوط کرده، بدان دچار شده بودند، با آنچه در آدمیان دیده می شود، بشدت فرق داشتند. چیزیهایی که موجب از پای درآمدن انسانهای سقوط کرده می شود، خرد شدن جمجمه و خونریزی از جراحت های داخلی است. همچنین شکستگی کمر و قفسه سینه باعث ناقص شدن آنها می گردد. در مقابل یکی از شایع ترین زخم های گربه ها خونریزی از بینی بود.
دست و پای گربه ها هم اغلب مثل انسانها می شکند ولی چگونگی شکستگی این اندام در انها متفاوت است. در انسانهای بالغ، بیشتر اوقات پاها دچار شکستگی می شود و در نوزادان شکستگی دستها شایع تر است. ولی دست و پای گربه ها تقریبا با فراوانی یکسانی می شکنند.
فیزیک به ما می آموزد که پی آمد سقوط وابسته به سرعت برخورد کشسانی سطح ضربه دیده (سفتی و نرمی آن)، و پنج ویژگی مربوط به خود جانور سقوط کرده است. این پنج ویژگی عبارتند از: وزن جانور، سطح بدن جانور، کشسانی بدن، شکل ساختمانی استخوان و پراکنش ضربه از راه مفصل ها و ماهیچه های بدن.
با وجودی که گربه ها بیشتر سقوط می کنند و می افتند ولی این فرو افتادن ها برای آنها به مراتب کمتر از آدمیان مرگبار است. با آنکه گربه ها برخلاف آدمها، پس از سقوط از ساختمان های آپارتمانی شش طبقه عموما جان به در می برند ولی قضیه به همین جا پایان نمی پذیرد. آنچه شگفت آورتر می نماید این است که معمولا گربه هایی هم که از بالای اسمان خراشها بر روی اسفالت پرتاب می شوند، در نتیجه این رویداد کشته نمی شوند.
نکته متناقص آن است که هر چه ارتفاع ساختمان از حد خاصی بیشتر باشد، خطر کشته شدن گربه سقوکرده کمتر می شود! این توانای جان به در بردن از فرو افتادن های به ظاهر ترسناک، حقیقت عمده ای است که تر پس ضرب المثل عامیانه `گربه ها هفت جان دارند` نهفته است. متداولترین جراحت هایی که گربه های سقوط کرده، بدان دچار شده بودند، با آنچه در آدمیان دیده می شود، بشدت فرق داشتند. چیزیهایی که موجب از پای درآمدن انسانهای سقوط کرده می شود، خرد شدن جمجمه و خونریزی از جراحت های داخلی است. همچنین شکستگی کمر و قفسه سینه باعث ناقص شدن آنها می گردد. در مقابل یکی از شایع ترین زخم های گربه ها خونریزی از بینی بود.
دست و پای گربه ها هم اغلب مثل انسانها می شکند ولی چگونگی شکستگی این اندام در انها متفاوت است. در انسانهای بالغ، بیشتر اوقات پاها دچار شکستگی می شود و در نوزادان شکستگی دستها شایع تر است. ولی دست و پای گربه ها تقریبا با فراوانی یکسانی می شکنند.
فیزیک به ما می آموزد که پی آمد سقوط وابسته به سرعت برخورد کشسانی سطح ضربه دیده (سفتی و نرمی آن)، و پنج ویژگی مربوط به خود جانور سقوط کرده است. این پنج ویژگی عبارتند از: وزن جانور، سطح بدن جانور، کشسانی بدن، شکل ساختمانی استخوان و پراکنش ضربه از راه مفصل ها و ماهیچه های بدن.