مسموميت دارويي مي‌تواند به‌خاطر مصرف بيش از حد داروهاي تجويزشده يا داروهايي كه نياز به تجويز پزشك ندارند ايجاد شود. همچنين مي‌تواند در اثر سوءاستفاده از داروها (اعتياد) يا تداخل عمل دارويي ايجاد شود. بسته به نوع و چگونگي مصرف دارو، اثرات متفاوت است. وقتي با اورژانس تماس مي‌گيريد، تا حد امكان اطلاعات بدهيد. تا رسيدن كمك، به دنبال ظروفي بگرديد كه ممكن است در شناسايي دارو به شما كمك كنند.
اين مبحث را هم ببينيد:
اقدامات نجات‌دهنده حيات .
تشخيص
دسته - دارو - اثرات مسموميت
مسكن‌ها - آسپيرين (بلع):
درد قسمت بالايي شكم تهوع و استفراغ سوت كشيدن گوش «آه كشيدن» در هنگام تنفس منگي و حالت خواب‌آلودگي گيجي
استامينوفن (بلع):
در ابتدا اثر كمي دارد ولي درد شكم، تهوع و استفراغ ممكن است ايجاد شود ممكن است در عرض ۳ روز آسيب غيرقابل برگشت كبد ايجاد شود (سوءتغذيه و الكل خطر آن را افزايش مي‌دهند)
داروهاي كاهش‌دهنده فعاليت دستگاه عصبي و روان‌گردان‌ها - باربيتورات‌ها و بنزوديازپين‌ها (بلع) :
خستگي و خواب‌آلودگي كه منجر به كاهش هوشياري مي‌شود تنفس سطحي نبض ضعيف، نامنظم يا به‌طور غيرطبيعي كند يا تند
محرك‌ها و توهم‌زاها - آمفتامين‌ها (شامل اكستازي) و ال.اس.دي (بلع)، كوكائين (استنشاق):
رفتار تحريك‌پذير و بيش‌فعالانه، بي‌قراري و آشفتگي، عرق كردن، لرزش دست‌ها، توهم كه طي آن ممكن است فرد آسيب ديده ادعا كند «صداهايي مي‌شنود» يا «چيزهايي مي‌بيند»
مخدرها - مورفين، هروئين (به‌طور شايع تزريق) :
مردمك‌هاي تنگ، كندي و منگي كه ممكن است منجر به كاهش هوشياري شود، تنفس آهسته و سطحي كه ممكن است كاملاً متوقف شود، اثر سوزن كه ممكن است عفوني باشد.
حلال‌ها - چسب، سوخت فندك (استنشاق):
تهوع و استفراغ، سردرد، توهمات، امكان عدم هوشياري، به ندرت ايست قلبي
اهداف
برقراري تنفس و گردش خون
فراهم كردن شرايط انتقال به بيمارستان
هشدار!
اگر فرد مسموم، هوشيار نباشد، راه هوايي را باز و تنفس را كنترل كنيد؟ آماده باشيد تا در صورت لزوم احياي تنفسي و ماساژ قلبي را آغاز كنيد (مبحث « اقدامات نجات‌دهنده حيات » را ببينيد).
در صورت داشتن تنفس، وي را در وضعيت بهبود قرار دهيد. با مركز اورژانس تماس بگيريد و آمبولانس درخواست كنيد.
وي را تحريك به استفراغ نكنيد.
۱) اگر فرد مسموم هوشيار باشد، به وي كمك كنيد تا در يك وضعيت راحت قرار بگيرد و از او بپرسيد چه مصرف كرده است. در حين صحبت كردن با او به وي اطمينان ببخشيد.
۲) با مركز اورژانس تماس بگيريد و آمبولانس درخواست كنيد. كنترل علايم حياتي (سطح پاسخ، نبض و تنفس ) را ثبت كنيد تا كمك پزشكي برسد.
۳) نمونه‌هايي از مواد استفراغ شده را نگه داريد. به دنبال شواهدي مثل ظروف خالي بگرديد كه ممكن است به شما در تشخيص دارو كمك كنند. اين نمونه‌ها و ظروف را در اختيار كاركنان خبره اورژانس و آمبولانس قرار دهيد.
اين مبحث را هم ببينيد:
اقدامات نجات‌دهنده حيات .
تشخيص
دسته - دارو - اثرات مسموميت
مسكن‌ها - آسپيرين (بلع):
درد قسمت بالايي شكم تهوع و استفراغ سوت كشيدن گوش «آه كشيدن» در هنگام تنفس منگي و حالت خواب‌آلودگي گيجي
استامينوفن (بلع):
در ابتدا اثر كمي دارد ولي درد شكم، تهوع و استفراغ ممكن است ايجاد شود ممكن است در عرض ۳ روز آسيب غيرقابل برگشت كبد ايجاد شود (سوءتغذيه و الكل خطر آن را افزايش مي‌دهند)
داروهاي كاهش‌دهنده فعاليت دستگاه عصبي و روان‌گردان‌ها - باربيتورات‌ها و بنزوديازپين‌ها (بلع) :
خستگي و خواب‌آلودگي كه منجر به كاهش هوشياري مي‌شود تنفس سطحي نبض ضعيف، نامنظم يا به‌طور غيرطبيعي كند يا تند
محرك‌ها و توهم‌زاها - آمفتامين‌ها (شامل اكستازي) و ال.اس.دي (بلع)، كوكائين (استنشاق):
رفتار تحريك‌پذير و بيش‌فعالانه، بي‌قراري و آشفتگي، عرق كردن، لرزش دست‌ها، توهم كه طي آن ممكن است فرد آسيب ديده ادعا كند «صداهايي مي‌شنود» يا «چيزهايي مي‌بيند»
مخدرها - مورفين، هروئين (به‌طور شايع تزريق) :
مردمك‌هاي تنگ، كندي و منگي كه ممكن است منجر به كاهش هوشياري شود، تنفس آهسته و سطحي كه ممكن است كاملاً متوقف شود، اثر سوزن كه ممكن است عفوني باشد.
حلال‌ها - چسب، سوخت فندك (استنشاق):
تهوع و استفراغ، سردرد، توهمات، امكان عدم هوشياري، به ندرت ايست قلبي
اهداف
برقراري تنفس و گردش خون
فراهم كردن شرايط انتقال به بيمارستان
هشدار!
اگر فرد مسموم، هوشيار نباشد، راه هوايي را باز و تنفس را كنترل كنيد؟ آماده باشيد تا در صورت لزوم احياي تنفسي و ماساژ قلبي را آغاز كنيد (مبحث « اقدامات نجات‌دهنده حيات » را ببينيد).
در صورت داشتن تنفس، وي را در وضعيت بهبود قرار دهيد. با مركز اورژانس تماس بگيريد و آمبولانس درخواست كنيد.
وي را تحريك به استفراغ نكنيد.
۱) اگر فرد مسموم هوشيار باشد، به وي كمك كنيد تا در يك وضعيت راحت قرار بگيرد و از او بپرسيد چه مصرف كرده است. در حين صحبت كردن با او به وي اطمينان ببخشيد.
۲) با مركز اورژانس تماس بگيريد و آمبولانس درخواست كنيد. كنترل علايم حياتي (سطح پاسخ، نبض و تنفس ) را ثبت كنيد تا كمك پزشكي برسد.
۳) نمونه‌هايي از مواد استفراغ شده را نگه داريد. به دنبال شواهدي مثل ظروف خالي بگرديد كه ممكن است به شما در تشخيص دارو كمك كنند. اين نمونه‌ها و ظروف را در اختيار كاركنان خبره اورژانس و آمبولانس قرار دهيد.