تایوان ( Taiwan ) * جزیره ای است واقع در شرق آسیا ، جنوب شرق چین ، شمال فیلیپین ، بین دریای چین شرقی ، دریای چین جنوبی و دریای فیلیپین . پایتخت تایوان ، شهر تایپه ( Taipei ) با 3 میلیون و 100 هزار نفر جمعیت می باشد . مساحت تایوان 35.980 کیلومتر مربع و جمعیت آن 23 میلیون و 175 هزار نفر است . از مهمترین شهرهای تایوان می توان به کائوهسیونگ 1 میلیون و 514 هزار نفر ، تای چونگ 1 میلیون و 070 هزار نفر ، تای نان 756 هزار نفر و کی لونگ 411 هزار نفر اشاره کرد . بیش از چهار پنجم مردم تایوان از تبار "هان " ( Han ) که بین قرن هفتم تا نهم میلادی به این جزیره مهاجرت کردند ، می باشند . پس از آن از قرن دوازدهم میلادی مالایایی ها ( Malayan ) و اقوام فوکیئن ( Fukien ) و کوانگ تونگ ( Kwangtung ) در این جزیره ساکن شدند . پرتغالی ها در سال 1590 این جزیره را کشف کردند و نام آنرا " فورموزا " ( Formosa ) به معنی " زیبا " گذاشتند . در سال 1624 هلندی ها در جنوب و اسپانیایی ها در شمال جزیره قلعه هایی بنا کردند ، هلندی ها در سال 1641 ، اسپانیایی ها را از این جزیره بیرون رانده و و تا سال 1661 کنترل تایوان را در دست داشتند . در سال 1661 ژنرال کوکسینگا ( General Koxinga ) به صورت یک پادشاهی مستقل حکومت تایوان را در دست گرفت . در سال 1683 امپراطوری منچوری چین با اشغال تایوان بر این جزیره تسلط یافت . با شروع جنگ بین چین و ژاپن ( Sino-Japanese War ) در سال 1895 چینی ها شکست خوردند و تایوان به دست ژاپنی ها افتاد . ژاپنی ها در مدت حاکمیت خود بر تایوان نقش زیادی در توسعه و گسترش این جزیره داشتند . با شروع جنگ جهانی دوم و به علت اینکه تایوان تحت تسلط ژاپن بود ، بمب افکن های آمریکایی در طول جنگ به کرات تایوان را هدف بمباران های سنگین قرار دادند . پس از پایان جنگ جهانی دوم ، تایوان به چین باز پس داده شد . در سال 1949 نیروهای ناسیونالیست تایوان پس از شکست ارتش دولتی چین با درایت سپهسالار " چیانگ کای شک " ( Chiang Kai-Shek ) خود اداره ی تایوان را به دست گرفتند . او 600 هزار تن از نیروهای ناسیونالیست را در جزیره مستقر ساخت ، پکن این اقدام رهبر ناسیونالیست تایوان را به دیده ی ظن و خشم نگریست و اعلام کرد تایوان جزء لاینفکی از خاک چین است . اولین بار در اکتبر 1971 قطعنامه ی استقلال تایوان به سازمان ملل متحد رفت و با وتوی چین همراه شد ، هرچند این واقعه چندین و چند بار دیگر نیز تکرار شد . در 5 آوریل 1975 ، چیانگ کای شک رهبر جنبش استقلال طلبانه ی مردم تایوان بر اثر حمله ی قلبی در سن 87 سالگی درگذشت . پس از او پسرش " چیانگ چینگ کو " ( Chiang Ching-Kou ) به عنوان نخست وزیر راه پدر را ادامه داد . در دسامبر 1991 انتخاباتی در تایوان برگزار شد که طی آن " لی تنگ هوی " ( Lee Tengu-Hui ) رئیس جمهور تایوان شد . در سال 1998 قطعنامه ی استقلال تایوان بار دیگر به شورای امنیت سازمان ملل رفت ولی برای بار ششم این قطعنامه توسط حکومت پکن وتو شد . در مارچ 2000 و در انتخابات ریاست جمهوری تایوان ، " چن شویی بیان " ( Chen Shui-Bian ) از حزب