کالبد شکافی iPad Air

[ناهید]

زمانی که اپل آیپد ایر را معرفی کرد بیش از هر چیز سبکی و باریکی آن نظرها را به خود جلب کرد، اپل آن را سبک ترین تبلت دنیا در کلاس خودش نامید و که در ضمن باریکی، هنوز استحکامش را حفظ کرده.

اما امروز فروش جهانی آیپد ایر شروع شد تا ببینیم آیا پیش بینی تیم کوک برای رقم خوردن "کریسمس آیپد" درست از کار در خواهد آمد یا نه. پیش از آن، iFixit فرصتی فراهم کرده تا به درون این تبلت نگاهی بیندازیم.

​

آیپد ایر ۲۰٪ باریک تر، ۲۸٪ سبک تر، و ۲۴٪ کم حجم تر از آیپد نسل ۴ شده. مشخصات اصلی آن عبارت هستند از:

• نمایشگر ۹.۷ اینچی با نسبت ۴:۳، رزولوشن ۲۰۴۸ در ۱۵۳۶ و تراکم ۲۶۴ پیکسل در اینچ

• پردازنده دو هسته ای A7 با معماری ۶۴ بیتی

• کمک پردازنده حرکتی M7

• دوربین ۵ مگاپیکسلی iSight با قابلیت فیلمبرداری 1080p در عقب؛ دوربین ۱.۲ مگاپیکسلی 720p برای چت ویدیوی در جلو

• میکروفون دوتایی و بلندگوی استریو

• وای فای 802.11n با آنتن دو تایی مایمو (MIMO)

• حافظه ۱۶، ۳۲، ۶۴ و ۱۲۸ گیگابایت

​

طراحی جعبه دستگاه کوچک تر شده و عکس روی آن، باریکی ایپد ایر را به رخ می کشد. نکته مهم این است که دستگاهی چنین باریک، باید در عین حال محکم بوده و قطعات داخل آن نیز کاملا سر جای خود ثابت شده باشند. بنابراین با یک کالبدشکافی آسان طرف نیستیم. آماده دریایی از چسب باشید!

​

در پایین دستگاه بلندگوهای استریوی دو تایی و پورت لایتنینگ را مشاهده می کنیم.

​

لبه سمت چپ دستگاه (از منظر جلو) کاملا یکپارچه است ولی در لبه سمت راست به ترتیب از بالا به پایین قفل چرخش صفحه، دکمه های دو تایی تغییر شدت صدا -و خیلی پایین تر که در عکس نیست، محل قرار گیری سیم کارت- قرار دارد.

​

در لبه بالایی دکمه Power و جک ۳.۵ میلیمتری هدفون قرار دارد. همچنین در اینجا شاهد دو میکروفون (دو سوراخ خطی بخش وسط) هستیم که برای انتقال صدا با کیفیت بهتر به کار گرفته شده اند.

​

چسب دور شیشه ای که روی نمایشگر قرار دارد با استفاده از بالش های گرمایشی شل می شود و سپس با هواکش های پلاستیکی و پیک های گیتار جداسازی کامل آن میسر خواهد شد.

​

باز کردن آیپد ایر از گذاشتن قرار ملاقات با یک خون آشام در شب هالووین هم سخت تر است. هر چه نباشد کاهش لبه های دو طرف باعث شده مساحت قابل چسباندن کمتر شود و حتما اپل از چسب قوی تری استفاده کرده.

​

و سر انجام، بفرمایید داخل.

​

تقریبا کالبدشکافی همه آیپدها شبیه هم است. بعد از جدا کردن شیشه رویی که دیجیتایزر لمسی هم داخل آن تعبیه شده، به خود نمایشگر می رسیم که با پیچ سر جای اش ثابت شده. البته نوارهای چسبی برای اتصال محکم تر LCD به شیشه رویی هم از یاد نرود.

​

این هم از نمایشگر که با یک چرخش از جای خود خارج شده و بورد اصلی و باتری را نمایان می سازد.

​

باتری نسل قبل آیپد سه سلول جدا داشت و حالا آیپد ایر به لطف کم مصرف شدن نمایشگر و چیپ ها، به باتری کوچکتر دو سلولی رضایت داده.

​

این باتری لیتیوم-یون با ولتاژ ۳.۷۳ و ظرفیت ۸۸۲۷ میلی آمپر ساعت، در چین مونتاژ شده.

​

یکی از ویژگی های آیپد که تعمیرپذیری آن را در سطح مناسبی نگه داشته، جدا بودن پنل نمایشی از شیشه رویی است. اپل ادعا می کند ضخامت پنل LCD نسبت به نسل قبل ۲۰٪ کاهش یافته.

​

راستی، پنل ساخت ال جی است.

​

با جدا کردن کابل دیجیتایزر از بورد دستگاه، دیگر شیشه جلویی به بدنه اتصالی نخواهد داشت. داخل آیپد ایر خیلی آشنا است. عین این است که اپل یک آیپد مینی را بزرگ کرده باشد.

​

 

[ناهید]

حالا با کمرویی شیشه را کنار می گذاریم.

​

قبل از آن که سراغ بقیه بخش ها برویم نگاهی هم به دکمه Home بیندازیم که خیلی ها از عدم میزبانی Touch ID توسط آن ناراضی هستند.

