دانشمندان فرایند موجود در "کارخانه کیهانی" تولید‌کننده بلوک‌های سازنده حیات (آمینواسیدها) را کشف کردند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تیمی از محققان امپریال کالج لندن، دانشگاه کنت و آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور دریافتند هنگامی که دنباله‌دارهای یخی با یک سیاره تصادم پیدا می‌کنند، آمینواسیدها می‌توانند تولید شوند.
این بلوک‌های سازنده اساسی همچنین چنانچه یک شهاب‌سنگ صخره‌ای به یک سیاره با سطح یخی برخورد کند، تولید می‌شوند.
محققان بر این باورند این فرایند بخشی از معمای موجود را حل می‌کند که حیات چگونه پس از یک بازه زمانی بین 4.5 و 3.8 میلیون سال پیش و زمانی که زمین توسط دنباله‌دارها و شهاب‌سنگ‌ها بمباران شد، بر روی این سیاره شکل گرفت.
مطالعه جدید نشان می‌دهد بلوک‌های سازنده حیات می‌توانند در هر جایی در منظومه شمسی و فراتر از آن مونتاژ شوند، اما آن‌ها به شرایط مناسب برای شکل‌دادن حیات نیاز دارند.
تحقیق جدید دامنه مکان‌های شکل‌گیری این اجزای مهم را در منظومه شمسی گسترده می‌کند.
این مطالعه همچنین مکانیسم ساده‌ای را نشان می‌دهد که توسط آن می‌توان از ترکیبی از مولکول‌های ساده مانند آب و یخ دی‌اکسید کربن به مولکول پیچیده‌تری مانند آمینواسید رسید.
این نخستین گام به سمت حیات است؛ گام بعدی تکامل‌یافتن از یک آمینواسید به مولکول‌های پیچیده‌تری از جمله پروتئین‌هاست.
فراوانی یخ بر روی سطوح انسدالوس و اروپا که به ترتیب قمرهای مدارگرد زحل و ژوپیتر هستند، می‌توانند زمانی که شهاب‌سنگ‌ها با سطح آن‌ها برخورد می‌کنند، محیط عالی برای شکل‌گیری آمینواسیدها ارائه دهند.
به گفته محققان، هنگامی که دنباله‌داری به یک سیاره برخورد می‌کند، موج شوکی را ایجاد می‌کند که این موج، مولکول‌هایی را تولید می‌کند که آمینواسیدها را می‌سازند. اثر موج شوک همچنین گرمایی ایجاد می‌کند که این مولکو‌ل‌ها را به آمینواسیدها متحول می‌کند.
تیم علمی کشف خود را با بازسازی اثر دنباله‌دار و با شلیک‌کردن موشک‌هایی از طریق یک تفنگ با سرعت بسیار بالا صورت داد.
این تفنگ که در دانشگاه کنت قرار دارد، از گاز فشرده برای جلوبردن موشک با سرعت 7.15 کیلومتر در ثانیه به سمت اهداف ترکیبات یخی (که دارای ترکیب مشابه دنباله‌دار هستند) استفاده کرد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تیمی از محققان امپریال کالج لندن، دانشگاه کنت و آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور دریافتند هنگامی که دنباله‌دارهای یخی با یک سیاره تصادم پیدا می‌کنند، آمینواسیدها می‌توانند تولید شوند.
این بلوک‌های سازنده اساسی همچنین چنانچه یک شهاب‌سنگ صخره‌ای به یک سیاره با سطح یخی برخورد کند، تولید می‌شوند.
محققان بر این باورند این فرایند بخشی از معمای موجود را حل می‌کند که حیات چگونه پس از یک بازه زمانی بین 4.5 و 3.8 میلیون سال پیش و زمانی که زمین توسط دنباله‌دارها و شهاب‌سنگ‌ها بمباران شد، بر روی این سیاره شکل گرفت.
مطالعه جدید نشان می‌دهد بلوک‌های سازنده حیات می‌توانند در هر جایی در منظومه شمسی و فراتر از آن مونتاژ شوند، اما آن‌ها به شرایط مناسب برای شکل‌دادن حیات نیاز دارند.
تحقیق جدید دامنه مکان‌های شکل‌گیری این اجزای مهم را در منظومه شمسی گسترده می‌کند.
این مطالعه همچنین مکانیسم ساده‌ای را نشان می‌دهد که توسط آن می‌توان از ترکیبی از مولکول‌های ساده مانند آب و یخ دی‌اکسید کربن به مولکول پیچیده‌تری مانند آمینواسید رسید.
این نخستین گام به سمت حیات است؛ گام بعدی تکامل‌یافتن از یک آمینواسید به مولکول‌های پیچیده‌تری از جمله پروتئین‌هاست.
فراوانی یخ بر روی سطوح انسدالوس و اروپا که به ترتیب قمرهای مدارگرد زحل و ژوپیتر هستند، می‌توانند زمانی که شهاب‌سنگ‌ها با سطح آن‌ها برخورد می‌کنند، محیط عالی برای شکل‌گیری آمینواسیدها ارائه دهند.
به گفته محققان، هنگامی که دنباله‌داری به یک سیاره برخورد می‌کند، موج شوکی را ایجاد می‌کند که این موج، مولکول‌هایی را تولید می‌کند که آمینواسیدها را می‌سازند. اثر موج شوک همچنین گرمایی ایجاد می‌کند که این مولکو‌ل‌ها را به آمینواسیدها متحول می‌کند.
تیم علمی کشف خود را با بازسازی اثر دنباله‌دار و با شلیک‌کردن موشک‌هایی از طریق یک تفنگ با سرعت بسیار بالا صورت داد.
این تفنگ که در دانشگاه کنت قرار دارد، از گاز فشرده برای جلوبردن موشک با سرعت 7.15 کیلومتر در ثانیه به سمت اهداف ترکیبات یخی (که دارای ترکیب مشابه دنباله‌دار هستند) استفاده کرد.