• توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.

کشف ابررسانایی و پیشرفت های آن

parisa

متخصص بخش
کشف ابررسانایی و پیشرفت های آن
ابررسانایی در سال 1911 توسط فیزیکدان هلندی هایک کامرالینگ اُنس (1926 ـ 1853) کشف شد. وی کشف کرد که در دماهای بسیار پایین، زیر4 کلوین، مقاومت ویژه‌ی جیوه به‌طور ناگهانی صفر می‌شود. در مدت 75 سال پس از آن، بالاترین دما که به‌‌دست آمد حدود20 کلوین بود.

این بدان معنا بود که ابررسانایی تنها هنگامی رخ می‌دهد که ماده با استفاده از هلیوم مایع گران قیمت با دمای نقطه‌ی جوش 4 کلوین یا با استفاده از هیدروژن مایع منفجر شونده با نقطه‌ی جوش 203 کلوین سرد شود. ولی در سال 1986 کارل مولر و جوهانس بدنورز اکسیدی از باریوم، لانتانوم و مس با بالا ترین دما نزدیک 40 کلوین کشف کردند، و مسابقه برای تولید ماده‌های ابررسانای با «دمای بالا» آغاز شد.

تا سال 1987 اکسید پیچیده‌ای از ایتریوم، مس و با یوم پیدا شده بود که مقدار آن به‌خوبی بالای77 کلوین یعنی دمای جوش ازت مایع بود که ماده‌ی سرمازایی است که هم ارزان است و هم مطمئن رکورد حاضر (2006 ) برای بالاترین دما در فشار جو 138 کلوین است، و وجود ماده‌هایی که در دمای اتاق ابررسانا هستند ممکن است به واقعیت بپیوندد. تأثیر این اکتشاف‌ها روی سامانه‌های توزیع قدرت، طراحی رایانه، و حمل‌ونقل فوق‌العاده زیاد است.

در این ضمن آهن‌رباهای الکتریکی ابررسانا که توسط هلیوم مایع سرد می‌شوند در شتاب‌دهنده‌های ذره‌ای و برخی راه‌آهن‌های شناور مغناطیسی آزمایشی به‌کار می‌روند. ابررساناها ویژگی‌های شگفت‌ دیگری نیز دارند که کنکاش در مورد آن‌ها مستلزم دانش مغناطیس است.
 
بالا