​

اپل به رغم ساخت نمونه های آیپد ایر و آیپد مینی با تاچ آی دی از خیر عرضه آنها گذشت. عدم تامین تاچ آی دی کافی، قیمت تمام شده بالاتر، یا دلیلی دیگر؟ به هر صورت آیپد ایر تاچ آی دی ندارد.

حالا برویم به سراغ جدا سازی باتری که آن هم به بدنه چسبانده شده.

​

برای دومین بار، بالش گرمایشی استفاده می شود تا عملیات چسب زدایی سریع تر پیش رود.

​

تادا! این هم از نیروگاه انرژی آیپد ایر که از بدنه جدا می شود. البته هنوز نه کاملا. عشق اپل به پیچ ها (عکس زیر) تمامی ندارد، گریه کالبدشکافان نیز!

​

قبل از ادامه جداسازی باتری، ابتدا به خارج کردن محفظه سیم کارت می پردازیم.

​

روزگاری میکرو سیم جای خود را به نانو سیم داد و کسی چه می داند، شاید سال آینده با پیکو سیم روبرو شویم.

​

از این قطعه کوچک گذر کرده، بر می گردیم به سراغ باز کردن آن پیچ آخر از باتری و جداسازی بورد اصلی از بدنه.

​

بورد اصلی را در آورده کنار می گذاریم تا برای حمله آخر به باتری حاضر شویم.

​

بوردهای داخلی محصولات اپل همیشه زیبا بوده اند. تابلوهایی تیره با نقاطی طلایی. چه بد که بعد از تماشای این اثر هنری، باید برویم سراغ خالی کرد دق دلی مان سر باتری.

 

[ناهید]

​

اپل با ساختن آیپدی به این باریکی باز هم فیل (نه آن فیل!) را از سوراخ سوزن عبور داده ولی بیایید واقع بین باشیم، این تنفر بر انگیز ترین باتری آیپد برای تعمیرکاران خواهد بود.

​

جدا کردن باتری آنقدر سخت است که بدون از شکل انداختن سلول های ذخیره انرژی میسر نیست.

​

خلاصه که امیدواریم حتی یک در هزار هم باتری آیپد ایر شما دچار مشکل نشود، چون روزهای خوبی برای تعمیرش در پیش نخواهید داشت.

خب، نوبتی هم باشد می رسیم به خود برد دستگاه که صفحه های گرمایشی از روی آن جدا شده.

​

چیپ A7 ظاهر متفاوتی از چیپ به کار رفته در آیفون 5s دارد ولی تا جایی که می دانیم فقط فرکانس آن بالتر از چیپ آیفون جدید است.

​

چیپی که با کادر سبز مشخص شده M7 است و کادر نارنجی، رم ۱ گیگابایتی ساخت الپیدا را نشان می دهد. کادر زرد هم حافظه ۱۶ گیگابایتی ساخت توشیبا است.

اما برسیم به پورت لایتنینگ که خیلی راحت جدا می شود.

​

سپس آنتن های وای فای که آنها هم در پایین دستگاه قرار گرفته اند، بیرون می آیند.

​

نوبت به دوربین جلو که می رسد، کار سختی در پیش نیست. همان طور که در عکس زیر می بینید خیلی راحت می شود آن را خارج کرد.

​

هدفون های دوتایی بالای دستگاه را که به یاد دارید؟ با آنها خداحافظی کنید. (بخش سفید انتهای کابل زیر.)

​

حالا آنتن های سلولار را جدا می کنیم و راه برای خارج ساختن دوربین عقب هموار می شود.

 

[ناهید]

.

​

با کارتک مخصوص ماژول دوربین در می آید. ماژولی که احتمالا طبق معمول ساخت سونی است.

​

و سر انجام به انتهای مسیر و عکس دسته جمعی می رسیم. لازم هم نیست کسی بگوید سیب، یکی آن وسط داریم.

​

• امتیار تعمیرپذیری آیپد ایر ۲ از ۱۰ است (۱۰ آسان ترین)

نکات مثبت و منفی:

+ بعد از باز کردن شیشه رویی، جدا کردن نمایشگر بسیار آسان است. بنابراین خراب شدن LCD چندان نگران کننده نیست.

+ باتری به بورد اصلی دستگاه اتصال پیچیده ای ندارد، لااقل اینقدر برای اش اعتبار قائل هستیم!

- مثل همه مدل های قبلی آیپد، شیشه رویی به بدنه چسب شده که احتمال شکسته شدن آن حین باز کردن برای تعمیر را زیاد می کند.

- همه جا مقادیر کم و زیادی چسب به کار رفته که باعث می شود بگوییم: باتری آیپد ایر، بد قلق ترین باتری آیپدها تا به امروز است.

- LCD با یک باریکه نوار چسبناک به شیشه جلویی وصل شده تا اتصال شان کاملا محکم و نزدیک باشد. عدم اطلاع از این مورد، موقع جداسازی شیشه می تواند باعث دردسر شود.

- تا زمانی که LCD را باز نکنید امکان دسترسی به اتصالی که شیشه رویی (دیجیتایزر) را به بورد دستگاه وصل کرده، وجود ندارد.

​

این هم از کالبدشکافی آیپد ایر. اگر کیفیت ساخت محصولات اپل خوب نبود، این امتیاز ۲ از ۱۰ جای نگرانی خیلی خیلی بیشتری داشت. ولی الآن هم برای خریدارانی که بدون گارانتی آیپد ایر را می خرند، تنها آرزو می کنیم مجبور به تعویض باتری نشوند!