Maryam
متخصص بخش ادبیات
ده سیاره دیگر در خارج از منظومه شمسی توسط ماهواره اروپایی کوروت شناسایی شده است که شمار سیارات خارجی شناخته شده را به 561 عدد می رساند.
اینها شامل یک سیاره در مدار یک ستاره غیرمعمول جوان و دو سیاره هم اندازه نپتون در اطراف یک ستاره واحد است.
کوروت این سیارات را با اندازه گیری افت ناچیز نور ستاره مرکزی به هنگام عبور سیاره از برابر آن - از نقطه نظر زمین - شناسایی کرد.
کوروت تاکنون 23 منظومه پیدا کرده است.
این ماهواره که در سال 2006 پرتاب شد را سازمان فضایی فرانسه کنترل می کند. این ماهواره کمی پیش از کپلر، ماهواره مشابه سازمان فضایی آمریکا (ناسا)، وارد مدار شد.
کوروت ابتدا قرار بود تا اواسط سال 2008 فعال باشد اما ماموریت آن اکنون تا سال 2013 تمدید شده است.
این ماهواره نه تنها جای خود را به عنوان یک شکارچی سیارات تثبیت کرده است بلکه از آن به عنوان یک ابزار دقیق "اخترلرزه شناسی" - مطالعه ترکیب ستارگان بر اساس نوری که ساطع می کنند - یاد می شود.
در تازه ترین مجموعه کشف شده، هفت عدد از آنها از نوع به اصطلاح "مشتری های داغ" هستند؛ یعنی غول های گازی از نوع مشتری که بسیار به ستاره مرکزی نزدیکترند و مدار خود را ظرف چند روز کامل می کنند.
دو سیاره دیگر در مدار ستاره ای به نام کوروت-24 می گردند که قطر آنها برابر است و حدودا 1.4 برابر نپتون هستند و مدارهای خود را به ترتیب هر پنج و دوازده روز یک بار کامل می کنند.
یکی از مشتری های داغ حول ستاره ای به نام "کوروت-18" می گردد که تصور می شود فقط 600 میلیون سال قدمت داشته باشد. این به خصوص علاقه اخترفیزیکدان ها را جلب کرده است زیرا با کمک آن می توان اطلاعات زیادی درباره مراحل اولیه تشکیل سیارات به دست آورد.
سوزان آیگرین اخترفیزیکدان دانشگاه آکسفورد که بخشی از تیم کوروت است گفت: "اگر بخواهیم شرایطی که این سیارات در آن شکل گرفتند را درک کنیم، باید آنها را ظرف چندصد میلیون سال اول مطالعه کنیم."
"در مورد کوروت-18، راه های مختلف تعیین عمر، به نتایج مختلف منجر می شود، اما ممکن است که ستاره فقط چند ده میلیون سال داشته باشد."
"اگر این مساله تایید شود، می توانیم چیزهای زیادی درباره تشکیل و تکامل اولیه غول های گازی داغ از طریق مقایسه اندازه کوروت-18بی با پیش بینی های مدل های نظری بیاموزیم."
اینها شامل یک سیاره در مدار یک ستاره غیرمعمول جوان و دو سیاره هم اندازه نپتون در اطراف یک ستاره واحد است.
کوروت این سیارات را با اندازه گیری افت ناچیز نور ستاره مرکزی به هنگام عبور سیاره از برابر آن - از نقطه نظر زمین - شناسایی کرد.
کوروت تاکنون 23 منظومه پیدا کرده است.
این ماهواره که در سال 2006 پرتاب شد را سازمان فضایی فرانسه کنترل می کند. این ماهواره کمی پیش از کپلر، ماهواره مشابه سازمان فضایی آمریکا (ناسا)، وارد مدار شد.
کوروت ابتدا قرار بود تا اواسط سال 2008 فعال باشد اما ماموریت آن اکنون تا سال 2013 تمدید شده است.
این ماهواره نه تنها جای خود را به عنوان یک شکارچی سیارات تثبیت کرده است بلکه از آن به عنوان یک ابزار دقیق "اخترلرزه شناسی" - مطالعه ترکیب ستارگان بر اساس نوری که ساطع می کنند - یاد می شود.
در تازه ترین مجموعه کشف شده، هفت عدد از آنها از نوع به اصطلاح "مشتری های داغ" هستند؛ یعنی غول های گازی از نوع مشتری که بسیار به ستاره مرکزی نزدیکترند و مدار خود را ظرف چند روز کامل می کنند.
دو سیاره دیگر در مدار ستاره ای به نام کوروت-24 می گردند که قطر آنها برابر است و حدودا 1.4 برابر نپتون هستند و مدارهای خود را به ترتیب هر پنج و دوازده روز یک بار کامل می کنند.
یکی از مشتری های داغ حول ستاره ای به نام "کوروت-18" می گردد که تصور می شود فقط 600 میلیون سال قدمت داشته باشد. این به خصوص علاقه اخترفیزیکدان ها را جلب کرده است زیرا با کمک آن می توان اطلاعات زیادی درباره مراحل اولیه تشکیل سیارات به دست آورد.
سوزان آیگرین اخترفیزیکدان دانشگاه آکسفورد که بخشی از تیم کوروت است گفت: "اگر بخواهیم شرایطی که این سیارات در آن شکل گرفتند را درک کنیم، باید آنها را ظرف چندصد میلیون سال اول مطالعه کنیم."
"در مورد کوروت-18، راه های مختلف تعیین عمر، به نتایج مختلف منجر می شود، اما ممکن است که ستاره فقط چند ده میلیون سال داشته باشد."
"اگر این مساله تایید شود، می توانیم چیزهای زیادی درباره تشکیل و تکامل اولیه غول های گازی داغ از طریق مقایسه اندازه کوروت-18بی با پیش بینی های مدل های نظری بیاموزیم."