اخترشناسان آمریکایی از احتمال کشف نخستین قمر فراخورشیدی در مدار یک سیاره شناور آزاد در فاصله 1800 سال نوری با زمین خبر می‌دهند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، قمر فراخورشیدی (exomoon) قمر طبیعی محسوب می‌شود که در مدار یک سیاره فراخورشیدی یا یک جرم فراخورشیدی در حال چرخش است.
درحالیکه تعداد سیارات فراخورشیدی از مرز یک هزار عبور کرد، اخترشناسان دانشگاه نوتردام در ایندیانا موفق به کشف احتمالی نخستین قمر فراخورشیدی در مدار یک سیاره شناور آزاد شدند.
با استفاده از روش آنالیز چگونگی تأثیرات گرانش و میکرولنزیک گرانشی، یک جرم شبه سیاره بسیار کوچک در حال چرخش بدور یک جرم بزرگتر شناسایی شد.
جرم بزرگتر دارای خصوصیات یک ستاره نبوده و جرم کوچک‌تر نیز بقدری کوچک است که احتمال سیاره بودن آن منتفی می‌شود؛ بنابراین مشخص شد که جرم کوچک‌تر نخستین قمر فراخورشیدی مشاهده شده تاکنون است.
سیاره فراخورشیدی و قمر آن در فاصله یک هزار و 800 سال نوری از زمین واقع شده است؛ جرم این سیاره چهار برابر مشتری است.
البته اخترشناسان کاملا مطمئن نیستند که این دو جرم، یک سیاره فراخورشیدی و قمر آن باشد.
بر اساس نظریه دیگر، این اجرام آسمانی در فاصله دورتر از یک هزار و 800 سال نوری واقع شده‌اند و این سیاره در حقیقت یک ستاره بسیار کوچک و قمر آن نیز یک سیاره در اندازه نپتون است؛ در غیر اینصورت، این سیاره فاقد ستاره میزبان بوده و بصورت آزاد در فضا شناور است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، قمر فراخورشیدی (exomoon) قمر طبیعی محسوب می‌شود که در مدار یک سیاره فراخورشیدی یا یک جرم فراخورشیدی در حال چرخش است.
درحالیکه تعداد سیارات فراخورشیدی از مرز یک هزار عبور کرد، اخترشناسان دانشگاه نوتردام در ایندیانا موفق به کشف احتمالی نخستین قمر فراخورشیدی در مدار یک سیاره شناور آزاد شدند.
با استفاده از روش آنالیز چگونگی تأثیرات گرانش و میکرولنزیک گرانشی، یک جرم شبه سیاره بسیار کوچک در حال چرخش بدور یک جرم بزرگتر شناسایی شد.
جرم بزرگتر دارای خصوصیات یک ستاره نبوده و جرم کوچک‌تر نیز بقدری کوچک است که احتمال سیاره بودن آن منتفی می‌شود؛ بنابراین مشخص شد که جرم کوچک‌تر نخستین قمر فراخورشیدی مشاهده شده تاکنون است.
سیاره فراخورشیدی و قمر آن در فاصله یک هزار و 800 سال نوری از زمین واقع شده است؛ جرم این سیاره چهار برابر مشتری است.
البته اخترشناسان کاملا مطمئن نیستند که این دو جرم، یک سیاره فراخورشیدی و قمر آن باشد.
بر اساس نظریه دیگر، این اجرام آسمانی در فاصله دورتر از یک هزار و 800 سال نوری واقع شده‌اند و این سیاره در حقیقت یک ستاره بسیار کوچک و قمر آن نیز یک سیاره در اندازه نپتون است؛ در غیر اینصورت، این سیاره فاقد ستاره میزبان بوده و بصورت آزاد در فضا شناور است.