دموکراتیک مترقی با کسب 71 % آرا ، رئیس جمهور تایوان شد و به 50 سال حکومت ناسیونالیست ها بر تایوان خاتمه داد . تایوان در ژانویه ی 2002 به عضویت سازمان تجارت جهانی ( WTO ) درآمد . در آگوست 2002 ، چن شویی بیان ، رئیس جمهور تایوان طی یک سخنرانی به شدت به چین تاخت و اعلام کرد چین و تایوان دو کشور جدا هستند ، او همچنین گفت به زودی رفراندومی برای به منظور استقلال تایوان برگزار می کند و از آن به عنوان " حقوق بشر بنیادی " یاد کرد . یک روز پیش از رفراندوم 20 مارچ 2004 ، معاون رئیس جمهور " آنته لو " ( Annette Lu ) از یک ترور نافرجام که گمان می رود دولت چین در آن دست داشته باشد ، جان سالم به در برد . سرانجام رفراندوم شکست خورد ، زیرا تعداد آرا به 50 % نرسید . تنش ها بین چین و تایوان در مارچ 2005 و با تصویب قانون ضد تجزیه طلبی در پارلمان چین به اوج خود رسید ، در آوریل 2005 رهبر مخالفان دولت تایوان " حزب ناسیونالیست " که " لین چان " ( Lien Chan ) نام داشت با سفر به چین با هو جین تائو ، رئیس جمهور چین ملاقات کرد . در ژوئن 2006 فساد رئیس جمهور ، چن شویی بین آشکار شد ، در همین زمان مجلس تایوان به منظور فساد مالی رئیس جمهور و خانواده اش قرار تعقیب قضایی صادر کرد . در نوامبر 2006 فاش شد " وو شو چن " ( Wu Shu-Chen ) همسر رئیس جمهور 450 هزار دلار از بیت المال به منظور مصارف شخصی و خوشگذرانی خرج کرده است . رئیس جمهور تایوان با استفاده از اختیارات رئیس جمهوری برای همسرش منع تعقیب صادر کرد . در می 2007 ، " سو تسنگ شانگ " ( Su Tseng-Chang ) نخست وزیر تایوان ، استعفا داد ، رئیس جمهور ، " چانگ چون هسیونگ " ( Chang Chun-Hsiung ) را جایگزین او کرد . در انتخابات پارلمانی در ژانویه ی 2008 حزب مخالف دولت ، کوئومینتانگ ( Kuomintang ) حزب دموکراتیک مترقی وابسته به دولت را با کسب 81 جایگاه از 113 جایگاه پارلمان ، شکست داد . پس از این انتخابات رئیس جمهور ، چن شویی بیان ، از ریاست حزب خود استعفا داد ولی کماکان رئیس جمهور تایوان باقی ماند . نتایج این انتخابات سیاست تقابل و خصومت با چین را بر سر استقلال تایوان تا حدودی تعدیل کرد . نژاد 84 % تایوانی ها را تایوانی و 14 % را نیز چینی تشکیل می دهند ، همچنین دین 93 % مردم تایوان ، مخلوطی از بودایی ، آیین کنفیسیوسی و تائویست و 5 % نیز مسیحی هستند . زبان رسمی تایوانی ها ، ماندارین چینی است ، زبان های تایوانی و هاکا نیز رایج است . واحد پول تایوان ، دلار تایوان با واحد جزء ( سنت ) نام دارد . صادرات تایوان را عمدتا کامپیوتر و قطعات آن ، لوازم الکترونیکی ، فلزات ، منسوجات و پلاستیک تشکیل می دهند . در زمینه ی سیاست خارجی تایوان نه تنها با چین ، بلکه با کشورهایی چون مالزی ، فیلیپین ، ویتنام و تا حدودی برونئی اختلافات مرزی بر سر جزایر اطراف و پیرامون تایوان و مرزهای آبی به خصوص در دریای چین جنوبی و دریای فیلیپین دارد . از جمله جزایر مورد ادعای تایوان می توان به جزایر پاراسل ( Paracel Islands ) ، جزایر سنکاکو ( Senkaku Islands ) و جزایر دیااویو ( Diaoyu Islands ) اشاره کرد .
