ژاپن (به ژاپنی: 日本،نیپون یا نیهون) (به انگلیسی: Japan) کشوری است آسیایی در شرقی‌ترین بخش خاور دور. زبان مردم این کشور، زبان ژاپنی است. رشته جزیره‌های ژاپن شامل ۶,۸۵۲ جزیره است. چهار جزیرهٔ اصلی ژاپن عبارتند از هونشو، هوکایدو، کیوشو و شیکوکو. پایتخت این کشور شهر توکیو می‌باشد.
نام‌شناسی
ژاپنی‌ها به کشور خود، نیهون (にほん (Nihon می‌گویند. نیهون از دو واژهٔ NICHI (که به صورت هی Hi نیز تلفظ می‌شود) و HON تشکیل شده‌است. NICHI یا Hi به معنای خورشید و روز است و HON یعنی ریشه و آغاز. از آنجا که ژاپن در شرقی‌ترین نقطه قاره کهن و کشور چین قرار داشته تصور می‌شده که اولین سرزمینی است که خورشید در آن طلوع می‌کند. بر این اساس با نام سرزمین آفتاب یا سرزمین آفتاب تابان مشهور شده است. در زبان ژاپنی این نام نیپّون (Nippon, にっぽん) نیز تلفظ می‌شود.
تاریخ
دوران کهن
در دوران کهن، جیمو تنو نخستین امپراتور ژاپن در سال ۶۶۰ قبل از میلاد بر تخت نشست. از آن زمان بر طبق قوانین مذهب شینتو، امپراتور دارای قدرت و نماد الهی بود و تصور می‌شد که پسر خدا است.
دوران میانی (قرون وسطی)
در این دوره سامورایی‌ها بر ژاپن مسلط شدند. ابتدا به سربازان گارد امپراتوری ، سامورایی می‌گفتند. از این زمان ژاپن با یک حکومت فئودالی و سامورایی به کشوری ضعیف و عقب مانده تبدیل شد.
دوران نوین
دوران نوین ژاپن با به تخت نشستن امپراتور موتسوهیتو در سال ۱۸۶۸ میلادی آغاز شد. در دوره امپراتوری او (که تا سال ۱۹۱۲ ادامه داشت و دوره میجی خوانده می‌شود)، اصلاحات بسیاری در ساختار اداری، حکومتی و نظامی صورت گرفت و ژاپن به یک قدرت جهانی تبدیل شد که توانست چین را در جنگ نخست چین و ژاپن، و روسیه را در جنگ روس و ژاپن شکست دهد. در این دوره، ژاپن توانست بر تایوان، کره و شبه‌جزیره ساخالین سلطه یابد.
در جنگ جهانی اول، ژاپن از متفقین بود.
سیاست
حکومت ژاپن، سلطنتی مشروطه است که در آن قدرت امپراطور بسیار محدود است. امپراتور که بیشتر نقش تشریفاتی دارد، در قانون اساسی بدین‌گونه تعریف شده‌است: «نماد کشور و وحدت مردم». عملاً قدرت به دست نخست‌وزیر و دیگر اعضای منتخب شورا قرار دارد.
نام‌شناسی
ژاپنی‌ها به کشور خود، نیهون (にほん (Nihon می‌گویند. نیهون از دو واژهٔ NICHI (که به صورت هی Hi نیز تلفظ می‌شود) و HON تشکیل شده‌است. NICHI یا Hi به معنای خورشید و روز است و HON یعنی ریشه و آغاز. از آنجا که ژاپن در شرقی‌ترین نقطه قاره کهن و کشور چین قرار داشته تصور می‌شده که اولین سرزمینی است که خورشید در آن طلوع می‌کند. بر این اساس با نام سرزمین آفتاب یا سرزمین آفتاب تابان مشهور شده است. در زبان ژاپنی این نام نیپّون (Nippon, にっぽん) نیز تلفظ می‌شود.
تاریخ
دوران کهن
در دوران کهن، جیمو تنو نخستین امپراتور ژاپن در سال ۶۶۰ قبل از میلاد بر تخت نشست. از آن زمان بر طبق قوانین مذهب شینتو، امپراتور دارای قدرت و نماد الهی بود و تصور می‌شد که پسر خدا است.
دوران میانی (قرون وسطی)
در این دوره سامورایی‌ها بر ژاپن مسلط شدند. ابتدا به سربازان گارد امپراتوری ، سامورایی می‌گفتند. از این زمان ژاپن با یک حکومت فئودالی و سامورایی به کشوری ضعیف و عقب مانده تبدیل شد.
دوران نوین
دوران نوین ژاپن با به تخت نشستن امپراتور موتسوهیتو در سال ۱۸۶۸ میلادی آغاز شد. در دوره امپراتوری او (که تا سال ۱۹۱۲ ادامه داشت و دوره میجی خوانده می‌شود)، اصلاحات بسیاری در ساختار اداری، حکومتی و نظامی صورت گرفت و ژاپن به یک قدرت جهانی تبدیل شد که توانست چین را در جنگ نخست چین و ژاپن، و روسیه را در جنگ روس و ژاپن شکست دهد. در این دوره، ژاپن توانست بر تایوان، کره و شبه‌جزیره ساخالین سلطه یابد.
در جنگ جهانی اول، ژاپن از متفقین بود.
سیاست
حکومت ژاپن، سلطنتی مشروطه است که در آن قدرت امپراطور بسیار محدود است. امپراتور که بیشتر نقش تشریفاتی دارد، در قانون اساسی بدین‌گونه تعریف شده‌است: «نماد کشور و وحدت مردم». عملاً قدرت به دست نخست‌وزیر و دیگر اعضای منتخب شورا قرار دارد.
